เรื่องที่ทำให้เราไม่เหมือนเดิม

1413 Words
กริ่ง! กริ่ง! เสียงของนาฬิกาปลุก ทำฉันสะดุ้งตื่นจากความฝันแสนวาบหวาม เมื่อปรับสายตา และดึงสติกลับมาอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว ฉันก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ หลับไปทั้งๆที่ยังสวมชุดเมื่อวานอยู่เลย โคตรยี้เลยอะ! ฉันขยับร่างลงจากเตียงด้วยความเร็ว ก้าวเดินมาหยุดอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า ที่กินอาณาเขตกว้างขวางจนห้องแต่งตัวของฉันดูแคบ ทั้งที่ความเป็นจริงมันมีพื้นที่หลายตารางวา หยิบเอาผ้าเช็ดตัวที่พับเก็บอยู่ในตู้มาถือ หมุนตัวเดินเข้าห้องน้ำเมื่อได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว หยุดยืนหน้ากระจกเงา เพื่อสำรวจใบหน้าที่ยังเต็มไปด้วยเครื่องสำอาง ก่อนจะถอนหายใจแรงๆ เมื่อพบว่ามันหนามาก เห้อ! วันนี้มีแววว่าจะไปเรียนสาย สองชั่วโมงต่อมา รถยนต์ Audi สีขาว รุ่นใหม่ล่าสุด พาฉันมาถึงมหาวิทยาลัย X โดยสวัสดิภาพ ฉันขับมันเข้าไปจอดในตำแหน่งเดิม เป็นตำแหน่งที่พ่ออุตส่าห์เสียเงินให้มหาวิทยาลัยเพิ่ม เพื่อให้ได้มันมาเป็นที่จอดรถประจำของฉัน ด้วยความที่ท่านเป็นหัวหน้าพรรคการเมืองใหญ่ ทางมหาวิทยาลัยจึงเกรงใจตำแหน่งของท่านมากๆ และตำแหน่งงานนั้น ก็ทำให้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของฉันสะดวกสบาย ฉันขอแนะนำตัวเองคร่าวๆ ฉันมีชื่อว่า ไซซี หรือ เซเลน่า อายุ 22 เรื่องครอบครัว ฉันเป็นลูกสาวสุดที่รักของหัวหน้าพรรคการเมืองพรรคหนึ่ง ซึ่งตอนนี้ดำรงตำแหน่งสำคัญทางการเมือง ส่วนแม่เป็นลูกครึ่งไทย อังกฤษ ท่านเป็นทายาทอดีตขุนนางของที่นั่น และเป็นนักธุรกิจมากความสามารถ เรื่องรูปลักษณ์ ฉันเป็นผู้หญิงที่สวยมากจนได้เป็นดาวคณะ แต่ก็เตี้ยมากเช่นกันจึงเป็นได้แค่นั้น ทั้งที่ฝันอยากจะเป็นนางแบบ ฉันมีพี่ชายที่อายุห่างกันมากหนึ่งคน เขามีชื่อว่า ซีซาร์ ตอนนี้ดูแลธุรกิจของคุณแม่อยู่ต่างประเทศ นานๆจะบินกลับมาไทยที ฉันเป็นนักศึกษาคณะบริหารชั้นปีที่สี่ หลักสูตรอินเตอร์ ของมหาวิทยาลัย X และแน่นอนว่าฉันกับชาร์ล เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน หลักสูตรเดียวกัน และที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ฉันกับเขา เราเคยเป็นคู่หมายของกัน ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายพูดคุยเรื่องแต่งงานของเรา มาตั้งแต่เรายังเรียนอยู่ปีหนึ่ง