PROLOGUE
405 Words
THIRD PERSON POV
Nakayakap ang batang George sa baywang ng kanyang amang si Alfredo. Pinapahinto ito sa sunud-sunod na pagsipa sa isang lalaking nakalupagi na sa sahig.
George: Dad! Tama na po 'yan! Nasasaktan na po siya!
Marahas na nilingon ni Alfredo ang batang si George.
Alfredo: Bitiwan mo ako, George, kung ayaw mong pati ikaw ay saktan ko! Bakit ka bumaba ng van?! 'Di ba sabi ko sa 'yo ay doon ka lang?! Bumalik ka roon!
Mataas ang tono ng boses ni Alfredo nang kausapin ang anak na si George.
Sinipang muli ni Alfredo ang lalaking namimilipit na sa sakit ang katawan.
Alfredo: Kulang pa itong kabayaran sa mga ginawa mo sa aking hayop ka! Papatayin kita! Papatayin ko kayo ng pamilya mo!
Namumula sa galit ang mukha ni Alfredo habang ang lalaking nakalupagi sa sahig ay nagmamakaawang tumigil na ang ama ng batang si George sa pagsipa rito.
Lalaki: Ta-tama na po, Don Alfredo. Na-nagmamakaawa po ako. Hu-huwag ang pamilya ko.
Umiiyak na ang batang si George dahil sa nakikitang paghihirap ng matandang lalaki.
George: Dad, tama na po! Tama na!
Nangingilid na ang mga luha sa mga mata ng batang si George.
Alfredo: Cardo, ibalik mo sa loob ng van si George! Dalian mo!
Hinatak ng tinawag na Cardo ang kanang braso ng batang si George. Napabitaw siya mula sa pagkakayakap sa baywang ng kanyang ama.
Habang hinihila ni Cardo ang batang si George palabas ng maliit na bahay na iyon ay inikot ng batang lalaki ang kanyang paningin sa loob ng barung-barong na bahay. Nakita niyang umiiyak sa isang sulok ang isang ginang habang yakap-yakap ang batang babae na mukhang anak nito.
Nakatingin kay George ang batang babae. Mukhang nanghihingi ito ng tulong. May kung anong humaplos sa puso ng batang si George nang makita ang nagmamakaawang mata ng batang babae. Umiiyak ito kasabay ng pagmamakaawa sa mga inosenteng mata nito.
Parang gustong yakapin ng batang si George ang batang babae at sabihin ditong magiging maayos ang lahat.
Hanggang sa tuluyan nang nakalabas ng maliit na bahay na iyon si Cardo kasama ang batang si George ay wala nang nagawa ang batang lalaki.
Pagkarating sa loob ng van ay nanginginig sa takot ang batang si George.
Ilang minuto lang ay may narinig si George na isang malakas na tunog mula sa maliit na bahay.
BANG!
Doon na tuluyang sumabog ang mga luha mula sa mga mata ng batang si George.
----------
- Writer
