บทที่ 14

1519 Words

ในก่อนหน้านี้ กรกฎพยายามสะบัดตัวให้หยุดพ้นจากการโอบกอบของธัณวดี ซึ่งกอดรัดเขาไว้แน่นไม่ต่างจากงูเหลือมกอดรัดเหยื่ออันโอชะ การสะบัดตัวให้หลุดพ้นจากธัณวดีใช่ว่าจะทำได้ง่าย เพราะอีกฝ่ายตามตื้อตามกอดเขาในทุกวินาที “คุณโรส ช่วยสำรวมกริยาหน่อยนะครับ” กรกฎหลอกด่าธัณวดี ซึ่งอีกฝ่ายถึงกับตีสีหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันที กระนั้นเขาก็ไม่สนใจ อาศัยว่ามีพละกำลังเหนือกว่าสะบัดตัวให้หลุดพ้นจากอ้อมแขนของธัณวดี แต่กว่าจะหลุดพ้นออกมาได้ เขาก็ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวถูกอีกฝ่ายจูบไปเสียหลายครั้ง “แหม! คุณกรกฎคะ ทำไมต้องต่อว่าโรสด้วยค่ะ ปกติคุณไม่เคยปฏิเสธโรสนี่คะ” ธัณวดีจีบปากจีบคอเอ่ยค้อนกรกฎอย่างมีจริตจะก้าน ขณะเดียวกันก็ก้าวเท้าช้าๆ เดินตามกรกฎอย่างไม่ลดละ ดวงตากลมโตอันเกิดจากการใช้บิ๊กอาย หาได้กลมโตตามธรรมชาติไม่ จ้องมองทั่วเรือนกายล่ำสันของกรกฎด้วยความหิวกระหายอย่างปิดไว้ไม่มิด “ถ้าเป็นสถานที่อื่นผมคงไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD