คู่กัดตัวร้ายของยัยเฉิ่ม

Chapter 8

เสี่ยนทีในชุดสุภาพเดินลงมาจากชั้นบน เขามองหาตัวจี๊ดที่คิดว่าน่าจะตื่นมาทำกับข้าวตั้งแต่เช้าแล้ว นี่เขาลงมาไวนะไม่ได้ช้าเลยสักนิดเดียวน่าจะทันเธอแหละ

"คุณนทีอาหารเช้าพร้อมแล้วค่ะ"

"ตัวจี๊ดอยู่ไหนครับ"

"ขึ้นไปแต่งตัวค่ะ"

"ตามเธอมาทานข้าวด้วย ผมจะรอ"

"ได้ค่ะ"

แม่บ้านเดินออกไปตามหญิงสาว ในระหว่างนั้นเขาก็เดินมาดูเมนูที่เธอทำ ถ้าไม่สั่งก็จะได้เมนูง่ายอย่างนี้แหละ แต่ว่าของชอบเขาทั้งนั้นเลย

"มีไข่ลวกด้วยแหะ"

เขาอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะใช้ช้อนตักชิม สำคัญคือตัวจี๊ดแกะใส่ชามไว้รอแล้วซึ่งเธอทำดีมากจริงๆ เวลาที่เธอมาที่บ้านกับแม่ของเธอ เขาจะชอบใช้เธอทำอาหารให้เพราะยัยเฉิ่มรู้ใจเขาที่สุด

เขายกกาแฟดำขึ้นจิบตอนร้อนๆ รู้สึกว่ามันสดชื่นประหลาด เสียงฝีเท้าดังขึ้นเขาเงยหน้ามองไปยังประตูถึงกับสำลักกาแฟเมื่อยัยเฉิ่มในเมื่อวานกลายเป็นสาวสวยในตอนนี้

"แค่กๆๆๆๆ"

"เสี่ยนที เป็นอะไรคะ"

ตัวจี๊ดรีบวิ่งไปลูบหลังให้ชายหนุ่มอย่างไว อะไรของเขาเนี้ยจะรีบทานไปไหน เธอวางแก้วน้ำเปล่าให้เขาก่อนจะลูบหลังให้เขาอย่างใจเย็น

"แฮ่กๆ แต่งตัวอะไรของเธอเนี้ย!!!"

พออาการดีขึ้นเขาก็เริ่มอาละวาดขึ้นมาทันที ใครบอกให้แต่งตัวแบบนี้ไม่ทราบ ใครมันสั่งมันสอนวะสงสัยอยากเจอดี

"เอ้า! ก็ไหนบอกจะให้จี๊ดไปช่วยติดต่อเรื่องห้องสัมมนาไง นี่แต่งตัวสุภาพมากที่สุดแล้วนะคะ ถ้าแต่งแบบเดิมไปเดี๋ยวคุณก็อายเขาเปล่าๆ"

ตัวจี๊ดเอ่ยออกไปตามตรง ไปไหนก็ชอบถูกเขาล้อว่าเฉิ่ม จืดชืดเหมือนมนุษย์ป้า เธอก็แค่อยากเปลี่ยนตัวเองบ้างในบางสถานการณ์ที่จำเป็น 

"สุภาพอะไร โชว์นมโป๊ขนาดนั้นไปเปลี่ยนเลย"

"ไม่เปลี่ยนแล้วค่ะจี๊ดขี้เกียจแล้ว คุณให้แม่บ้านไปเรียกจี๊ดมาทานข้าวด้วยเหรอคะ"

"ก็ใช่ แต่ไม่ให้กินแล้วต้องไปเปลี่ยนชุดก่อน"

เขาเอ่ยอย่างไม่ยอมแพ้ ยังไงก็ไม่ยอมให้หญิงสาวแต่งตัวแบบนี้ไปข้างนอกหรอก ไม่ได้หวงเลยนะแต่ว่าสงสารคนเห็นมันอุจาดตา

"ไม่เปลี่ยนค่ะ คุณจะมาสั่งนั้นนี่ไม่ได้ ถ้าเป็นเรื่องงานจี๊ดจะยอมฟังแต่เรื่องส่วนตัวบางอย่างมันก็ไม่ควรล้ำเส้นนะคะ"

"อยากมีเรื่องกับฉันใช่มั้ยห๊ะ!!"

