"เมื่อคืนเพื่อนฉันเห็นฉาย ...อยู่กับผู้หญิงคนอื่น" คำพูดที่ได้ฟัง มันทำให้ฉันถึงกับมือไม้สั่น หัวใจของฉันเหมือนมันกำลังเต้นผิดจังหวะ กระบอกตามันร้อนไปหมด และในวินาทีนั้น มันก็ทำให้ฉันคิดไปต่างๆ นาๆ
"หมายความว่าที่เมื่อคืนฉายไม่..." เสียงของฉันมันหยุดอยู่แค่นั้น คล้ายมีก้อนเหนียวติดอยู่ที่ลำคอ ก่อนที่เมยี่จะเลื่อนมือมาบีบมือฉัน
"ใจเย็นๆ นะปาย ความจริงมันอาจจะไม่ได้แย่แบบนั้น แต่ที่ฉันต้องบอกเธอ เพราะเธอเป็นเพื่อนฉัน เพื่อนไม่ควรปิดบังเพื่อน ต่อให้ฉันจะกลัวว่าเพื่อนจะเสียใจก็ตาม" ฉันกัดปากตัวเองแน่น ความรู้สึกแย่ๆ ที่เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อคืน ถาโถมเข้ามาโดยที่ฉันไม่มีโอกาสได้ตั้งตัว
"ไหวไหมแก"
"ถะ ถามเพื่อนของเธอให้หน่อยสิ ว่าเจอเขาร้านไหน เมื่อคืน..."
"...ฉายไม่ได้กลับ!"
น้ำตาของฉันมันคลอออกมาอย่างห้ามไม่ได้ มันรู้สึกจุกขึ้นมาแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตาของฉันมันร้อนไปหมด อยากรู้ว่าเรื่องราวที่เมยี่เล่ามามันจริงแท้แค่ไหน แล้วสรุป ตะวันฉาย นอกใจฉันไหม!
เมยี่ถอนหายใจออกมา ทั้งสีหน้าและแววตา บ่งบอกชัดเจนว่าเพื่อนห่วงฉัน
"ต่อให้ฉันจะรู้สึกแบบไหน ฉันก็ควรรู้ในสิ่งที่แฟนตัวเองทำลับหลังไม่ใช่หรือเม บอกฉันเถอะ ฉันอยากรู้จริงๆ"
"งั้นมานี่ อย่าพึ่งร้องออกมานะ" เมจับมือฉัน แล้วพาเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยกัน ฉันใช้มือข้างที่ว่างปาดน้ำตาออกจากหน่วยตาลวกๆ พยายามเชิดหน้าไม่ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมา ในขณะที่เมยี่พาฉันตรงไปยังห้องน้ำ ดีที่ในเวลานั้นไม่มีใครอยู่ข้างในพอดี อย่างน้อยๆ ฉันก็ไม่ต้องปั้นหน้า สู้สายตาของใคร
"ฉันรักเพื่อนนะ ฉันห่วงความรู้สึกของเพื่อนมาก และฉันก็ไม่โอเคที่จะปล่อยให้ผู้ชายมาทำให้เพื่อนฉันเสียใจ" เมล้วงโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาปลดล็อค จากนั้นก็เข้าไปที่แอพพลิเคชันบางอย่าง แล้วยื่นโทรศัพท์มาที่ตรงหน้าของฉัน ซึ่งฉันรับมันมาถือเอาไว้ และเลื่อนอ่านสิ่งที่อยู่บนหน้าจอทันที