แต่เมื่อต้นปีที่ผ่านมามันดันเกิดเรื่องใหญ่โตขึ้นซะก่อน การแต่งงานที่จะมีขึ้นตอนเราเรียนจบจึงถูกยกเลิกไป ซึ่งเรื่องใหญ่โตที่พูดถึงนั้น ก็ฉันนี่แหละที่เป็นคนก่อ ถ้าไม่มีบารมีพ่อ ตอนนี้ฉันคงนอนเล่นอยู่ในคุก ส่วนสาเหตุก็ไม่ใช่อะไร มันเป็นเพราะความหึงหวงในตัวของชาร์ล ที่ทำให้ฉันวู่วามจนทำร้ายผู้หญิงคนอื่นปางตาย ชาร์ลเป็นรักแรกของฉัน ฉันรักเขามาก มากจนไม่เหลือความรักไว้สำหรับผู้ชายคนอื่น ยิ่งผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย หมายหมั้นอยากให้เราแต่งงานกัน ฉันก็ยิ่งมั่นใจ ว่าเขาจะต้องเป็นของฉันแน่ๆ ไม่ว่าจะตอนนี้ หรือในอนาคต แต่มันแตกต่างกับชาร์ล เขาไม่ได้ยินดีกับการหมายหมั้นที่ผู้ใหญ่ต้องการเลยสักนิด เขาไม่ปฎิเสธเป็นคำพูด แต่แสดงออกผ่านการกระทำว่าไม่ชอบฉันมาตลอด เขามีผู้หญิงคนอื่นไปเรื่อย ทั้งๆที่มีฉันคอยขัดขวางอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่ฉันมีโอกาสได้เป็นของเขา การได้ครอบครองเขา มันทำให้ฉันรู้สึกย่ามใจ หึงหวงเขาเสียจนขาดสติ ทำร้ายรุ่นน้องที่เข้ามาวุ่นวายกับเขาจนเกือบตาย หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเขาก็เริ่มแย่ลง และตอนนี้มันกลายมาเป็นความสัมพันธ์ที่มองหน้ากันตรงๆไม่ได้ “มาแล้วเหรอ?” เสียงทักทายของคิง ผู้ชายหน้าตาคมคาย เพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกัน ทำให้ฉันเลิกคิดถึงเรื่องของชาร์ล พยักหน้าทักตอบเขาไป จากนั้นก็หย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้ประจำตัว ปีนี้เข้าปีที่สองแล้ว ที่เก้าอี้ข้างๆฉันมันว่างเปล่า เมื่อก่อนยังมีฟาร์โรห์เพื่อนสมัยเด็กนั่งเรียนด้วย ตอนนี้ไม่มีใครอยากจะอยู่ข้างๆฉันเลยสักคน ตั้งแต่เกิดเรื่องนั้น บรรยากาศรอบตัวฉันก็เปลี่ยนไป ถึงแม้จะมีคนคอยทักทายอยู่ตลอด แต่นั่นมันก็เพราะบารมีของพ่อทั้งนั้น ส่วนตัวฉันจริงๆน่ะเหรอ คงไม่มีใครอยากพูดคุยกับคนร้ายกาจหรอกมั้ง ห่างได้เท่าไหร่ คงจะดีกับพวกเขาที่สุด “เห้ยพวก! อาจาร์ยกคลาสว่ะ!” เสียงของเพื่อนในห้อง ทำให้เพื่อนหลายๆคนร้องโห่แสดงความไม่พอใจ ที่อาจารย์ยกคลาสไปดื้อๆ ไม่แจ้งก่อนล่วงหน้าว่าจะทำแบบนั้น ฉันถอนหายใจเบาๆ คลาสเรียนที่ต้องเรียนถึงสามชั่วโมงถูกยกเลิกไป จะอยู่ทำไมล่ะ กลับสิ! “ซี!” เสียงเรียกของคิงทำให้ฉันหันไปมอง หลุบตาลงต่ำ เมื่อเห็นว่าชาร์ล ที่นั่งอยู่ข้างๆเขา ก็มองมาทางฉันเหมือนกัน “อะไร?” “ไปดูหนังกัน” “ไม่เอาหรอก ไปเถอะ จะกลับบ้าน” เพื่อนคนอื่น พวกเขาพยายามตีตัวออกห่างจากฉัน