Chapter 7 คุณต้องรับผิดชอบ

1489 Words
ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวเหมือนต้องการคำตอบที่ชัดเจนในประโยคของเธอ “คุณต้องรับผิดชอบ พาฉันเข้าไปในงานและออกไปจากงานอย่างสวัสดิภาพ” หญิงสาวบอกเป็นเชิงสั่ง เธอต้องได้เข้าไปเฉิดฉายในงาน ขืนออกไปตอนนี้เนื้อข่าวเมื่อครู่จะไม่สมจริง และจะไม่มีวันตบตาคนอย่างลูกกวางได้เป็นเด็ดขาด ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกมาอีกครั้ง สวมสูทกลับเข้าไปเหมือนเดิม พร้อมกับใช้มือข้างซ้ายรั้งตัวหญิงสาวให้เดินตามออกไปด้วย ในขณะที่หญิงสาวก็ใช้ท่อนแขนด้านบนแนบลำตัวกดชุดเอาไว้ ภาพผ่านสื่อคือชายหนุ่มผู้ที่ไม่เคยเป็นข่าวกับผู้หญิงใด กำลังโอบประคองหญิงสาวนางหนึ่งอย่างทะนุถนอม เดินทักทายแขกรอบๆ งาน โดยที่ไม่มีใครรู้เบื้องลึกระหว่างสองคน ต้องรักแอบลอบมองลูกกวางอย่างสะใจ ความสุขเล็กๆ ที่เธอกำลังจะแลกมาด้วยความวุ่นวาย หากพรุ่งนี้ข่าวเช้าออกไปถึงหูเจ้าสัวฉัตรอรุณตาของเธอ มีหวังเธอโดนสับเละไม่มีชิ้นดี แต่ก็ยังดีหน่อยที่เธอเลือกควงหนุ่มดีกรีสูสีที่ตาของเธอพอจะยอมรับได้ ไม่สิ...ต้องเรียกว่าพึงพอใจถึงจะถูก หากได้ผู้ชายโปรไฟล์อย่างเขามาเป็นหลานเขยจริงๆ ถ้วยกาแฟสีครีมถูกวางลงบนจานรอง มือหนาของนายหัวหนุ่มคว้าหนังสือพิมพ์ฉบับรายวันขึ้นมา กวาดสายตามองข่าวพาดหัวเร็วๆ แบบจับใจความ ปกติเขาจะสนใจแค่เรื่องข่าวธุรกิจ และมักมีหนังสือพิมพ์เกือบทุกฉบับ หากคอลัมน์และเนื้อความที่อยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์วันนี้ ทำให้เขาต้องเพ่งสายตากลับไปมองอีกรอบ กวาดสายตายามที่ตัวหนังสือขนาดเล็ก เพื่อความแน่ใจว่าเขาอ่านไม่ผิด ชายหนุ่มวางเล่มที่อยู่ในมือของเขาลง และเลื่อนไปหยิบอีกฉบับขึ้นมา กรอบข่าวหน้าหนึ่งทุกฉบับ มีข่าวเปิดตัวโรงแรมเมื่อวาน แต่ก็ยังมีมุมเล็กๆ ที่แซวว่าเขาใช้งานนี้เปิดตัวว่าที่เจ้าสาว กรอบข่าวมีภาพของหญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นที่ตัวสูงแค่ปลายคางของเขา ในขณะที่มือหนาที่โอบประคองเธอไปตลอดงานยิ่งเพิ่มความน่าเชื่อถือในเนื้อข่าวมากขึ้น ทั้งที่ตัวเขาเองไม่ได้รู้จักผู้หญิงคนนั้นแม้แต่น้อย ในคืนที่ผ่านมาเขาก็ใช้เวลากับเธอเพียงแค่สองชั่วโมงและปลีกตัวออกมาจากงานเงียบๆ จะเรียกได้ว่าเขากับเธอไม่ได้พูดคุยและทำความรู้จักกันเพิ่มขึ้นอีกต่อจากนั้น สิ่งเดียวที่เขารู้คือเธอชื่อว่าต้องรัก ชื่อที่เขาจะจำฝังใจไม่รู้ลืม เพราะชื่อนี้ทำให้รีสอร์ทของเขาวุ่นวายตั้งแต่จบงาน