4

1965 Words

“พูดเพราะๆ หน่อยสิ อาฟังแล้วขัดหู” เขานั่งลงที่ขอบเตียง มองร่างเปลือยด้วยสายตาเป็นประกาย กวาดมองแบบลูบโลม คนถูกมองหน้าร้อน ไม่ใช่อาย แต่มันทำให้ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมดสายตาของปราชญ์ร้อนแรง แทบแผดเผา ให้ความรู้สึกล้ำลึกรุนแรงทางเพศ “อาปราชญ์คะ เพชรหิวน้ำ” เสียงเธออ่อนลง คอยดูเถอะ เธอจะเอาชนะเขาให้ได้ สักวันเขาจะต้องบอกว่า “ยอม” เธอ ปราชญ์เดินไปหยิบน้ำอีกขวดมาถือเอาไว้ ก่อนเปิดฝา แล้วมองเธอ ไม่วางตา น้ำเพชรกลืนน้ำลายด้วยความหิว เธอจะกินน้ำก็ต้องเอ่ยขอ ดูสิ... เป็นเบี้ยล่างเขาขนาดไหน “ปล่อยเพชรก่อนนะคะ จะกินน้ำได้ยังไง โดนมัดเอาไว้แบบนี้” “เดี๋ยวอาป้อนให้” “ถึงป้อนก็ไม่ถนัดหรอกค่ะ” “ถนัดสิ” “น้ำหกหมด” เธอบ่นอุบ “รับรองว่าไม่หกเลอะเทอะแน่นอน” เขาทำอย่างที่บอกจริงๆ ป้อนน้ำเธอด้วยปาก เธออ้าปากรับอย่างไม่ทันตั้งตัว “เอาอีกไหม” “ไม่เอาแล้วค่ะ” เธอว่าอย่างงอนๆ “นึกว่าจะให้เอาอีก” เขาว่า... เธอมองเขาตาโต ท่าทีแสนงอน “อาปราชญ์ปล่อยเพชรก่อน มันเมื่อยนะรู้ไหม” “ไม่ดีกว่า” “ทำไมคะ” “มัดเอาไว้แบบนี้แหละ จะได้กลับมาเอา... เอาอีกหลายๆ รอบ” “อาปราชญ์ คนบ้า กลับมาก่อนนะ” น้ำเพชรกรีดร้อง ในขณะที่ปราชญ์ มีความสุขกับการแกล้งเธอ “เกลียดที่สุดคนวางอำนาจ” “อาจะนับคำว่าเกลียดมีกี่คำ ถ้ายิ่งพูดจะยิ่งเอาให้ขาถ่างเลยยายเด็กดื้อ สิบคำสิบยก” “อาปราชญ์! บ้าๆๆ” น้ำเพชรกรีดร้องอาละวาดนอนจะหอบอยู่บนเตียง สุดท้ายก็ทำอะไรเขาไม่ได้ “ทำโทษที่หนีออกไปเที่ยว อาไม่ชอบให้เราบ้าผู้ชาย” “บ้าผู้ชาย!” เหลือเชื่อ เธอทวนคำเขา เธอนี่นะบ้าผู้ชาย เขาคนเดียว นั่นแหละที่ได้ทำอะไรกับเธอแบบนี้ เธอเคยทำอะไรแบบนี้กับผู้ชายที่ไหนกันล่ะ “อายังไม่อิ่ม บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวจะกลับมา... เอาต่อ” เขาเน้นย้ำว่า “เอา” จนคนฟังใจเต้นระทึก แก้มร้อนซู่ ปราชญ์เดินเข้าห้องน้ำ เขาอาบน้ำเพียงไม่นานก็กลับออกมาโดยการนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว หยดน้ำเกาะพราวไปทั้งเนื้อทั้งตัว “อาปราชญ์ เพชรเมื่อยนะคะ ปล่อยกันก่อน” “สำนึกหรือยังว่าตัวเองผิด” เขาเช็ดตัวก่อนจะหยิบเสื้อคลุมมาสวม มองเธอด้วยสายตาเข้มข้น ในสายตาของน้ำเพชร ปราชญ์เป็นผู้ชายหล่อเข้มที่หาตัวจับยาก ใบหน้าของเขามีเสน่ห์ ดวงตาของเขาเหมือนมีพลังบางอย่างสะกดให้คนสบกริ่งเกรง เขาเป็นผู้ชายอายุเกือบสี่สิบปีที่เร้าใจ และดูไม่แก่เลย แต่แข็งแรง กร้าวแกร่งและเฉียบขาด มีความเป็นผู้นำสูง อยู่กับเขาแล้วรู้สึกถึงการปกป้องและมั่นคงปลอดภัย แม้เขาจะใจร้ายกับเธอ แต่เขาก็ไม่เคยยอมให้คนอื่นมา ใจร้ายกับเธอ “เพชรไม่ได้ทำอะไรผิด” เธอกล้าเถียงเพราะเห็นเขาอารมณ์เย็นลง “ยังไม่สำนึกความผิดของตัวเองว่างั้น” เขาเดินเข้าหา มองร่างเย้ายวนตรงหน้า เธอมองเขาไม่วาง ก่อนที่เขาจะแก้เชือกที่มัดข้อมือบางออก น้ำเพชรพลิกร่างขึ้นคร่อมทับเขาในทันที ท่าทางอยากเอาชนะสุดฤทธิ์ “จะทำอะไร” “อาปราชญ์ลองถูกมัดดูบ้างสิคะ จะได้รู้ว่าเป็นยังไง” น้ำเพชรมีความสุขที่กำลังจะชนะเขา เธอใช้เนกไทรวบมือเขาเอาไว้ ก่อนจะโดนพลิกร่างลงด้านล่าง แต่เขากลับพันธนาการเธอเอาไว้ได้สำเร็จอีกครั้งด้วยร่างสูงเพรียวแข็งแรง “อาปราชญ์!” คนพ่ายแพ้เรียกเสียงหลงเมื่อโดนพลิกลงด้านล่าง เธอดิ้นเร่าๆ อยากเอาชนะเขาบ้าง เขาดึงคิ้วของเธอที่ขมวดเข้าหากัน หัวเราะชอบใจเมื่อเห็นใบหน้า งอง้ำนั้น “อาปราชญ์ ปล่อยเพชรนะ” “กระโดดเข้ามาหานี่นึกว่าอยากโดน... เอา” “อาปราชญ์ลามก” “อย่ามาทำเป็นพูดดีไป” เขาเคล้นคลึงทรวงอกอวบอิ่ม เธอปัดมือเขาออก ปราชญ์กดมือเด็กสาวกับพื้นเตียง เธอดิ้นอย่างขัดใจ ปราชญ์ก้มลงบดจูบปากอิ่มสวย เธอจูบตอบเขา ก่อนที่เขาจะร้อง เสียงหลง “โอ๊ย!” ปราชญ์ถอนปากหนีในขณะที่คนกัดยิ้มสะใจ “นี่แน่ะ!” เธอพลิกร่างขึ้นคร่อมทับเขาอีก ความอยากเอาชนะมีมากล้น สายตาแห่งชัยชนะของน้ำเพชรมองคนใต้ร่างไม่วางตา ปราชญ์นอนนิ่งให้เด็กสาวประทุษร้ายร่างกายของเขา “โอ๊ย!” เขาร้องเสียงหลงเมื่อโดนข่วนเข้าให้ “ทำบ้าอะไร ยายเด็กแสบ” “ว่าเพชรเป็นเด็กแสบเหรอคะ ได้เลย” เธอรูดรัดแก่นกายของเขาดูดรวบแรงๆ ปราชญ์ผลักศีรษะของเธอออก ก่อนจะร้องเสียงหลงอีกรอบเมื่อเธอทำให้เขาเสียวสุดใจ “มันตื่นแล้วล่ะ อาปราชญ์ทรมานก็บอกมาสิ” เธอพูดอย่างเป็นต่อ ก่อนจะขึ้นคร่อมทับ เขาไม่ได้ผลักเธอออกในขณะที่ร่างสาวสวมสอดโอบอุ้มแก่นกายของเขาอย่างหนักหน่วง “อ๊า....” เธอนั่งทาบทับแก่นกายของเขา วางมือบนหน้าท้องแกร่ง “เด็กบ้า!” “อาปราชญ์ต้องการและชอบด้วย อย่าปฏิเสธเลยค่ะ” เธอเริ่มขยับ บนแก่นกายชายที่แข็งขืนอยู่ในซอกรักของตัวเอง เขาบีบสะโพกผายของเธอหนักๆ กระแทกกายขึ้นไปหาในจังหวะที่เธอกดกายลงมาหา ทั้งสองครางพร้อมกันอย่างเสียวซ่านรัญจวนจิต ปราชญ์พลิกร่างน้อยลงด้านล่าง เขาโย้ขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่า ก่อนจะกระแทกเข้าหาซอกรักฉ่ำเยิ้ม เธอจิกมือกับเตียงแน่น