เขาตบโต๊ะไม่ยอมหญิงสาวเช่นกัน พักหลังเริ่มจะเถียงเก่งมากแล้วนะ ไอ้นิสัยยอมคนมันหายไปไหนแล้ว

"จี๊ดไม่อยากมีเรื่องค่ะ แต่ถ้าคุณมีปัญหามากนักจี๊ดก็ไม่ทำแล้วค่ะ เอาเงินคุณคืนไปเลยแล้วจี๊ดจะโทรไปหาคุณท่านว่าจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว"

หญิงสาวเอ่ยออกไปเสียงเรียบ นั้นเท่ากับว่าตอนนี้ชายหนุ่มไม่มีอะไรต่อรองได้เลย แต่แล้วไงล่ะถ้าอยากจะไปก็ไปเลยไม่ใช่เหรอ ดีซะอีกจะได้ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าเขาสบายใจดีออก แต่ว่าอีกใจหนึ่งทำไมเขาถึงไม่อยากให้เธอไป...

"จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย!!"

"ค่ะ เอาแบบนี้แหละอยู่ที่ว่าคุณจะเอายังไง"

ตัวจี๊ดมองหน้าเขาสบสายตาจ้องกลับเช่นกัน เธอไม่กลัวอะไรทั้งนั้นแล้วตอนนี้ เขาจะบงการชีวิตเธอมากเกินไปแล้ว ถ้าเขาพูดกับเธอด้วยเหตุผลดีๆมีหรือที่จะไม่ยอมฟัง แต่นี่ไร้ซึ่งเหตุผลมีแต่ความเอาแต่ใจของตัวเองเพราะฉะนั้นถ้ายอมก็จะต้องยอมไปเรื่อยๆ แต่ถ้าเธอยอมหักสักครั้งคงทำให้เขาลดความเอาแต่ใจขึ้นมาได้บ้าง

"เออ!! อยากทำอะไรก็ทำ!!!"

พูดจบเขาก็ตักข้าวต้มกุ้งยัดปากทันทีด้วยอารมณ์โมโห มันหงุดหงิดไปหมดแต่ทำอะไรไม่ได้เคยเป็นกันมั้ยล่ะ เอาจริงๆคือถ้าเธอมาแข็งใส่เขาแบบนี้เขาก็ตอบกลับไม่ถูกเหมือนกัน เพราะปกติเธอจะตามใจเขาตลอด

"ก็แค่นั้นค่ะ จี๊ดทานข้าวได้แล้วใช่มั้ยคะ"

ตัวจี๊ดอมยิ้มอย่างพอใจก่อนจะตักข้าวต้มกุ้งทานบ้างพร้อมกับเหลือบสายตามองใบหน้าบูดบึ้งของคนข้างๆอย่างขำขัน เอาจริงๆถึงเขาจะชอบแกล้งเธอสารพัด แต่ถ้าเธอไม่ยอมขึ้นมาเขาก็ทำอะไรไม่ได้หรอก

"กระเทียมเจียวมั้ยคะ"

ตัวจี๊ดเอ่ยถามพร้อมกับส่งกระเทียมเจียวให้ชายหนุ่ม เขาเอ่ยปฏิเสธพร้อมกับสะบัดหน้าใส่เหมือนเด็กถูกขัดใจ

"ไม่!!"

"ตามใจค่ะเห็นว่าชอบเฉยๆ"

ตัวจี๊ดยัดไหล่เล็กน้อยก่อนจะตักข้าวต้มทานต่อไม่สนใจเขาอีก ชายหนุ่มเหลือบสายตามองหญิงสาว ทำไมเขาต้องหงุดหงิดแล้วทำอะไรไม่ได้ด้วย 

"จะไปทำงานล่ะ"

เขาลุกขึ้นออกไปทันที ตัวจี๊ดที่ยังทานไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำถึงกับลุกขึ้นตามแทบไม่ทัน อะไรของเขาเนี้ยยังทานไม่อิ่มเลยนะ แล้วทำไมต้องไม่พอใจขนาดนี้ด้วย แค่เธอไม่ยอมไปเปลี่ยนชุดเนี้ยนะ!

"รอด้วยค่ะเสี่ย"

ปัง!!!

ชายหนุ่มปิดประตูรถอย่างแรงนั้นทำให้หญิงสาวถึงกับเกาหัวด้วยความมึนงง ตามอารมณ์ไม่ทันจริงๆให้ตายสิ

ปริ้นๆๆๆๆ

เสียงแตรรถดังลั่นบ้าน ตัวจี๊ดตกใจรีบเปิดประตูขึ้นรถตามไป เธอหันไปมองหน้าชายหนุ่มด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม 

"มีอะไรก็พูดตรงๆค่ะ ไม่พอใจอะไรจี๊ดรึเปล่าทำไมต้องประชดประชันขนาดนี้คะ"

"เปล๊าาาา ฉันไม่ได้เป็นอะไรนิใครจะไปประชดประชันเธอ ทำไปทำไมห๊ะ!"