แต่กับกลุ่มเพื่อนสนิทที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ปีหนึ่ง ฉันกลับตีตัวออกห่างซะเอง นั่นก็เพราะชาร์ลเองก็อยู่กลุ่มเดียวกัน การเป็นเพื่อนกับคนที่เรารัก มันยากในเวลาแบบนี้แหละ “หนังเรื่องนั้นเลยนะ ที่ซีบอกอยากดูอะ” ฉันเริ่มลังเล เพราะหนังเรื่องนั้นที่คิงพูดถึง มันคือเรื่องที่กำลังเป็นกระแสอยู่ในตอนนี้ เป็นหนังเก่านำมาสร้างใหม่ ฉันเคยบอกพวกเขาว่าจะไปดูให้ได้ถ้ามันเข้าฉายในโรง แต่… มันเป็นหนังผีกึ่งโรแมนติกอะ เลยไม่กล้าดูคนเดียว ให้ไปดูโดยมีชาร์ลไปด้วย มันก็รู้สึกอึดอัด “… ไม่เป็นไร ขอบใจที่ชวน” ฉันพยายามตัดใจทั้งที่เสียดาย ไม่กล้าไปหรอกเพราะมั่นใจว่าชาร์ลต้องไปแน่ ฉันก้าวเดินต่อ แต่ยังไปไม่ถึงไหน ชาร์ลก็พูดเสียงดังจนเกิดเสียงฮือฮารอบตัว “รอไปดูกับพี่หมอหรือไง อยากไปดูกับแฟนมากกว่าสินะ” “อะไร? ซีคบกับหมอปีร์แล้วเหรอ?” “เห้ย! คบกันจริงเหรอวะ?” คิงถามพลางทำหน้าสงสัย ชินที่เป็นเพื่อนในกลุ่มอีกคนหนึ่งก็ทำสีหน้าไม่ต่างกัน คนที่ทำหน้าไม่เหมือนคนอื่นๆในกลุ่ม มีเพียงคนเดียวนั่นก็คือชาร์ล เขาทำหน้าสะใจที่ความลับของฉันถูกเปิดเผย “อ่า… อืม เพิ่งคบกันน่ะ เลยยังไม่ได้บอกใคร” “เห้ย! จริงดิ!” คิงกับชินทำหน้าเหมือนเห็นผี มองหน้าฉันสลับกับใบหน้าของชาร์ล ไม่ต้องแปลกใจหรอกที่เพื่อนๆทำหน้าแบบนั้น ฉันรักชาร์ล เพื่อนในกลุ่มรู้ และมีอีกหลายคนที่รู้ เขาเองก็รู้ แต่เขา…แค่ไม่ได้รัก “อืม ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เร็วๆนี้ เราอาจจะแต่งงานกัน” ในเมื่อเรื่องที่ตั้งใจเก็บไว้เป็นความลับ ถูกเพื่อนๆรู้ไปแล้ว ฉันจึงบอกสิ่งที่ได้พูดคุยกับพี่หมอออกไปอีก หมอปีร์ขอฉันแต่งงาน พร้อมกับที่ขอฉันคบนั่นแหละ ฉันตกลงแค่เรื่องคบหา ส่วนเรื่องแต่งงานขอเก็บเอามาคิดก่อน ยังไม่ได้ให้คำตอบ แต่ทบทวนดีแล้ว จะตอบตกลงเมื่อเขาถามอีกรอบ “รีบจัง! ท้องเหรอวะ?” ชาร์ลพูดด้วยสีหน้ากวนอารมณ์ ฉันถอนหายใจ เพราะรู้ดีว่าเขาแค่ต้องการปั่นให้ฉันรู้สึกโกรธ ฉันไม่ตอบคำถามของเขา เพื่อนๆก็ไม่กล้าถามอะไรต่อ ฉันจึงเดินหนีออกมาช้าๆ รู้สึกพะอืดพะอมเพราะคำพูดที่มันออกมาจากปากเน่าๆของชาร์ล ท้องงั้นเหรอ … เป็นไปไม่ได้หรอก เพราะฉันมีอะไรกับชาร์ลแค่ครั้งนั้นครั้งเดียว แล้วเขาก็ป้องกันอย่างดี หลังจากที่สร่างเมามีสติ เขายังบังคับให้ฉันกินยาคุมฉุกเฉินอีกด้วย เรื่องท้องตัดทิ้งไปเลยตั้งแต่ตอนนั้น
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD