กาญต์พิชชารีบคว้าชุดแบบกระโปรงสั้นคล้ายๆ ชุดนักบัลเล่ต์มาสวมเข้ากับตัวอย่างรวดเร็ว เพื่อเป็นการปกปิดไม่ให้โค้ชซองซูต้องเห็นริ้วรอยแห่งรักที่กรกฎฝากไว้ให้กับเธอ จากนั้นก็เอ่ยตอบโค้ชซองซูด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา โดยหญิงสาวได้แต่ก้มหน้านิ่งไม่กล้ามองสบตากับโค้ชแม้แต่นิดเดียว
“โค้ชคะ ข้าวฟ่าง...ข้างฟ่างขอโทษที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ข้าวฟ่างเป็นคนผิดเองที่เป็นคนเข้าไปหาคุณกรกฎในคืนนั้น”
“โธ่...ข้างฟ่าง...”
โค้ชซองซูเดินเข้าไปสวมกอดร่างบางระหง เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มตัวสั่นโยนเพราะแรงสะอื้นฮัก ซึ่งเริ่มทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นทีละเล็กทีละน้อยตามอาการร่ำไห้ของผู้เป็นเจ้าของ
“โค้ชจะไม่ตำหนิการกระทำของข้าวฟ่าง เพราะโค้ชรู้ว่าข้าวฟ่างรักคุณกรกฎมาก แต่โค้ชอยากให้ข้าวฟ่างเตรียมใจไว้รอรับความผิดหวัง รอรับความเจ็บปวดที่อาจจะย่างกรายเข้าหาข้าวฟ่างเมื่อไรก็ได้ หากข้าวฟ่างทำใจเผื่อไว้ เมื่อเวลานั้นมาถึงข้าวฟ
