Sa Piling ni Ninong (SSPG)

Kabanata 2: Temptasyon

Kabanata 2: Temptasyon

“Be a good girl, okay?” Pinagmasdan ni Daxon ang mag-ama. Kay higpit ng pagkakayakap ni Althea sa ama nito. Pero hindi ‘yon ang nakapukaw sa atensyon niya, kundi ang maumbok nitong pang-upo na tinatakpan lang ng manipis at maiksing kulay puting cotton shorts.

Tandang-tanda niya pa ang naging reaksyon niya nang bumaba si Althea mula sa kwarto nito. Halos lumuwa ang kanyang kulay kapeng mga mata lalo na nang makita niya ang bilog na bilog nitong mga dibdib na tila’y hirap na hirap sa suot nitong maliit na kulay pink na blouse. Liban sa malulusog nitong mga dibdib ay agaw pansin din ang maumbok nitong harapan.

Gusto niya mang iiwas ang mga mata sa mapang-akit na katawan ng dalaga ay hindi niya magawa dahil mahahalata nitong naiilang siya rito.

“Daxon, ikaw na ang bahala sa inaanak mo, ha?” habilin ni Peter saka nakipagkamay sa kanya.

“I got her, Peter,” paninigurado niya rito.

Tumango at nagpasalamat muli si Peter bago ito tuluyang pumasok sa sasakyan at umalis. At nang makalayo ito ay naiwan na lang silang dalawa ng dalaga.

Muling napamura si Daxon sa kanyang isipan dahil ngayon ay silang dalawa na lang talaga ni Althea, at kung gugustuhin niya ay pwedeng-pwede lang niya itong sunggaban. Pero alam niya rin sa sarili niya na hindi siya gano’ng klaseng tao. He would never take advantage of someone’s innocence.

At isa pa, ito ang unang beses na nahumaling siya. Hindi niya alam kung ano ang dahilan ng atraskyong nararamdaman, pero hindi niya ito nagugustuhan. It’s dangerous. It could ruin his friendship with Peter, and so as his image.

“Let’s head inside, Althea. Malamig na rito,” malamig niyang sambit sa dalaga para hindi nito mahalatang kanina pa siya apektado sa maikli at masikip nitong kasuotan. Nauna na siyang pumasok, dahil iyon ang tingin niyang mas mainam na gawin.

Dahil baka kapag nauna pa ang dalaga at nakita niya ang balingkinitang katawan nito ay baka tuluyan na siyang tigasan nang husto.

“Now that you’re under my roof…” panimula niya saka siya umupo at agad na tinakpan ng unan ang malaking umbok sa kanyang pantalon. “…there are a few rules that you have to follow,” pagtutuloy niya saka sinenyasan ang dalaga na maupo.

“Okay,” nakangiting tugon nito at pabagsak na umupo sa sofa, dahilan para umalog ang dibdib nito.

Agad na napapikit si Daxon at napamura sa isipan. Mas lalo siyang tinamaan ng libòg sa nasaksihan. Hindi niya napigilang isipin kung gano’n din ba ang pag-alog ng hinaharap ng inaanak kung nasa ibabaw na niya ito.

‘Calm the fúck down, Daxon!’ singhal niya sa sarili.

“So, what are those rules?” tanong ni Althea.

Tumikhim siya at inayos ang pagkakaupo dahil medyo sumasakit na ang sentro niya. Naiipit kasi ang naninigas niyang alaga. “Y-Yeah. The first rule is that you have to tell me kung aalis ka, and you should be home before 12,” panimula niya at pilit na iniwas ang tingin.

“Okay!”

Lumunok siya ng laway. Tila tinatawag ng linya sa pagitan ng dibdib ni Althea ang atensyon niya. “Second, no boys allowed in my house. You can’t just bring boys here, even friends, without telling me ahead of time.”

“That’s fine, ninong.”

“And the third, do not wear such tight and short clothes,” matigas niyang sambit.

