ริต้า
ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในห้องนอนที่ฉันกับพี่ตินเคยอยู่ด้วยกัน ฉันสับสนมากไม่รู้จะทำยังไง ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่า ไม่ยังไงฉันก็จะทำให้เขาจำฉันให้ได้ แต่พอเวลาผ่านไป ฉันเห็นท่าทีของเขา เหมือนเขาก็ไม่ได้อยากจะจำฉันได้เท่าไรนัก ฉันเจ็บ..เจ็บมากเลย ฉันคิดว่า ตอนนี้เขาก็แข็งแรงระดับนึงแล้ว นั้นคงไม่จำเป็นต้องมีฉันก็ได้ล่ะมั้ง...
---------------------------------
แอร๊ดด.. ฉันมาที่นี่เพื่อลาเขาครั้งสุดท้าย งืมมม...ไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย ถึงแม้คนที่จะกลับไปอยู่ด้วยคือ ม๊าของพี่ติน แต่ม๊าก็บอกว่า พี่ตินไม่ค่อยกลับไปหรอก ตอนนั้นที่เขากลับไปบ่อยๆเพราะมีฉันอยู่...เห้ออ ฉันเอื้อมมือไปจับหน้าของเขาเบาๆ แค่นี้ฉันก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวแล้ว ฮึกก...ฮึกกก...
"พะ...ฮึก...พี่..จำหนูไม่ได้จริงหรอ พี่ไม่รักหนูแล้วหรอ..ฮึก...ฮืออ ถ้ารู้แบบนี้หนูจะกอดพี่เยอะๆ อยู่กับพี่ตลอดเวลาเลย ฮืออ" ฉันเริ่
