Fantasizing a BBC

BBC Chapter 19

Napansin ni Hardy na parang hindi na gumagalaw ang babaeng kaulayaw nito. Hindi niya maintindihan ang kanyang sarili kung bakit pinatulan pa niya si Maggie. Simula nang maghiwalay silang dalawa ay ilang beses na itong nakipagbalikan sa kanya at ilang beses na rin siyang sineduce pero hindi niya talaga pinatulan. Pero ngayon ay ibang ibang Maggie ang kanyang kaulayaw. Bigla itong pumayat.. bumango.. at...

Biglang natigilan si Hardy.

"Oh d*mn.. Sh*t! Sh*t!"

"Maggie! Maggie! Wake up!" Hindi sumasagot ang babae. Ginigising niya ito pero nanatili itong nakahiga lang. Madilim sa loob ng kwarto kaya hindi niya makita ang mukha ng babae. Isa pa lasing siya kaya pinipilit ng isip niya na si Maggie talaga ang kasama niya kahit na parang unti unti ay nagliliwanag na sa kanya kung sino ang kasama niya.

Nataranta na si Hardy. Tumayo ito kahit na naliliyo dahil sa kalasingan. Kaagad na hinanap kung nasaan ang switch ng ilaw. May naaninag siyang liwanag na galing sa siwang ng nahihinuha niyang pinto. Doon siya pumunta at binalangkas ang pader. Alam niyang ang mga switch ay malapit sa pinto kaya doon siya pumunta.

Nang sa wakas ay makapa na niya ang switch ay pinindot niya ito. Nagliwanag ang paligid. Nasilaw siya sa liwanag kaya tinakpan niya muna ang kanyang mata. Nang medyo nakapag adjust na sa liwanag ay iminulat niya ang kanyang mata. Nakita niya ang babaeng nakahiga sa sahig. Kaagad na nilapitan niya ang babaeng nakahandusay sa sahig.

"Oh.. H*ly cow.. F*cking sh*t.."

"D-de-bbie... Deb.."

"W-wake up! Wake up!"

Nawala ang kalasingan niya dahil sa nakitang kalagayan ni Debbie. Walang malay ang babae at may dugo sa maselang bahagi ng katawan nito pati na ang kumot na nakalatag sa sahig. Tiningnan niya ang paligid at ngayon niya lang napansin na pareho silang hubo't hubad at nagkalat pareho ang kanilang damit kung saan saan.

Hindi na siya nag dalawang isip. Kinalma niya muna ang sarili. Nilapitan si Debbie at pinakinggan ang t***k ng puso at pulso nito. Buhay ito pero kailangang dalhin sa ospital para matingnan dahil sa pagdurugo ng kanyang p********e. Kaagad niya itong pinasuotan ng damit at binalot sa bedsheet. Nagsuot na din ng damit si Hardy at kinarga palabas ng kwarto ni Debbie. Nakakahiya man ay kailangan niyang gisingin sila Mayor para madala sa ospital si Debbie.

********

Nagising ako sa iba't ibang amoy ng gamot. Pagmulat ko ay tumambad sa aking paningin ang puting kisame. Nakahiga na ako sa kama at hindi sa sahig. Akmang babalikwas na ako ng mapansing may nakahawak sa aking kamay. Pagtingin ko sa nakahawak sa aking kamay ay nakita kong nakayukyok ang natutulog na si Hardy sa gilid ng aking kama. Napagtanto ko na nasa ospital ako. Wala namang nakakabit na suwero sa aking katawan kaya medyo pumanatag na ang aking kaisipan. Ang hindi ko lang maintindihan kung bakit 'andito ako. Alam kong may nangyari sa amin kagabi ni Hardy pero pagkatapos ng isang ulos nito ay nawalan na ako ng malay kaya hindi ko na alam kung ano ang nangyari. Sa pagkaalala ng nangyari kagabi ay kaagad na sumulak ang galit sa aking dibdib. Ang hayop na Hardy kasalanan niya kung bakit nandito ako. Kahit na nasasaktan ako kagabi at nagmamakaawa na huwag galawin ay umulos pa din ito sa aking bukana. Ang pinakamasaklap pa napagkamalan pa niya akong ibang babae.

Naghanap ako ng gamit sa loob ng kwarto. Wala akong makita. May nakita akong mga prutas sa gilid ng aking kama. Kinuha ko ang mga iyon at pinagbabato kay Hardy. Nagulat naman ang Hardy at nagising dahil tinamaan ito sa ulo.

"What the f*ck---" pupungas pungas pa ang Hardy.

"Get out of here you bastard! You r*pe me son-**-*-b***ch!!!" nanggagalaiti kong sigaw.

