“ขอโทษนะครับคุณพ่อที่ผมต้องพูดแบบนี้ แต่ผมอยากให้พี่ใบเตยมีความสุขเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง” ปองธรรมเอ่ยขอโทษคุณเทิดผู้เป็นพ่อเลี้ยง แล้วหันมาพูดกับภัทริยา ตัวปัญหาที่ทำให้พี่สาวคนใหม่ของเขาไม่มีความสุขก็คือผู้หญิงคนนี้ จะรัก จะหลงอะไรกันนักหนา พี่สาวของเขาก็บอกอยู่โต้งๆ ว่าไม่ได้คิดเกินเลย ความรักที่มีให้ก็รักแบบเพื่อน ไม่ได้รักในเชิงชู้สาว แล้วทำไมถึงไม่ยอมเข้าใจเสียที
“ปัญหาที่ผมต้องกำจัดให้พ้นจากพี่ใบเตยก็คือคุณ...คุณภัทริยา”
“...” ภัทริยาเม้มปาก นั่งเงียบ
“คุณนะรักพี่ใบเตยจริงหรือครับ ถ้ารักพี่ใบเตย แล้วทำไมถึงคอยทำลายความสุขของพี่ใบเตยล่ะครับ” เจอคำถามของปองธรรมเข้า ภัทริยาถึงกับชะงักคำพูดที่จะตวาดกลับไปทันที ขณะที่สมองคิดทบทวนคำพูดของเขาไปด้วย ก่อนจะได้คำตอบที่เธอคิดว่าถูกต้องที่สุดสำหรับเธอ
“ก็เพราะฉันรักใบเตยไง ฉันถึงได้ทำแบบนี้”
“ที่คุณทำ มันไม่ได้เรียกว่ารักหรอกครับคุณภัทร คุณ
