“ท่านกับพี่ซาร์ กลับมาแล้วเหรอ?”
ชาร์ลผ่านด่านแม่ของฉันไปได้อย่างง่ายดาย นั่นเพราะท่านรักและเอ็นดูชาร์ลเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ส่วนพ่อของฉัน เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ท่านโกรธ ฉันยังไม่ได้เล่าให้ท่านฟังว่าชาร์ลขอโอกาสแก้ตัว พี่ซาร์เองก็ยังไม่รู้ ฉันไม่กล้าบอก กลัวความวุ่นวายมันจะเพิ่มมากขึ้น
“อือ เดี๋ยวพี่ซาร์ก็ต้องบินไปอังกฤษแล้ว”
พี่ซีซาร์ไม่ใช่ตัวปัญหา เพราะเขาไม่ค่อยอยู่บ้าน บินไปทำงานหลากหลายสถานที่ เพราะเป็นผู้ถือหุ้นหลักแทนแม่ของฉัน คนที่ฉันกับชาร์ลหวาดกลัวจึงเหลือเพียงแค่พ่อ ฉันไม่รู้เลยว่าท่านจะยอมใจอ่อนหรือเปล่า ถ้าหากว่าฉันยังคงเลือกชาร์ลเป็นคู่ชีวิต
เผลอคิดไปไกลซะแล้ว ทั้งที่ความสัมพันธ์ยังไปไม่ถึงไหนเลย
“เข้าบ้านเถอะ เตรียมตัวไว้นะ เดี๋ยวสองทุ่มมารับ”
“ไม่ลงไปส่งเหรอ? ไม่เข้าไปทักทายแม่ฉันเหรอ?”
“ไม่อะ เดี๋ยวไลน์บอกท่าน ว่ามาส่งเธอที่บ้านแบบครบสามสิบสองแล้ว”
“อืม ขับรถดี
