“คุณตฤณช่วยพลิกตัวที ฉันจะเช็ดตัวให้คุณ”
ญาณิสาขยับไปนั่งหอบหายใจอยู่ข้างๆ เมื่อพยายามพลิกร่างของเขาแต่ไม่สำเร็จ จึงลองเรียกคนที่หลับเพราะพิษไข้ด้วยความเป็นห่วง หวังให้เขาพลิกตัวขึ้นมา ให้เธอได้เช็ดตัวด้านหน้าไล่ความร้อนออกไป
“ยุ่ง!"
น้ำเสียงแหบแห้งมาพร้อมกับมือที่ปัดมาทางเธอ มือนั้นปัดผ่านหน้าเธอไปนิดเดียว เอ้า! คนเขาเป็นห่วงนะเนี้ย ทำแบบนี้เหมือนทำคุณบูชาโทษชัดๆ
“แล้วแต่ละกัน”
ญาณิสาขยับไปอีกด้านของเตียง ไม่คิดจะสนใจคนที่นอนคว่ำหน้าสักนิด รู้สึกว่าเตียงด้านหลังมันขยับ แต่ไม่อยากหันไปมอง ขยับตัวเร็วๆ เพื่อลงจากเตียง ทำไมเธอต้องมาลำบากดูแลสามีนิสัยแย่แบบนี้ด้วย
“อ๊ะ!”
ขาที่ก้าวลงจากเตียง ลอยคว้างไปในอากาศ เมื่อร่างของเธอถูกดึงด้วยเรี่ยวแรงมหาศาล ก่อนจะลงไปนอนแผ่หลาอยู่ใต้ร่างคนตัวโตที่กำลังทำหน้ายักษ์ใส่เธออยู่
ตฤณภพหลับตาแน่นๆ แล้วลืมขึ้นมาใหม่ “มาทำอะไรในนี้ อยากตายรึไง”
น้ำ
