บทที่2 แม่ค้าออนไลน์
1090 Words
บทที่2
แม่ค้าออนไลน์
มายด์น้องสาวของโมจิเดินทางมายังคอนโดเพื่อขอเงินพี่สาว แต่ระบบความปลอดภัยของที่นี่ค่อนข้างแน่นหนาเธอจึงต้องลงไปรับน้องสาวด้านล่างขึ้นมา เพียงแค่มายด์ได้เข้ามาเธอก็ดี๊ด๊าชอบคอนโดหรูที่นี่จนอยากจะขอมาอยู่เสียวันนี้
“พี่ฉันว่าจะมาอยู่กับพี่ดีไหม ย้ายโรงเรียนเลยก็ดีพี่ส่งฉันเรียนเอกชนหรือรัฐบาลก็ได้ นะๆ”
“ไม่! แค่ปีเดียวแกก็จบม.6แล้ว ขึ้นมหาวิทยาลัยค่อยว่ากันอีกที”
“หึ! พี่ไม่อยากให้ฉันมาอยู่ด้วยก็บอกมาเถอะ ระวังนะฉันจะฟ้องแม่ว่าพี่มีปัญญามาอยู่คอนโดหรูๆ เอ๊ะหรือว่าพี่เป็นเด็กเสี่ย ขายตัวให้พวกเสี่ยแก่ๆ ถึงได้มีปัญญามาอยู่คอนโดนี้”
“มายด์ แกเอาสมองหรือหัวแม่ตีนคิดวะ! แกดูโน่นเห็นงานฉันไหม นั่นแหละที่ฉันได้เงินมาส่งแกกับแม่ ฉันไม่ได้ตกต่ำขนาดต้องไปขายตัว แกนั่นแหละทำตัวให้มันดีๆ ไม่งั้นฉันจะไม่ให้เงินแกสักบาท!”
“เออ! รู้แล้วน่า งั้นวันนี้เอามาให้ฉันห้าพัน ฉันจะกลับบ้านค่ารถไม่พอ”
“บ้านแกอยู่ไหนวะ ค่ารถบ้าอะไรตั้ง5พัน เมื่อวานก่อนฉันก็โอนไปให้แกกับแม่หมื่นนึงแล้ว ใช้เงินให้มันดูๆบ้าง คนหามันเหนื่อยนะเว้ย!”
ถึงจะบ่นยังไงแต่เพื่อตัดความรำคาญโมจิก็หยิบกระเป๋าตังขึ้นมานับเงินสดให้น้องสาวอยู่ดี พอเธอได้เงินก็รีบเผ่นแนบไปเลย แม้จะรู้ว่าช่วงปิดเทอมน้องสาวมาอยู่บ้านเพื่อนที่กรุงเทพฯหาข้ออ้างกับแม่ว่ามาทำงานแต่เธอก็ไม่อยากให้น้องสาวมาวุ่นวาย เธอรู้นิสัยของน้องสาวดี รายนี้มือไว ชอบหยิบของไปโดยไม่บอกที่เธอมีปัญหากับรูมเมทเก่าก็เพราะน้องสาวไปขโมยแอร์พล็อตของรูมเมทเธอมาใช้ แต่ทางนั้นมีกล้องวงจรติดไว้ในห้องนั่งเล่นเพื่อดูความเรียบร้อยเลยทำให้รู้ตัวคนร้าย โมจิต้องเสียเงินซื้อให้รูมเมทใหม่ไหนจะต้องผิดใจกันจนต้องส่งน้องสาวกลับต่างจังหวัด
เมื่อน้องสาวเธอกลับไปแล้ว โมจิก็ลงมานั่งทานอาหารด้านล่างที่ร้านอาหารของคอนโด เธอบังเอิญเจอคุณก้องภพนั่งทานอาหารอยู่กับเจ้านายทั้งสองจึงหันมามองเธอและก้มหัวทักทาย มีเพียงคุณพร้อมที่มองหน้าเธอเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
“เจ้านายคุณโมจิเธอเป็นนักศึกษาครับอยู่ปีสอง ผมไปส่องเฟซบุ๊กเธอมาเมื่อเช้า แจ่มโบ๊ะเลยครับอิอิ”
“ทีเรื่องแบบนี้ไวจริงนะมึง”
“ฮ่าๆ เจ้านายต้องเห็นเธอเวลาไลฟ์สดขายของ ผมนี่อยากจะเข้าไปเอฟสักร้อยชุด”
“แล้วทำไมมึงไม่เอฟล่ะ”
“ผมไม่มีตังอะ”
“ลงอ่างทุกวันชาตินี้จะมีเงินเก็บกับเขาไหมมึงอะ เบาๆ บ้าง”
“ครับเจ้านาย”
พร้อมนั่งมองสาวสวยด้วยความสงสัยเหมือนกับว่าเขาเคยเห็นเธอที่ไหนมาก่อนแต่เขานึกยังไงก็นึกไม่ออก
