หลายชั่วโมงผ่านไป
หลังจากได้รับโทรศัพท์แฟรงค์ พีรวิทย์ก็ขับรถออกมาจากโรงแรมตรงไปยังร้านอาหารที่นัดไว้ โชคดีที่เขาเก็บกระเป๋าเดินทางของแฟรงค์เอาไว้ในรถ จึงสามารถออกมาได้ทันที โดยไม่เป็นที่สงสัยหรือตกเป็นเป้าสายตาให้คนที่หลานสาวส่งมาคอยจับตาดูเขา ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยรู้เลยว่าหลานสาวคนโปรดจะมีพฤติกรรมที่ร้ายกาจเช่นนี้ เขาเคยสงสารที่ไม่ได้รับความรักจากโชติกา ณ เวลานี้เขากลับสงสารและเห็นใจโชติกามากกว่า ที่ถูกหลานสาวเข้าไปวุ่นวายและสร้างปัญหาให้กับคนในครอบครัวของเธอ
พีรวิทย์ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงก็ขับรถมาถึงร้านอาหารที่เขานัดเจอกับแฟรงค์ รถเบนซ์คันหรูขับแล่นเข้าไปจอดภายในลานจอดรถ สายตาก็ปะทะเข้ากับป้ายทะเบียนรถคันโปรดที่โชติกายกให้น้องชายบุญธรรมใช้ขับไปทำงาน และเลยไปอีกนิดก็เป็นรถสปอร์ตคันหรู ที่พอเห็นป้ายทะเบียนก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นของใคร
“มากันเร็วจริง” ชายหนุ่มพึมพำขณะเปิดประตูลงจา
