“อะ...อะไรนะครับคุณพ่อ...ใคร...ใครเป็นประธานนะครับ...”
“นี่แกหูแตกหรือสมองไม่มีห๊ะ! ไบรอัน! ไอ้หมอนั่นเป็นเจ้าของโรงพยาบาลนี้! แล้วตอนนี้เรื่องที่แกทำลงไปก็ถูกแฉกลางห้องประชุมไปหมดแล้ว รู้เอาไว้ซะ!”
“................”
คุณทรงยศตะโกนลั่นห้องทำงานอย่างหมดความอดทน ที่เขาสู้อุตส่าทำมาทั้งหมดกลับมาพังลงเพียงเพราะความโง่เขลาของบุตรชายเพียงคนเดียว ตอนนี้สองพ่อลูกแทบไม่มีคำใดใดเอื้อนเอ่ยออกมาเมื่อหมดหนทางที่จะทำอะไรอีกแล้ว
“คินคะ! ได้ข่าวประธาน...”
“ออกไป...บอกให้ออกไปไงโว้ย!!! ออกไปเดี๋ยวนี้!”
พลั๊ก!! ตุ๊บ!
ยังไม่ทันที่นีรนุชจะพูดจบประโยคก็โดนตะคอกไล่เสียงดังพร้อมทั้งของที่วางอยู่บนโต๊ะลอยหวือมาตกกระทบอยู่ข้างเรียวขาเล็กของเธอ จนต้องรีบก้าวถอยหลังแล้วออกจากห้องทำงานของวาคินไปทันที
“เป็นบ้าอะไรไปเนี่ย กะจะฆ่ากันเลยรึยังไง!”
นางพยาบาลสาวเอ่ยขึ้นหลังออกมาจากห้องทำงานของวาคินเรียบร้อยแล้ว เธอ
