“เมียจ๋า” เขารู้อยู่แก่ใจว่าเธอกลัว ยิ่งกลัวยิ่งดีเขายิ่งชอบ พ่อจะจัดให้ไม่ต้องเห็นเดือนเห็นตะวันไปอีกหลายวันเลย และให้เรื่องนี้ดังกระฉ่อนไปได้เท่าที่มันจะกระฉ่อนได้ อยากรู้นักว่าหลังจากเรื่องนี้สถิตอยู่ในกายในใจเธอแล้ว เธอจะยังเก่งได้อีกต่อไปมั้ยกับเขา แน่นอนว่าเขาต้องกลับดำเป็นขาว เขาไม่ได้บังคับเธอแต่เธอต่างหากเล่าที่กักขังเขาไว้ในบ้านของเธอ กระทำชำเรารีดน้ำเขาจนเขาลุกจากเตียงไม่ขึ้น แต่แค่นั้นไม่พอสำหรับแค้นครั้งนี้ของเขา ก็อย่างที่เขาว่านั้นแหละว่าเธอจะชดใช้ให้เขาจนกว่าเขาจะยกโทษให้ไปตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า
แม้เสียงจะดูอ่อนโยนแต่พอเงยหน้ามองเขาน้ำขิงเกิดความไม่สบายใจขึ้นมาในทันที ทั้งสีหน้าและแววตาเขาไปในทิศทางตรงกันข้ามทุกอย่าง เมื่อเห็นแบบนั้นจู่ๆ เธอก็หูอื้อตาลายสมองเบลอคิดอะไรไม่ออก เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนจริงๆ แม้ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอแต่งงานจดทะเบียนสมรสกับเขาแล้ว เธอไม่มีทางหนีเขา
