เล่ห์ร้ายพ่ายรักดวงใจเหมราช

พิ้งค์พลอย

นางสาวพิงค์พลอย บวรกานไกล หญิงสาวร่างเล็กหุ่นเซ็กซี่อายุสามสิบแปดปี แต่เธอมีใบหน้าที่อ่อนเยาว์ใครเห็นก็คิดว่าเธอนั้นเพิ่งจะยี่สิบต้นๆ แต่ทว่าหญิงสาวนั้นกลับไม่เปิดใจรับใครเข้ามานอกจากมาร์คแฟนหนุ่มที่คบหาดูใจกันมานานหลายปี ใครหลายคนต่างก็สงสัยในความสัมพันธ์ของเธอกับแฟนหนุ่ม เมื่อหญิงสาวเปิดตัวคบกันกับมาร์คมาหลายปี แต่กลับไม่แต่งงานกันสักที

ซึ่งสาเหตุหลักก็มาจากบิดาของเธอไม่ปลื้มว่าที่ลูกเขย แม้ว่าตระกูลของเธอกับเขาจะมีเรื่องขัดแย้งกันในทางธุรกิจ แต่นั่นมันก็ไม่สำคัญเท่ากับที่บิดาของเธอเห็นว่า มาร์คเป็นคาสโนวาตัวพ่อที่หาตัวจับยาก และเขาก็มักจะนอกใจพิ้งค์พลอยไปมีผู้หญิงคนอื่นเสมอ คู่ควงแต่ละคนของมาร์คไม่ซ้ำหน้า จนบิดาของพิ้งค์พลอยนั้นคิดว่าเขาควรทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้ลูกสาวยุติความสัมพันธ์กับแฟนหนุ่มลงสักที ขืนปล่อยเอาไว้แบบนี้นานหลายปี พิ้งค์พลอยต้องขึ้นคานเป็นสาวแก่ทึนทึกอย่างแน่นอน เพราะผู้เป็นบิดาไม่มีทางยอมรับแฟนหนุ่มของเธอ ให้มาเป็นลูกเขยของบ้านอย่างแน่นอน

จนมีข่าวลือหนาหูมาว่า มาร์คแค่ควงพิ้งค์พลอยไว้สับขาหลอก เพราะแฟนตัวจริงของเขานั้นคือไฮโซสาว ที่ควงกันออกงานบ่อยๆ แต่พิ้งค์พลอยกลับไม่เป็นเดือดเป็นร้อน เธอยังคงเชื่อมั่นในตัวของมาร์คเสมอ

"อะไรนะคะคุณพ่อ หมายความว่ายังไง คุณพ่อกำลังจะทำอะไร ไม่! พลอยไม่มีวันที่จะแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น พลอยรักมาร์คค่ะพ่อ เรารักกัน ทำไมพ่อต้องกีดกันพลอยกับมาร์คด้วย" หญิงสาวพูดจาโวยวายออกมา เมื่อบิดายื่นซองสีชมพูให้ดู และเมื่อคลี่ออกปรากฏว่ามันคือการ์ดแต่งงาน และที่สำคัญนั้นมันมีชื่อของเธอกับผู้ชายอีกคน ที่ชื่อเหมราช

พิ้งค์พลอยรู้สึกคุ้นชื่อนี้เป็นอย่างมาก ก่อนจะนึกขึ้นได้ เธอถึงกับอ้าปากค้างพร้อมกับเอามือขึ้นมาทาบอก เมื่อเขานั้นเป็นรุ่นน้องของเธอตั้งสิบสองปี แม้จะไม่สนิทและรู้จักมักคุ้น แต่บิดาของเขานั้นเคยพามาที่บ้านของเธอหลายครั้ง และทุกครั้งชายหนุ่มรุ่นน้องนั้นมักจะมีใบหน้าที่ขรึมและขี้เก๊กตลอดเวลา จนเธอรู้สึกหมั่นไส้และไม่ค่อยชอบขี้หน้าของเขาสักเท่าไหร่นัก

