“จะไปเลิกกับเขาใช่ไหม?”
“เปล่า ไปคุยเฉยๆ ยังไม่ได้เลิก”
“ชิ! วันเกิดฉลองที่นี่นะซี ไม่ต้องไปมัลดีฟส์หรอก เคยไปแล้วไม่ใช่เหรอ”
“กูจะอ้วก!” ฟาโรห์
“กูด้วย!” ชิน
“กู ไปห้องน้ำนะ” คิง
เพื่อนๆรีบร้อนลุกขึ้นยืน ไม่นานบริเวณนั้นก็เหลือแค่ผมกับไซซี คนตัวเล็กหยิกผมทันทีเมื่อได้โอกาส จากนั้นก็ใช้มือดันใบหน้าผมออกห่าง มองด้วยสายตาจริงจังและน่ากลัว
“เราตกลงกันแล้วนะ อย่าทำแบบนี้ที่มหาลัยสิ”
“งั้นไปทำที่อื่นกัน”
“นี่!”
“ล้อเล่นน่า! ไปส่งนะ คุยเสร็จแล้วบอก จะไปรับ”
“ไม่ต้อง! อีกเดี๋ยวคนที่บ้านพี่ปีร์จะมารับ”
“ซี!”
“อะไร?”
“กู! ฉันความอดทนต่ำ”
“แล้วยังไง?”
“อย่ายั่วให้หึง เดี๋ยวกู … เดี๋ยวฉันจับมึงเอาตรงนี้”
“อะ! ไอ้!”
“พูดจริง! แข็งแล้วเนี่ย!”
ไซซีลดสายตาลงมองเป้ากางเกงที่มันตุงขึ้นชัดเจน ใบหน้าสวยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพงขึ้นสีแดงก่ำ ริมฝีปากสีแดงคล้ำกดเม้มลง ผมยกยิ้มมุมปาก