“นายมองแบบนี้สนใจเหรอครับ”
“เปล่า กูแค่รู้สึกคุ้นหน้าแต่นึกไม่ออก”
“เธอรับรีวิวสินค้าด้วยครับนายอาจจะเคยเห็นผ่านๆ เด็กขยันแบบนี้น่าส่งเสริมนะครับนาย อิอิ”
“มึงอยากเคลมเขาน่ะสิไอ้เวร”
“นายอ่า เห็นผมเป็นคนแบบนั้นไปได้ยังไงกัน ว่าแต่นายแน่ใจนะครับว่าปล่อยเช่าห้องนั้นจะไม่มีปัญหาตามมา”
“ไม่มีอะไรหรอก เราทำบุญห้องไปแล้ว”
“ผมก็ขอภาวนาให้เป็นแบบนั้นครับ”
ด้านโมจิเธอเดินกลับขึ้นมาบนห้องก็พบว่าไฟในห้องเปิดหมดทุกดวงทั้งๆ ที่เธอเป็นคนปิดไฟก่อนลงมาแท้ๆ ข้าวของที่ขนย้ายมาก็ยังอยู่เหมือนเดิมไม่มีอะไรหายไป
“หรือว่าระบบไฟมันเสียวะ” ฉันลองปิดเปิดไฟใหม่อีกครั้งแต่ทุกอย่างก็ปกติดีฉันจึงเดินมานั่งแพ็คของและเตรียมจัดไฟเพื่อไลฟ์ขายชุดนอนต่อในคืนนี้ ฉันไม่ได้ขายแค่ชุดนอนวาบหวิวนะแต่ฉันยังสั่งผลิตยาสมุนไพรอกฟูรูฟิตมาขายด้วย ยอดขายก็ไม่ใช่เล่นๆ ปังมาก
ฉันรีบจัดการโทรนัดเพื่อนๆ เพื่อมาช่วยกันทำงานทั้งหน้าที่แอดมิน แพ็คของ ทุกครั้งที่ฉันไลฟ์เพื่อนๆ ก็จะมาช่วยกันแต่ครั้งนี้พอได้เปลี่ยนสถานที่ยิ่งมีคนเข้ามาดูเป็นจำนวนมาก
เมื่อทุกคนมาถึงโมจิก็เริ่มไลฟ์รอคนเข้ามาชมยิ่งไลฟ์ดึกคนยิ่งเข้ามาชมเยอะเป็นพิเศษ วันนี้เธอจัดโปรโมชั่นย้ายคอนโดใหม่จึงนำชุดนอนวาบหวิวมาขายลดราคา50% เธอสวมใส่โชว์ทุกชุดและก็ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ปากบอกว่าหมดแล้วหมดเลยแต่เพื่อนเธอพึ่งไปจัดการขนขึ้นมาอีกเป็นกระสอบ
จำนวนคนเข้ามาดูเธอหลายพันคนหนึ่งในนั้นก็คือก้องภพที่เปิดดูไลฟ์ขณะขับรถให้เจ้านายหนุ่ม เขานั่งฟังเสียงแม่ค้าปากแจ๋วจนรถติดไฟแดง เธอมีชั้นเชิงมีกลยุทธ์ในการขาย ไม่ได้พูดจาด่าทอลูกค้าใครคอมเมนต์แย่ๆ เธอก็ปล่อยผ่าน
“นายว่าเด็กคนนี้อนาคตไกลไหมครับ”
“ไม่รู้”
“สำหรับผมนะ ผมว่าเธอไปได้ไกลกว่านี้แน่”
“ชอบเธอเหรอ”
“เธอสวยครับ น่ารัก ตัวปุ๊กปิ๊กเหมือนตุ๊กตา นายไปสู่ขอให้ผมหน่อยได้ไหม กรี๊ดดด”
“ปัญญาอ่อน” ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นดูตารางนัดของผม พรุ่งนี้ผมมีไปประชุมที่ต่างจังหวัดคืนนี้ผมเลยให้ไอ้ก้องภพมาส่งที่คอนโด พอมันได้ยินก็รีบตีโค้งอย่างกับเดอะฟาสเล่นเอาผมหัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม
คอนโดทวีสุข 2024
“นายคืนนี้ผมนอนด้วยนะ”
“มึงก็ไปนอนห้องมึงสิ”
“แล้วนายจะนอนชั้นไหน 31หรือ27”
“มันก็เรื่องของกูไหมวะ มึงไปได้แล้วไป!”
--------------------------------------
นางเอกสู้ชีวิตมากเป็นเสาหลักของครอบครัว แต่พระเอกก็เหลือเกินแอบปล่อยห้องที่มีคนตายให้น้องอยู่
- Writer