พูดจบเขาก็เหยียบคันเร่งออกไปทันที ออฟฟิศของเขาอยู่หน้าไร่ซึ่งต้องขับรถไปเพราะไกลพอสมควรและมีทางเข้าไร่ตรงนั้น ส่วนบ้านของเขาอยู่ท้ายไร่สงบและอากาศเย็นสบายกว่า

"ที่ทำอยู่นี่ปกติเหรอคะ"

"พูดมากเดี๋ยวไล่ลงไปเดินเลยนิ"

หญิงสาวเบือนหน้าหนีไปอีกทางอย่างงอนๆ วันนี้ไม่สนุกเลยเมื่อเจอคนอารมณ์เสียตั้งแต่เช้า หรือว่าเพราะเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอกเขาถึงโกรธ แต่เอาจริงๆมันก็ไม่น่าเป็นไปได้เลย เพราะไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องทำแบบนั้น

แอ๊ดดดดด ปัง!!!

เมื่อมาถึงออฟฟิศชายหนุ่มก็เปิดประตูลงไปทันที รถหรูจอดอยู่ตรงนั้นสองคันและเป็นที่คุ้นเคยดีเพราะเป็นรถของเพื่อนสนิทเขาเอง

"ไอ้สองกับไอ้แบล็กนี่ ยัยเฉิ่มลงมานี่เลย"

เขาเปิดประตูดึงหญิงสาวลงมาก่อนจะจูงมือพาไปเข้าทางด้านหลังของออฟฟิศ เขาพาเธอเข้ามาที่ห้องทำงานก่อนจะเอ่ยเสียงเข้มแกมข่มขู่

"ห้ามออกมานะอยู่แต่ในนี้ เข้าใจที่พูดมั้ย"

"ทำไมต้องอยู่แต่ในนี้ด้วยคะ"

หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความสงสัย เขาหยีหัวตัวเองอย่างหงุดหงิดที่วันนี้ตัวจี๊ดทำอะไรก็ขัดใจเขาไปซะหมด

"สั่งอะไรก็ทำตาม ถ้าดื้อไม่อยู่ที่นี่ฉันจะลงโทษเธอแน่นอน!!"

พูดจบเขาก็ปิดประตูทันที หญิงสาวทำหน้าอย่างไม่เข้าใจในการกระทำของเขาแต่ก็ยอมนั่งลงแต่โดยดี ส่วนเสี่ยนทีหลังจากที่พาตัวจี๊ดไปซ่อนเสร็จเรียบร้อยเขาก็เดินออกไปทันที 

"ไอ้เสี่ย... มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะทำไมไม่เจอข้างล่าง"

เขายิ้มทักทายเพื่อนชายทั้งสองคนก่อนจะเหลือบสายตามองประตูห้องทำงานแล้วรีบกอดคอเพื่อนทั้งสองคนไปทางอื่น

"เฮ้เพื่อน... มาตั้งแต่ตอนไหนวะ ไปคุยห้องรับแขกดีกว่า วันนี้มาเอาไวน์ใช่มั้ย"

"ทำไมไม่คุยห้องทำงานมึงอ่ะ กุจะไปชิมไวน์ในห้องมึงด้วย ไอ้สองบอกว่าอร่อยมาก"

"เออ ขอไปห้องมึงดีกว่า"

"ไม่ได้!!"

เสี่ยนทีเอ่ยออกมาเสียงดังลั่น เพื่อนทั้งสองคนหันมามองหน้ากันงงกับกิริยาของเพื่อนสนิท

"มึงแปลกๆนะ"

"ซ่อนใครไว้"

"เปล๊าาาา ไม่มี้ไม่มี พวกมึงอ่ะคิดมาก"

เขาเริ่มเหงื่อซึมผุดขึ้นมาบนใบนหน้า ถ้าไอ้สองคนนี้เจอตัวจี๊ดละก็.... รับรองว่ามาไร่ทุกวันแน่นอน ซึ่งมันเป็นเรื่องน่ารำคาญสำหรับเขาที่สุด

"ตกลงมึงซ่อนใครไว้"

"ไปดูเลยไอ้แบล็คกูว่าซ่อนสาวชัวร์"

ทั้งสองคนรีบเดินตรงไปยังห้องทำงานของเขาทันที เขาสบถออกมาอย่างหงุดหงิด เพราะยัยเฉิ่มคนเดียวเลยบอกให้ไปเปลี่ยนชุดก็ไม่ไป แล้วประเด็นคือแต่งตัวแบบนั้นด้วยสเปคพวกมันเลย

'ให้ตายสิไอ้พวกเวร สู่รู้ชะมัด!!'