แกร็ก! ปึง
ขณะที่ฉันกำลังฟูมฟาย ฉันก็ได้ยินเสียงประตูลูกบิดดัง ใช่แน่ ๆ เสียงประตูลูกบิดดังและตามด้วยเสียงประตูปิดลง
ใคร! ใครแอบเข้ามา
รีบลุกขึ้นนั่งหันหน้ามองไปทางประตู ฉันเห็นพี่ชายของเพื่อนยืนมองฉันอยู่ปลายเตียง เมื่อรู้ว่าเป็นเขาจึงรีบหันหน้าหนีไปอีกทางเนื่องจากไม่อยากสบตากับเขา
ที่เขามายืนตรงนี้ได้คงจะปีนรั้วบ้านเข้ามา ส่วนประตูหน้าบ้านฉันคงจะลืมใส่กลอน เขาก็เลยงัดแงะด้วยวิธีแบบเนียน ๆ แล้วแอบเข้ามา เขาเคยบอกฉันว่าเขาเรียนมาเพื่อนที่ตราดก็พาทำบ่อย
ส่วนการหาห้องฉันเจอ สำหรับเขายิ่งไม่ยาก เพราะฉันเคยเล่าให้เขาฟังว่าห้องฉันอยู่ตรงไหนมุมไหนของบ้าน
"ตาบวมหมดแล้ว" เขาเดินมานั่งที่เตียงแล้วรีบโอบกอดฉัน
ฉันอยากขัดขืน แต่ฉันเจ็บจนไม่มีแรงฝืน ยิ่งเห็นหน้าเขาฉันยิ่งเจ็บ
"ออกไปเลย บอกให้กลับบ้านไป...อื้อ" เงยหน้าต่อว่า ขณะที่เขายังกอดฉันอยู่ เขาปิดเสียงพูดของฉันด้วยการกดริมฝีปากประกบปากฉ
