“เรารีบไป...เดี๋ยวนี้เลย!”
“ค่ะพี่รัน...” หลังจากนั้นทั้งเขาและเธอต่างก็เดินจากออกไปในทันที
โดยไม่ได้สนใจร่างของชายหนุ่มที่นอนสะบัดสะบอมพิงอยู่ที่ต้นไม้เลยแม้เพียงนิด...
เบคนอนหอบหายใจถี่ยกมือกุมที่หน้าอกเอาไว้อย่างคนเจ็บปวด ดวงตาของเขาวูบไหวไปมาด้วยความเคียดแค้นและคิดเอาไว้ว่าอย่างไรเขาก็จะต้องเอาคืนมันให้จงได้!
ร่างสูงโปร่งของการันและร่างบอบบางของโอเมก้าสาวเดินหายลับเข้าไปในป่าเพื่อหาทางหลีกหนี และเบคก็ค่อย ๆ คลานไปหลบอยู่หลังพุ่มไม้หลังจากที่เขาได้กลิ่นของพวกเบต้าที่คงเดินตามหาคุณหนูแห่งตระกูลแม็คอยู่
“มีรอยเลือดอยู่ตรงนี้...” หนึ่งในนั้นพูดขึ้นมาให้เบคที่กำลังนอนหายใจหอบถี่อยู่หลังต้นไม้นั้นต้องชะโงกหน้าขึ้นมาดู
เขาใช้ความสามารถในการเป็นอัลฟ่ากลบกลิ่นของตัวเองเอาไว้อย่างมิดชิดแม้มันจะยากเย็นเพราะเขานั้นกำลังเจ็บหนัก
ก่อนที่ตำรวจพวกนั้นจะทยอยวิ่งออกไปคนละทิศคนละทางเพื่อตามหา แล