หลังจบงานเขาหลีกหนีการให้สัมภาษณ์กับเรื่องที่แม่ตัวดีก่อเรื่องเอาไว้ หากเช้านี้ก็ยังหนีไม่พ้นกองทัพนักข่าวอีกหลายสำนัก หลังจากที่ข่าวถูกเผยแพร่ออกไป ทั้งนักข่าวท้องถิ่น หนังสือพิมพ์และสื่อโทรทัศน์ต่างติดต่อขอรับสัมภาษณ์จนวุ่นวายไปทั้งเช้า ด้านโรงแรมที่เพิ่งเปิดตัวไปเมื่อคืน ต้องรักอยู่ในฐานะแขกพิเศษของโรงแรม หญิงสาวเดินออกมานอกระเบียง วางสองมือเท้ากับลูกกรงขอบระเบียง สูดอากาศชายทะเลเข้าเต็มปอด เธอสวมชุดลำลองเสื้อยืดกางเกงขาสั้นอวดเรียวขาเนียนสวย ด้วยรูปร่างเป็นคนตัวเล็กและค่อนข้างผอม เธอจึงดูอ่อนวัยกว่าอายุจริงหลายปี หลายคนชอบมองว่าเธอยังเป็นเด็กมัธยมด้วยซ้ำ หญิงสาวยืดมือขึ้นเหนือลำตัว ไขว้นิ้วมือขึ้นเหนือศีรษะ ยืดแขนตรงพร้อมกับบิดตัวไปซ้ายขวายืดตัวออกกำลังกายรับลมทะเลกับอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า ถ้าเป็นที่กรุงเทพฯ เวลานี้เธอคงกำลังวิ่งวุ่นนัดลูกค้าเตรียมงาน หรือไม่ก็กำลังขับรถฝ่าจราจรติดขัดเพื่อเร่งเข้าสถานี สภาวะอารมณ์คงไม่เหมือนกับตอนนี้ เสียงโทรศัพท์มือถือในห้องดังขัดจังหวะ เดาได้ไม่ยากว่าคนโทร.เข้าช่วงเวลานี้เป็นใคร หญิงสาวเดินกลับเข้าไปหยิบมัน กดรับและยกขึ้นแนบหูโดยไม่ต้องมองหน้าจอ เธอเตรียมคำตอบเอาไว้ให้คุณตาของเธอเป็นอย่างดี เวลานี้ท่านคงกำลังรับประทานอาหารเช้าก่อนเข้าบริษัท และเปิดเจอข่าวของเธอ “งามหน้านักใช่ไหม แกทำอะไรของแกฮึยัยรัก!” “โถ...หาคุณตาขา อย่าเพิ่งโกรธนะคะ เดี๋ยวความดันขึ้น ระดับน้ำตาลในเลือดลด” หญิงสาวเย้าคนเป็นตาอย่างอารมณ์ดี “ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย ไหนแกบอกว่าแกไปทำงาน แล้วนี่ข่าวอะไร” หญิงสาวบอกที่บ้านเพียงแค่ว่าเธอมาทำสกู๊ปที่ต่างจังหวัดอาจจะไม่ได้กลับสักสัปดาห์ “แล้วคุณตากำลังอ่านข่าวอะไรอยู่ล่ะคะ พอดีว่าตอนนี้รักอยู่ต่างจังหวัดกำลังมาทำสกู๊ปงานชิ้นใหม่” หญิงสาวแกล้งทำเป็นไขสือไม่รู้เรื่อง “แล้วเมื่อคืนแกไปจูบใครที่ไหนถ้าแกบอกว่าไปทำงาน ถ้างานของแกทำให้แกตกต่ำขนาดนี้ ฉันสั่งให้แกลาออกตั้งแต่วันนี้ หรือถ้าไม่สะดวกมาลาออกเองฉันไปจัดการให้ก็ได้” คนเป็นตายื่นคำขาดด้วยความโกรธเกรี้ยว เขาไม่รู้ว่าต้องรักแอบใช้ชื่อบริษัทเพื่อเข้าไปในงาน “คุณตาไม่รู้จักนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงแห่งปีหรือคะ คุณตาอยากได้หลานเขยแบบนั้นไม่ใช่หรือ รักก็หาให้ได้ตามอย่างที่คุณตาต้องการแล้วไง” “แล้วแกประกาศแต่งงานโดยที่ฉันยังไม่รู้เรื่องสักนิด จะรอให้ฉันเห็นชื่อตัวเองบนการ์ดเชิญเลยหรือไง” “รักไม่ได้มาเจอเขาบ่อย