“นี่คุณจะพาฉันไปไหน”
“................”
“คุณหมอคะ”
“ผมคงไม่ทนให้แฟนตัวเองมีผู้ชายมาเยี่ยมบ่อยๆแบบนั้นแน่”
และคำตอบของเขาก็ทำเอามิรันนิ่งไปทันที แทนที่จะโกรธที่โดนลากออกมาเธอกลับรู้สึกเขินเสียได้ ไม่นานไบรอันก็พาเธอมาหยุดลงที่หน้าบ้านชั้นเดียวริมน้ำ ที่ดูหรูหราและเงียบสงบแต่กลับเต็มไปด้วยชายชุดดำที่ยืนเฝ้าอยู่รอบๆ
นี่ตกลงเขาเป็นมาเฟียหรือหมอกันแน่เนี่ย
หญิงสาวอดคิดออกมาไม่ได้ เมื่อตอนนั้นที่เธอตื่นมาก็มีพวกชุดดำเนี่ยแหละที่พาเธอไปส่งบ้าน
หรือว่าเขาเป็นลูกชายผู้มีอิทธิพลอะไรแบบนั้นเหรอ ถึงต้องมีคนดูแลขนาดนี้?
มิรันเอาแต่คิดจนไม่ได้ยินที่เขาบอกให้ลงมาจากรถ จนไบรอันทนไม่ไหวช้อนอุ้มพาเธอลงมาแทน นั่นแหละหญิงสาวถึงรู้สึกตัว
“อ๊าย ฉันเดินเองก็ได้คุณหมอ”
“จิตใจลอยไปหาใครอีก อยู่กับผมห้ามคิดถึงใคร เข้าใจไหม”
“ปล่อยฉันลงนะ ฉันเดินเองก็ได้”
“หึหึหึ”
ไบรอันไม่ได้สนใจ ยังคงเดินต่อไปจนกระทั
