อุบายรักบำเรอมาร

บทที่ 6 คนดีหรือเลว

ชายหนุ่มลอบมองคนหมดสติอยู่หลายต่อหลายครั้งอย่างเป็นห่วง เขาคิดไม่ผิดที่แอบขับรถตามเธอมาเงียบ ๆ จากตอนแรกที่หวังเพียงแต่จะลองจีบเล่น ๆ ดูเท่านั้น แต่กลับต้องกลายมาเป็นอัศวินช่วยเธอจากไอ้พวกบ้าพวกนั้นเข้าซะได้ ความสวยของเจ้าหล่อนมันช่างอันตรายเสียจริง ใคร ๆ ถึงได้อยากจะครอบครองเป็นเจ้าของเธอนัก สุดท้ายเขาก็กลายเป็นฝ่ายชนะโดยที่ไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรเลย ซ้ำยังได้เธอมาสมใจ แม้ตอนนี้เธอจะหมดสติไปแล้วก็ตามที

           ใช้เวลาไม่นานรถหรูราคาหลายสิบล้านก็ค่อย ๆ ชะลอจอดที่หน้าเซฟเฮ้าส์สุดหรูทรงสี่เหลี่ยมที่ตั้งอยู่ห่างไกลจากตัวเมืองค่อนข้างมาก รอบ ๆ ตัวบ้านนั้นถูกวางประดับไว้ด้วยโคมไฟสีขาวนวลให้ความเรียบง่าย มีสัญญาณกันขโมยและกล้องวงจรปิดติดอยู่ทุก ๆ มุมของบ้าน

อีกทั้งยังให้ความรู้สึกเงียบสงบตามความต้องการของเจ้าของได้เป็นอย่างดี ถัดไปอีกด้านเป็นซุ้มดอกไม้หลากสีที่ถูกจัดแต่งเอาไว้ได้อย่างลงตัวกับรูปลักษณ์ของตัวบ้าน มีสระว่ายน้ำอยู่ใกล้ ๆ กับห้องฟิตเนสขนาดกลาง ส่วนด้านบนนั้นคือดาดฟ้าที่จะสามารถมองเห็นวิวรอบ ๆ เมืองปารีสได้อย่างชัดเจนที่สุด จึงไม่แปลกอะไรที่ราคาของความหรูหราของมันนั้นจะมีมูลค่ามหาศาล ที่หากไม่รวยจริง      คงไม่มีทางจับจองเป็นเจ้าของได้อย่างง่าย ๆ

           วงแขนแกร่งอุ้มเอาคนเจ็บที่หมดสติมาตลอดทางขึ้นแนบอกอีกครั้งหลังจากที่เขาจอดรถเป็นที่เรียบร้อยที่หน้าเซฟเฮ้าส์สุดหรูของตัวเอง อลันจ้องมองคนในอ้อมแขนอีกครั้งอย่างอดห่วงขึ้นมาไม่ได้ก่อนจะพาหล่อนเข้าไปด้านในอย่างรีบเร่งจนกระทั่งถึงห้องนอนส่วนตัวของเขา สถานที่ที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนในโลกได้รับโอกาสให้ย่างกายเข้ามาในนี้เลยแม้แต่คนเดียว เธอเป็นคนแรกและคนเดียวเท่านั้นที่เขายอมพากลับมาที่นี่แทนที่จะไปจบลงที่โรงแรมเหมือนกับคู่ขาคนก่อน ๆ

           เพราะนิสัยที่รักความสงบเงียบในชีวิตส่วนตัวอย่างถึงที่สุดจึงเป็นเหตุทำให้เขาไม่อยากที่จะเปิดเผยเรื่องส่วนตัวให้กับบุคคลภายนอกได้รับรู้สักเท่าไร และยังรวมไปถึงสถานที่ส่วนตัวซึ่งก็คือที่นี่ ที่เงียบสงบที่สุด และแน่นอนว่าไม่มีใครคนไหนล่วงรู้มาก่อนนอกเสียจาก เควิน คาวน์ เพื่อนรักที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่ช่วงที่เรียนไฮสคูลด้วยกันมา อีกทั้งตอนนี้ยังเป็นถึงหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทฯ ที่เขาเปิดห้องหลายแห่งร่วมกันอีกเท่านั้นที่รู้

           แต่สิ่งที่เพลย์บอยตัวร้ายยังไม่รู้นั่นก็คือทำไมในครั้งนี้เขาถึงยอมพาแม่สาวอกโตคนนี้กลับมาที่นี่ด้วยอย่างง่ายดาย ทำไม...

           “หรือนั่นจะเป็นเพราะว่าผมรู้สึกถูกใจหน้าอกอวบอิ่มคู่สวยคู่นี้ของคุณกันแน่นะแม่กวางสาว” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเบา ๆ หลังจากสอดส่องมองดูหน้าอกอวบอิ่มคู่สวยที่รู้สึกถูกใจนับตั้งแต่แรกเห็น