"เหมราชคือผู้ชายที่เหมาะสมกับลูกที่สุดแล้ว เมื่อวานข่าวนายมาร์คอะไรนั่น! ควงกับลูกสาวท่านทูตไปงานเปิดตัวเพชร แถมยังไปดินเนอร์กันบนเรือยอร์ต ลูกยังจะหูหนวกตาบอด เชื่อมั่นและเชื่อใจผู้ชายแบบนี้เหรอพลอย" เสี่ยเพชรกล้าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรียบๆ แต่ทว่าใบหน้าและแววตาของเขานั้นกลับดูจริงจังและน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก

"เขาเป็นเพื่อนกันค่ะพ่อ อีกอย่างผู้หญิงคนนั้นก็เป็นญาติห่างๆ ของมาร์ค ไม่เห็นแปลกนี่ค่ะ ที่ญาติเขาจะไปไหนด้วยกันบ่อยๆ " นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่าความรักมักจะทำให้คนตาบอด เพราะต่อให้มาร์คทำนิสัยแย่ๆ แค่ไหนก็ตาม พิ้งค์พลอยก็ยังรักและเทิดทูนบูชาเขาอยู่เสมอ

"ญาติแบบไหน แบบที่เรียกว่าพี่น้องท้องชนกันหรือเปล่าพลอย"

"คุณพ่อ!" เมื่อเสี่ยเพชรกล้าพูดแทงใจดำออกมา ทำให้พิ้งค์พลอยนั้น ตะเบ็งน้ำเสียงออกมาอย่างไม่ค่อยพอใจ พร้อมกับทำหน้างอใส่ผู้เป็นบิดาอีกด้วย

"ถือว่าพ่อขอร้องเถอะนะพลอย เพราะตั้งแต่เล็กจนโต พ่อก็ไม่เคยขออะไรจากหนูเลย" เสี่ยเพชรกล้าพูดออกมาด้วยใบหน้าและน้ำเสียงที่อ่อนโยน แต่พิ้งค์พลอยก็คิดว่าเธอไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องแต่งงานกับเหมราชเหมือนกัน

"พลอยไม่มีทางแต่งงานกับเด็กนั่นหรอกค่ะพ่อ ไม่มีวัน!" พิ้งค์พลอยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เอาแต่ใจ เมื่อเธอนั้นถูกเสี่ยเพชรกล้าผู้เป็นบิดาเลี้ยงดูมาด้วยความรักและไม่เคยขัดใจตั้งแต่มารดาของเธอจากไป เขาก็เลี้ยงดูฟูมฟักพิ้งค์พลอยยังกับไข่ในหินมีเพียงเดือนกับตะวันเท่านั้น ที่เขาหามาให้เธอไม่ได้

"เหมราชไม่ใช่เด็กแล้ว ที่สำคัญเขาโตเป็นผู้ใหญ่แถมหล่อล่ำเอาการเอางาน ไม่เที่ยวเตร่เสเพลไปวันๆ เหมือนกับใครบางคน ที่ดูเหมือนว่าจะเทียบชั้นเหมราชไม่ติดฝุ่นด้วยซ้ำ" เสี่ยเพชรกล้ายังคงพูดแขวะมาร์คออกมาให้ลูกสาวได้รู้ กับการที่เขาแสดงความรู้สึกไม่ชอบใจ เมื่อเสี่ยเพชรกล้าเปรียบเหมราชกับมาร์คออกมาแบบนี้ เพราะเท่าที่เขาสืบประวัติเหมราชมาอย่างละเอียด ชายหนุ่มไม่เคยเปิดตัวคบใครเป็นแฟน จึงไม่แปลกที่เขานั้นจะควงผู้หญิงหลายคนได้ แต่ก็ไม่บ่อยเหมือนกับมาร์คที่มีพิ้งค์พลอยเป็นแฟน แต่ก็ยังคงควงผู้หญิงขึ้นเตียงไม่เว้นวัน