มองเขาไม่วาง “เด็กดื้อ” “อาปราชญ์ชอบ ถึงได้ทำไม่หยุด” “เด็กหื่น” เขาขยับสะโพกสอบไม่หยุดหย่อนเหมือนเครื่องกลประสิทธิภาพสูง แทบนับจังหวะการขับเคลื่อนไม่ถูก น้ำเพชรร้องครางเสียงหลง เสียงเนื้อกายกระทบกระแทกกันอย่างรุกเร้ารุนแรง แต่คนใต้ร่างไม่ได้มีท่าทีเจ็บปวด มีแต่ความเสียวซ่านแทบขาดใจเท่านั้น ปราชญ์ชอบให้เธอพ่ายแพ้ร้องครางใต้ร่างเขา อุ้งมือใหญ่จับคางสวยเอาไว้มั่นก่อนจะบดจูบ เธอทำท่าจะกัด เขาหลบทัน ซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น “โอ๊ย! อาปราชญ์” คนใต้ร่างดิ้นเร่าๆ เมื่อเขาดูดกัดคอของเธออย่าง ไม่ปรานี เธอมองตาเขียว เขาไม่สน ก้มลงไปกัดยอดอกของเธออีก “เจ็บนะอาปราชญ์” “เธอชอบจะตายไป ทำเป็นดีดดิ้น” เขากัดอีก เธอผลักศีรษะของเขา ออกห่าง หายใจหอบด้วยความโมโห ยิ่งเธอโมโหร่างกายของเธอยิ่งตอบสนองเขาอย่างรุนแรง ปราชญ์ขยับเข้าหาเป็นจังหวะถี่รัว ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกจากการ ตอดรัดที่แน่นขนัดของสาวน้อยใต้ร่าง มือหนากดใบหน้าของเธอให้แนบกับหมอน ในขณะที่เขาโจนจ้วงไม่ยั้งแรง เสียงกึกๆ ดังก้องไปทั่วห้องนอนกว้าง “อ๊า....” ทั้งสองครางพร้อมกันด้วยความเสียวซ่าน แล้วความอุ่นร้อน ก็ถูกปลดปล่อยในเรือนกายสาวหมดสิ้น เธอใช้ขาเกี่ยวสะโพกสอบของเขาเอาไว้ ยิ้มกริ่มส่งให้อย่างมีความสุข “เด็กลามก ยิ้มทำไม” ปราชญ์มองอย่างหวาดระแวง “อาปราชญ์จับดูสิคะ ลูกของเรา” เธอจับมือเขามาวางบนหน้าท้อง เรียบเนียนของตัวเอง ปราชญ์หรี่ตามอง กำลังคิดว่าเธอจะมาไม้ไหน “พูดเล่นน่า...” น้ำเสียงของเขาไม่มั่นคงนักจนเธอจับได้ น้ำเพชรอยากให้เขาเป็นแบบนี้ที่สุด เธอชอบให้เขาขาดความมั่นใจ ใครจะได้เห็นมันล่ะ นอกจากเธอคนเดียว ปราชญ์เป็นคนขรึมและวางตัวดี เขาดูเพียบพร้อมมีอำนาจ มีลูกน้องมากมาย แต่เมื่อเขา “หลุด” ตอนอยู่กับเธอ มันจะน่าอภิรมย์ขนาดไหนล่ะ ลองคิดภาพตามสิ “พูดจริงสิคะ ลูกของเรา เพชรไม่ได้กินยาคุมมานานหลายเดือนแล้ว แต่อาปราชญ์เชื่อมั่นได้เลยค่ะว่าถึงผู้หญิงบางคนจะกินยาคุมกำเนิดแต่ก็ยัง ตั้งท้องได้” เธอพูดอย่างชาญฉลาด ปราชญ์นิ่งอึ้ง แต่เขาไม่ได้แสดงอารมณ์ไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง ให้เธอจับได้ “อาปราชญ์ปล่อยอะไรๆ เข้ามาในตัวเพชรทุกวัน ไม่ได้ใส่ถุงยางอนามัยด้วย ไม่ท้องก็แปลกแล้ว” เธอยังพูดอย่างเป็นต่อ คิดว่าเขาต้องตกใจหรือ หัวเสีย แล้วเธอจะได้หัวเราะเขาบ้าง “ไหนบอกไม่อยากมีลูก” เขาหรี่ตามอง