บทที่ 1
ดูแลบุตรเขย
หลัวถิงจือ ขยับตัวตื่นขึ้นด้วยร่างกายที่สดใสกว่าเดิม หลายเดือนมานี้นางล้มป่วยจนแทบลุกจากเตียงไม่ได้ หากไม่เพราะว่าหลี่อันถิงบุตรีเพียงคนเดียวไม่เสียสละแต่งเข้าตระกูลมู่ นางคงไม่มีทางได้รับการรักษาที่ดีจนหายป่วยเช่นนี้
“ฮูหยินหลี่ อาหารเช้าเจ้าค่ะ”
เพราะหลี่อันถิงได้รับความโปรดปรานจากคุณชายทั้งสามของตระกูลมู่ นางที่เป็นมารดาจึงได้รับการปรนนิบัติที่ดีไปด้วย
“ขอบคุณเจ้ามาก”
“เป็นหน้าที่ของบ่าวเจ้าค่ะ เพียงแต่ว่าวันนี้เสี่ยวติงไม่สบาย บ่าวจึงต้องไปดูแลนายท่านมู่แทน หากฮูหยินหลี่มีเรื่องใดสามารถไปแจ้งบ่าวได้ที่เรือนนายท่านนะเจ้าคะ”
หลัวถิงจือพยักหน้ารับคำสาวใช้ พลางคิดถึงบุตรเขยที่ลูกสาวของนางแต่งเข้ามาเป็นภรรยามงคลให้เขาแล้วอดที่จะนึกเห็นใจไม่ได้ สุดท้ายหลังจากกินมื้อเช้าเสร็จหลัวถิงจือก็ไปที่เรือนใหญ่
“ฮูหยินหลี่ ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรให้บ่าวรับใช้หรือเจ้าคะ”
“ข้า
