"ปาย..."
ฉันปล่อยความเจ็บปวดที่กำลังเผชิญด้วยการบีบมือตัวเองสุดแรง บีบแรงมาก แรงที่สุดเท่าที่จะแรงได้ อยากจะกรีดร้องออกมาให้สุดเสียง อยากไปกระชากคอไอ้ผู้ชายเฮงซวยเข้ามาถาม ว่ามันทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง ในขณะที่มันมีคนอื่น มันเอาฉันกับลูกไปไว้ที่ไหน ในเวลาที่มันเอากับใครที่ไม่ใช่เมีย มันไม่เคยคิดถึงหน้าเมีย ที่กำลังทำหน้าที่เลี้ยงลูกของมันเลยหรือไง
"เลว ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ผู้ชายสารเลว!"
น้ำตาของฉันไหลพราก หยาดธารใสๆ หลั่งไหลออกมาจากตาอย่างกับสายน้ำ อกของฉันมันสั่น ใจของฉันมันจะขาด ทุกคำพูดของผู้หญิงคนนั้นมันบีบใจฉันมาก ฉันในตอนนี้ ไม่ได้ต่างจากคนที่ตายทั้งเป็น
"สามปีที่มึงยังมีกู มึงกล้าไปมีคนอื่นได้ยังไง ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!"
"ปาย ฮึก... ฮื่อ..." เมยี่กอดฉันเอาไว้แน่น พร้อมกับร้องไห้ออกมาเป็นเพื่อนฉัน แขนที่ยังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำหมาดๆ โอบกอดที่ตัวฉันไว้อย่างต้องการปลอบใจ
"ในวันที่ฉันท้อง ใ