Napaiyak na naman ako ng maalala ang sinapit ko dito kagabi.

"Deb---calm down!" nilapitan ako ni Hardy. Kaagad niya akong niyakap at pinakalma.

"Don't touch me.. I h-hate you.. I hate y-you.." gumaralgal na ang boses ko. Pinagsusuntok ko na ito sa dibdib. Hindi pa rin niya ako binibitawan kahit na panay ang suntok ko sa kanya. Nang maubos na ang lakas ko ay tumigil na ako sa kakasuntok dito. Hinahagod hagod lamang nito ang aking likod.

"I'm.. I'm so s-so-rry De-bbie. I d-don't remember also what happened last night. A-all I remember was.. w-was I did s-something horrible to you l-last night.. A-am really sorry. I meant it." ramdam ko sa boses nito ang pagsisisi kaya nabawasan ang pagkasuklam ko sa kanya. Umiiyak pa din ako sa bisig nito hanggang sa makatulog ulit ako.

Paggising ko ay wala na sa tabi ko si Hardy. Mag-isa na lamang ako sa kwarto. Nagmuni muni muna ako at pilit na inalala ang nangyari kagabi. Pinakiramdaman ko ang aking sarili. Medyo makirot lang ang aking p********e pero maliban doon ay okay naman ang pakiramdam ko. Napagtanto ko ngayon na kaya nawalan ako ng malay ay dahil pinilit ni Hardy na ipasok ang kanyang TT sa aking lagusan. Nakiusap ako dito na nasasaktan ako pero nagpumilit pa din ito. Nang umulos pa ulit ito ay doon na ako nawalan ng malay. Pero bago ako mawalan ng malay ay naramdaman ko pang nakapasok ito sa aking bukana pero hanggang bukana lang talaga. Hindi nagkasya ang kanyang matabang TT sa aking makipot na lagusan.

Dahil 'yan sa kagagahan mo. Kung hindi mo sana sinunod ang bulong ng masamang espiritu na halikan si Hardy hindi sana mangyayari 'yan. Natutulog na ang tao ay gusto mo pang pagsamantalahan. Ikaw nga ang may masamang balak diyan, nabaliktad lang dahil ibang pangalan ang binanggit nito. Tapos ngayon akala mo ay ikaw ang biktima. Huwag ka nga Debbie Lyn. Mahabang patutsada ng aking isip. Oo nga pala, ako nga pala ang nauna. Balak ko sanang pagsamantalahan si Hardy. Pero siyempre hindi ko aaminin 'yon. Nunca!

Siguro nang mawalan ako ng malay ay saka nahimasmasan si Hardy at dinala ako dito sa ospital. Oh my gosh! Nakakahiya. Ano na lang ang iisipin nila Mayor at ng mga tao sa kanila. Na malibog kaming dalawa ni Hardy at sa sobrang laki ng TT nito ay hinimatay ako. Sa kaisipang 'yon ay biglang namula ang aking mukha.

Saktong nasa ganoong pag-iisip ako ng bumukas ang pinto. Iniluwa noon si Hardy, si Mayor at isang doctor na babae.

Mas lalong nadagdagan ang hiya ko dahil habang papalapit sila ay napansin kong matamang nakatitig sa akin si Mayor at ang doktora. Si Hardy naman ay parang nagi-guilty pa din.

"Magandang araw, Debbie. Mabuti at gising ka na. Dumalaw lang ako para masigurong okay na ang iyong pakiramdam. Pupunta lang ako sa munisipyo para I cancel ang ceremony at e-reschedule sa Lunes. Tumigil muna kayo sa amin ng ilang araw bago kayo pumunta sa inyong patutunguhan. Welcome kayong tatlo sa bahay. Sige mauna na ako sa inyo at may sasabihin pang importante si Doktora." mahabang paliwanag ni Mayor.

"Salamat Mayor. Nakaabala pa tuloy kami." pasasalamat ko kay Mayor bago ito lumabas.

"Hardy, take care of Debbie. See you later. The driver will pick both of you in the afternoon. Don't worry about the bill. I'll take care of it. Sige po Doktora mauna na po ako. Bye!"

"Thank yo Mayor." sumaludo pa si Hardy bago lumabas ng pinto si Mayor.

Pagkalabas ni Mayor ay umupo na ito sa aking tabi sa kama sabay hawak ng aking kamay. Hindi naman ako makapalag dahil nasa harap namin ang doktora. Nakakahiya kung malalaman ng lahat na wala kaming relasyon ni Hardy tapos ginagawa namin ang para lang dapat sa mag-asawa at magsing-irog. Lalo pa at narealize ko na ngayon kung bakit ako na-ospital.

Hinimatay ako habang nags*s*x kaming dalawa ni Hardy.