ความหวานออกสื่อมันก็ต้องมีบ้าง เขาเปิดตัวโครงการก็อยากใช้เรื่องของความรักสร้างกระแสดึงความสนใจขึ้นไปอีก มันเป็นแผนการตลาดนะคะคุณตา” “อย่ามาทำเป็นสอนชั้นเชิงธุรกิจกับฉัน ฉันอาบน้ำร้อนมาก่อนแก” “คุณตาก็อย่าโมโหเยอะสิคะ รักโตแล้วนะคะและตอนนี้ก็มาทำงานจริงๆ” “ถ้าแกจะทำตัวเหลวแหลกขนาดนี้ฉันก็ไม่เอาล่ะ ฉันจะให้แกลาออก มาทำงานอยู่กับฉัน” “ถ้ายังไม่ครบสัญญา คุณตาก็ไม่มีสิทธิ์มาทวง อีกเพียงแค่ปีเดียวรักจะกลับไปเรียนการบริหารงานที่บริษัทกับคุณตา และจะสานต่อกิจการให้เจริญรุ่งเรือง ชื่อของนายหัวปัณณ์ ปัณณธร แฟนของรักก็การันตีอยู่แล้ว ไม่เชื่อคุณตาลองให้นักสืบ สืบดูสิคะ!” หญิงสาวเย้าคนเป็นเป็นตา เธอแอบใช้มือของตาช่วยสืบเรื่องราวของชายหนุ่ม มันคงได้เรื่องเร็วกว่าเธอตามสืบด้วยตัวเอง และเธอก็คงไม่มีเวลามากมายขนาดนั้น “แกไม่ต้องมาท้าฉันนะยัยรัก” เสียงคนปลายสายเข้มจัด หากแต่คนยั่วกลับยิ้มออกมาอย่างพอใจ เธอรู้จักนิสัยตาของเธอเป็นอย่างดี ต้องรักใช้ไหวพริบยืมมือและอิทธิพลของตาสืบข้อมูลของชายหนุ่ม โดยที่ไม่ต้องลงทุนลงแรงสักนิด อีกไม่กี่วันเธอก็จะกลับไปรับข้อมูลที่ตาจัดการเอาไว้ให้และเดินเข้าไปรับโปรเจกต์ในสถานีอย่างสง่าผ่าเผย หญิงสาวยิ้มเจ้าเล่ห์กับโทรศัพท์ในมือ แผนของเธอเริ่มดำเนินไปทีละขั้น หมากรุกที่เธอวางหมากเอาไว้อย่างแนบเนียน ตลอดระยะเวลาในการทำงาน 4 ปีที่ผ่านมาของหญิงสาว เธอได้ยินประกาศิตสั่งให้ลาออกจากงานนับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอก็ไม่เคยรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงแต่อย่างใด เพราะไม่ว่าจะอย่างไร ตาของเธอก็ย่อมแพ้ลูกอ้อนของเธออยู่วันยังค่ำ “ฉันไม่อยากให้แกเดินตามรอยแม่ของแก ฉันเสียใจกับแม่ของแกมามากพอแล้วนะยายรัก” “รักทราบค่ะคุณตา คุณตาไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ความรักและคำสั่งสอนของคุณตายังฝังลึกอยู่ในหัวสมองของรักไม่มีวันลืมเลือน” “แล้วที่ไปยืนกอดจูบผู้ชายกลางสาธารณะชนอย่างนั้นมันใช้ได้ที่ไหน ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนเขาทำกันบ้าง” “ใครบอกว่าจูบกันคะ อันที่เห็นเค้าเรียกว่าคิสทักทาย คนเป็นแฟนกันก็แสดงความยินดีอย่างนั้นอยู่แล้วค่ะ คุณตาก็ทำเป็นหัวโบราณไปได้ สมัยรักไปเรียนที่เมืองนอกคุณตาไม่เห็นหัวโบราณอย่างนี้สักครั้ง” หญิงสาวต้อนจนตาของเธอจนมุม เพราะถูกเลี้ยงมาอย่างชาติตะวันตก เรียนจบเมืองนอกมา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD