ต้องรักส่งสายตาอ้อนไปที่ชายหนุ่ม “ให้ฉันไปด้วยเถอะนะ อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของคุณ ก็ขอให้ฉันได้มีโอกาสไปเหยียบเกาะนั่นสักครั้ง ฉันสัญญาว่าจะไม่รบกวนเวลางานของคุณ”
ชายหนุ่มส่ายหน้าช้าๆ
“นะคะ” หญิงสาวบอกเสียงอ้อนอีกครั้ง กระพริบตาปริบๆ อย่างน่าสงสาร “ฉันอยากเห็นเกาะมาหยามันตราของคุณ อยากเห็นคอนโดรังนก”
“มันอันตราย ตอนนี้ที่เกาะกำลังมีปัญหา และมันเป็นปัญหาที่ฉันยังไม่เห็นกับตา เอาเป็นว่าฉันสัญญากับเธอ...ถ้าฉันจัดการปัญหาเสร็จแล้วฉันจะพาเธอไปก็แล้วกัน”
หญิงสาวทอดสายตาละห้อยหลุบตาต่ำลงมองพื้นอย่างแสนงอน ชายหนุ่มยกมือหนาของตัวเองแตะลงบนศีรษะของหญิงสาวโยกเบาๆ อย่างหยอกเย้าปลอบโยน
“ฉันสัญญาว่าจะกลับมารับจริงๆ”
หญิงสาวไม่ตอบคำถามของเขา ได้แต่ก้มหน้าพาตัวเองเดินไปที่เตียง โดยที่ยังไม่ได้จัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำด้วยซ้ำ
“นี่เธองอนฉันเหรอ” ชายหนุ่มก้าวเท้าตามมาถึงตัวของต้อง