เธอเคยให้เหตุผลว่าไม่อยากมีลูกเพราะกลัวหุ่นพัง เขาเองก็ไม่ได้บังคับให้เธอตั้งท้องหรือมีลูกให้เขาด้วย “ตอนนี้เพชรเปลี่ยนใจแล้วค่ะ” น้ำเพชรพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์แสนกล “คิดจะจับอาว่างั้น” “อาปราชญ์กลัวเหรอคะ” เธอพูดอย่างเป็นต่อ ปราชญ์หรี่ตามองอย่างประเมิน เล่นกับยายเด็กหื่นนี่ต้องใช้วิทยายุทธขั้นสูง ไม่อย่างนั้นเขาจะ พลาดพลั้งเสียทีให้เธอ “ท้องก็ดีสิ จะได้มีลูกน่ารักให้อาสักครึ่งโหลหรือสักโหลดี เอาไว้ตั้งทีมฟุตบอล” เขาก็เล่นไปตามน้ำ เธออยากท้องเดี๋ยวเขายัดเยียดให้เธอท้องเอง รับรองว่าได้ท้องสมใจแน่ เขาก็อายุมากแล้ว ทรัพย์สินเงินทองเยอะแยะ มีลูกมาสืบทอดก็ดีเหมือนกัน ปราชญ์ไม่ได้ทุกข์ร้อนหากเธอจะตั้งท้องลูกของเขา “อาปราชญ์ไม่ตกใจเหรอคะ” น้ำเพชรหน้างอ ทำไมเขาไม่ตกใจล่ะ เขาควรจะตกใจไม่ใช่เหรอที่รู้ว่าเธอท้อง “อยากให้อาตกใจเหรอ” เธอตาฝาดไปหรือเปล่าที่เห็นแววตาเอ็นดู ของเขาแต่มันเพียงแค่แวบเดียวเท่านั้นก่อนจะจางหายไป “อาปราชญ์ตกใจแต่แกล้งกลบเกลื่อนหรือเปล่าคะ” “ไม่เลย อาก็อยากมีลูกเหมือนกัน งั้นเรามาปั๊มลูกกันดีกว่า” เขาตีเนียนแกล้งเธอกลับบ้าง เห็นหน้าตาเหลอหลาของเด็กสาว ปราชญ์ยิ่งชอบใจ เข้าไปใหญ่ “อาปราชญ์ ถอยไปไกลๆ เลยนะคะ” น้ำเพชรคิดว่าเขาจะตกใจ เธออยากเอาชนะเขาบ้าง แต่เขารู้ทันเธอเสียได้ “ไม่ถอย อาหิวอีกแล้วล่ะ จะกระแทกให้จมเตียงเลย ยายเด็กดื้อ” “อาปราชญ์...” เธอครางเสียงหลงเมื่อถูกแยกขาออกจากกัน ดิ้นหนีไม่ทันแล้ว เขาโย้ขาของเธอขึ้นทั้งสองข้างก่อนจะสอดแทรก เนื้อกายแข็งขึงเข้าภายใน “อ๊า...” ทั้งสองครางพร้อมกันเสียงหลง ในขณะที่เขาเริ่มขยับกายกระแทกกึกๆ เป็นจังหวะล้ำลึกมิดเม้น ศีรษะของเธอไถลแทบไปชนกับหัวเตียง ดีที่เขาดึงกลับมาทัน ร่างเล็กจมเตียงจริงๆ เพราะโดนร่างแกร่งของเขากด เข้าหาไม่หยุดหย่อน “อาปราชญ์ ปล่อยเพชรเลยนะ คนบ้า ตาแก่โรคจิต” เธอดิ้นรนกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง หงุดหงิดที่แพ้เขาอีกแล้ว ยิ่งเธอดิ้นรนอาละวาด เขายิ่งกดกาย เข้าหา หัวเราะหึๆ อย่างชอบใจที่เอาชนะเด็กแสบอย่างเธอได้ “เอาที่สบายใจนะ” เขาพูดอย่างไม่ยี่หระ ขณะพลิกร่างเธอให้นอนคว่ำ น้ำเพชรดิ้นเร่าๆ ใช้มือทุบตีร่างเขาจากท่วงท่านั้น แต่มันไม่ถนัด ยิ่งเธอเอื้อมขึ้นมาด้านหลังเพื่อประทุษร้ายเขา ยิ่งต้องครางเสียงหลงเมื่อเขากระแทกเข้าหาไม่หยุดหย่อน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more