"ยังไงพลอยก็ไม่มีวันแต่งงานกับผู้ชายที่พ่อหามาให้ พลอยจะสี่สิบแล้วนะคะคุณพ่อ ไม่ใช่เด็กแล้ว ทำไมคุณพ่อจะต้องบังคับพลอยด้วยคะ" หญิงสาวยังคงยืนยันกระต่ายขาเดียว เพราะยังไงเธอก็ไม่มีทางที่จะแต่งงานกับเหมราชเป็นอันขาด

"ระหว่างพ่อกับผู้ชายห่วยๆ อย่างไอ้มาร์คสันดานแย่ ลูกจะเลือกใคร ถ้าเลือกมันก็เก็บข้าวของออกไปจากบ้าน แล้วไปอยู่กับมันเลย และไม่ต้องกลับมาเหยียบที่นี่อีก แต่ถ้าพลอยเลือกพ่อก็เตรียมตัวเป็นเจ้าสาวของเหมราช พ่อจะไม่พูดเรื่องนี้อีกเป็นครั้งที่สอง พ่อจะให้พลอยมีเวลาตัดสินใจสามวันไปคิดทบทวนให้ดีๆ แล้วค่อยมาตอบก็ได้" ในที่สุดเสี่ยเพชรกล้าก็ตัดสินใจยื่นคำขาดออกไป เพราะเขาไม่รู้ว่าจะบังคับพิ้งค์พลอยได้ยังไง แม้จะเป็นการบังคับจิตใจ แต่เสี่ยเพชรกล้าก็เชื่อว่าเหมราชจะทำให้ลูกสาวของเขานั้นรักชายหนุ่มได้ไม่ยาก

"แค่สามวันเองเหรอคะพ่อ ทำไมมันน้อยจัง นายเหมราชนั่นมีอะไรดีนักหนา ทำไมพ่อต้องเห็นเขาดีกว่าลูกสาวด้วย" พิ้งค์พลอยยังคงพูดออกมาด้วยใบหน้าที่หงิกงอใส่บิดา แน่นอนหญิงสาวไม่มีทางที่จะออกไปจากบ้านหลังนี้ แม้ว่าเธอนั้นจะรักมาร์คแค่ไหนก็ตาม เธอก็ไม่ปรารถนาที่จะอยู่ห่างจากบิดา

"สามวันมันมากไปด้วยซ้ำพลอย สำหรับพ่อแค่หนึ่งวินาทีก็ตัดสินใจได้แล้ว ไอ้มาร์คมันทำให้พลอยเสียใจมากี่ครั้งกี่ครา อย่าบอกนะว่าลูกไม่เคยจับได้คาหนังคาเขาสักครั้ง เรื่องที่มันนอกใจพาผู้หญิงไปนอนที่คอนโด ไม่มีผู้ชายดีๆ ที่ไหนหรอกจะทำให้คนรักเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่า เรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ที่แก้ตัวยังไงก็ไม่ขึ้น แต่ลูกกลับทำเป็นทองไม่รู้ร้อน"

พูดจบเสี่ยเพชรกล้าก็ลุกเดินออกไปจากบ้าน ปล่อยให้พริ้งพลอยทำหน้าบึ้งตึงออกมาด้วยความรู้สึกขัดใจ แล้วเธอก็เริ่มคิดหนัก เมื่อต้องเลือกระหว่างบิดาผู้ให้กำเนิดกับชายคนรักที่เธอนั้นไม่ปรารถนาจะให้ใครมาแทนที่เขาได้ เมื่อดวงใจดวงน้อยของเธอนั้นมันเต็มไปด้วยผู้ชายคนนี้ ผู้ชายจอมกะล่อนที่มักจะใช้คำหวานๆ มาพูดให้เธอตายใจ จนยอมอภัยให้กับเขาทุกครั้งเวลาที่เธอจับได้ไล่ทัน