           ถูกใจมากเสียจนอยากจะเห็นมันใกล้ ๆ อยากจะสัมผัสให้รู้แน่ชัดกันไปเลยว่านี่ของจริงที่ฟ้าประทานมาให้ หรือแค่ภาพลวงตาที่หมอเนรมิตให้มากันแน่ ความคิดในหัวกลับไม่ไวเท่ากับมือทั้งสองข้างที่ทำท่าจะมุ่งตรงเข้าไปพิสูจน์ข้อสันนิษฐานของตัวเอง แต่ก็ต้องหยุดชะงักไปเมื่อจิตใต้สำนึกบอกให้รู้ว่าเธอกำลังได้รับบาดเจ็บอยู่ และนั่นเองจึงทำให้เขาต้องทิ้งตัวลงนั่งลงบนเตียงก่อนจะยกมือขึ้นขยี้หัวตัวเองอย่างคลุ้มคลั่ง เพราะไม่อาจจะทำอะไร ๆ ตามที่ใจต้องการได้ ทั้ง ๆ ที่มีโอกาสได้กระต่ายน้อยมานอนรอให้เชือดอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ ๆ แต่เขากลับทำอะไรหล่อนไม่ได้เลยสักอย่างนอกจากการนั่งมองอยู่เฉย ๆ

           “ให้ตายสิ! แล้วแบบนี้ผมควรจะทำยังไงกับคุณดี” ชายหนุ่มบ่นพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นไปยังห้องน้ำที่ถูกไม่ไกลจากเตียงสักเท่าไร และกลับออกมาอีกครั้งพร้อมกับผ้าชุบน้ำในมือ

           มือหนาค่อย ๆ วางทุกสิ่งลงข้างเตียง ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อโค้ทตัวหนาใหญ่ เพราะกลัวหล่อนจะหายใจไม่ออกเข้าหากปล่อยเอาไว้แบบนี้ตลอดทั้งคืน

           ไม่นานมันก็ถูกโยนลงไปอีกฟากก่อนที่เขาจะเริ่มต้นจัดการกับเสื้อผ้าที่เหลือเพียงเพราะอยากจะเปลี่ยนชุดให้อีกฝ่ายได้นอนพักอยู่ในสภาพที่ผ่อนคลายมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ ไม่ใช่สวมกางเกงยีนตัวหนากับเสื้อแขนยาวนอนอยู่แบบนี้ ทว่าความหวังดีเป็นอันต้องจบสิ้นลงไปเมื่อภาพของหญิงสาวในสภาพที่เกือบ ๆ จะเปลือยเปล่ามีเพียงชุดชั้นในสีดำลายลูกไม้เข้าชุดกันเท่านั้นที่กำลังปกปิดเรือนร่างชวนเพ้อฝันของเธอเอาไว้เท่านั้นในตอนนี้ เรือนร่างที่เขาเคยจินตนาการถึงเมื่อช่วงหัวค่ำบัดนี้กลับปรากฏต่อสายตาเข้าให้จริง ๆ

           เพลย์บอยตัวร้ายที่เคยผ่านผู้หญิงมานักต่อนักบัดนี้กลับเริ่มที่จะทำอะไรไม่ถูก เขาทำได้แต่เพียงลอบกลืนน้ำลายตัวเองลงคออย่างฝืดๆ เมื่อสายตาไม่รักดีของตัวเองดันเหลือบไปเห็นหน้าอกทรงโตคู่ใหญ่ที่กำลังชูชันราวกับจะท้าทายกันตรงหน้าเข้าโดยบังเอิญ และให้ตายเถอะ! ขนาดของมันช่างใหญ่โตและขาวหมดจดเสียจนเขานึกอยากจะลองข่มขืนเธอทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้สติให้มันรู้แล้วรู้รอดไปซะ

           ความทรมานอัดแน่นจนปวดหนึบไปทั่วหว่างขาที่ตอนนี้นั้นมีบางสิ่งบางอย่างร้อนรุ่มและกำลังเรียกร้องการปลดปล่อยอยู่      อลันทำได้เพียงคิดทุกอย่างเอาไว้ในหัวตามลำพังเท่านั้น แต่พอจะทำเข้าจริง ๆ ก็ทำไม่ลง เพราะไม่อยากดูเป็นคนที่อับจนหนทางถึงขนาดนั้นต้องยอมลงทุนข่มขืนผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีแม้กระทั่งหนทางสู้

           เพราะว่านี่มันเป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น เขายังพอมีเวลาอีกนานที่จะทำให้เธอสมยอมทั้ง ๆ ที่ยังมีสติอยู่ และเชื่อเถอะว่าเขาทำได้แน่ ๆ เพราะเหยื่อสาวคนไหนที่เล็งเอาไว้ไม่เคยเลยที่จะพลาดไปได้เลยแม้แต่รายเดียว

           เมื่อคิดได้เช่นนั้นชายหนุ่มจึงค่อย ๆ เช็ดตัวให้อีกฝ่ายอย่างเบามือก่อนจะเดินไปหยิบเอาเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ของตัวเองมาสวมแก้ขัดให้หญิงสาวไปก่อน หลังจากที่ทุก ๆ อย่างเสร็จสิ้นเขาจึงเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเองบ้าง ใช้เวลาไปนานร่วมชั่วโมงกว่าที่อารมณ์รุนแรงที่เกิดขึ้นเพียงเพราะได้เห็นหน้าอกคู่สวยของหล่อนจะยอมสงบลง อลันเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่สวมเพียงบ็อกเซอร์เอาไว้ตัวเดียวอยู่เท่านั้น           ชายหนุ่มเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียงก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างหญิงสาวปริศนาที่เขาเองก็ยังไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ และไม่ลืมที่จะคว้าร่างเล็กมาโอบกอดเอาไว้เพื่อทดแทนที่เขายอมทำอะไรที่ไม่เคยทำให้กับผู้หญิงคนไหนในโลกให้กับเธอ