“พี่กรองค่ะ ฝากบ้านด้วยนะคะ”
ญาณิสาหอบแฟ้มเอกสารไว้ในมือ มองพี่เลี้ยงของตัวเองนิดๆ ด้วยความสงสัย ว่าทั้งสองคนพูดอะไรกันก่อนหน้าที่เธอจะเดินออกมา ทำไมสามีตัวร้ายของเธอถึงได้มีสีหน้าแบบที่ไม่เคยเห็น
"ค่ะคุณหนู รักษาตัวดีๆนะคะ" ญาณิสารับรู้ได้ว่ามันมีความห่วงใยมากเป็นพิเศษในประโยคนั้นของพี่กรอง ยิ้มให้พี่เลี้ยงที่รักมากเหมือนพี่สาว จากนั้นก็เดินตามคนเป็นสามีไปขึ้นรถ
รถยนต์รุ่นดังขับออกไปอย่างรวดเร็ว ญาณิสาไม่อยากพูดอะไรกับคนข้างๆ แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะใช้หางตาเหลือบมองเขา เขาเงียบมากจนเธอรู้สึกว่ามันผิดปกติ แต่คนอย่างเขามันไม่ปกติอยู่แล้ว เธอจึงเลิกใส่ใจ เมื่อเผลอสบเข้ากับสายตาที่มองมาก่อนตัวรถจะถึงบ้านของเขา
รถคันหรูขับเข้ามาจอดในบ้านหลังใหญ่ ที่อยู่ห่างจากบ้านเธอเพียงสองหลัง ญาณิสาหอบเอกสารทั้งหมดลงจากรถอย่างทุลักทุเล ในขณะที่สามีของเธอเดินตัวปลิวเข้าบ้าน เธอจึงสาปแช่งแผ่นหลังแข็งแรง