“But why? I am comfortable with these kind of clothes. At isa pa, wala namang ibang nakakakita sa akin kundi ikaw lang,” pagrarason nito at ngumuso pa.

Exactly! Gusto niya sanang iyon ang isagot, pero alam niya namang hindi pwede. He just can’t tell her that he’s distracted by her clothes; na tinitigasan siya sa pananamit nito. That would be so weird and uncomfortable. At isa pa, hindi naman kasalanan ng dalaga na tinatamaan siya sa kasuotan nito. It’s his responsibility to control his urges.

“D-Dahil paano na lang kung may mga bisita ako at nakita ka nilang ganiyan? This is for your protection,” paliwanag na lang niya.

“You can just tell me in advance para magbihis ako,” nakangiting rason nito. “Right? At isa pa, I won’t be here often. Mostly, nasa labas naman ako with friends.”

Napatitig na lang siya sa dalaga. Hindi na niya alam kung paano ito kukumbinsihin. Napabuga na lang siya ng hangin saka marahang tumango. “Okay. Let’s do that then.”

Ngumiti sa kanya ang inaanak bago ito tumayo at patalon na yumakap sa kanya, dahilan para dumikit nang husto ang malambot nitong dibdib sa kanyang katawan.

“Thank you, ninong!”

Malutong siyang napamura sa kanyang isipan. Halos magwala na sa tigas ang kanyang alaga. Mabuti na lang at may unan na nakapatong dito, dahil baka kanina pa ito napansin ng dalaga.

“Y-You’re welcome,” aniya at pasimple itong itinulak palayo bago pa man siya mawala sa sarili. “Sige na, matulog ka na at late na,” pagtataboy niya rito.

“I was just about to say it dahil napagod din ako kaka-arrange ng gamit,” aniya saka tuluyang lumayo. “Good night, ninong! Finally, nagkaroon na rin tayo ng time.”

“Good night, Althea,” aniya at tipid na ngumiti.

“Na-miss po kita,” malambing nitong sambit bago siya mabilis na hinalikan sa kanyang pisngi. Rinig niya ang hagikhik ng dalaga saka ito dali-daling umakyat sa kanyang kwarto.

Naiwan siyang tulala. Hindi siya makapagsalita. Pero sa loob niya ay halos matupok ang mga laman niya sa labis na init na nararamdaman. Nag-aapoy ang pagnanàsa niya. Tigas na tigas ang alaga niya at gusto nang kumawala sa hawla nito.

“Fúck it…” naibulong na lang niya sa hangin saka siya umakyat na rin sa kwarto niya.

Kahit na ilang minuto na ang lumipas ay hindi pa rin nawawala ang init na nararamdaman. Nang silipin niya ang naghuhumindig niyang alaga ay naglalaway na ito at nagngangalit sa tigas. Litaw na litaw na ang ugat sa palibot nito at pulang-pula na ang ulo.

“Oh, God, how am I supposed to deal with this?” naibulalas na lang niya.

Gusto niya sanang pabayaan na lang ito, pero hindi rin naman pwede. He’s hurting. Kaysakit na ng puson niya and he wants to find some release.

“Oh, fúck…” bulong niya nang sinimulan niyang laruin ang kahabaan. Ito ang unang beses na libòg na libòg siya sa ‘di malamang dahilan. He used to be able to control his urges.

“Althea…” naibulalas na lang niya habang itinataas-baba ang kamay. Kinailangan pa niyang gamitin ang dalawang kamay niya mahawakan lang nang buo ang matigas at mahabang laman.

Mariin siyang pumikit at pinagana ang imahinasyon. Inisip niyang sinusubo siya ng dalaga. Inisip niya kung paano ito mahirapan habang subo-subo ang alaga niya; kung paano ito mangiyak-ngiyak na tumingin sa kanya habang nabibilaukan sa laki niya.

“Oh, fúck…” ungol niya at napapakadyot na sa sariling mga kamay dahil sa labis na libòg. “Shít…”

Nasa kalagitnaan na siya ng pagpapaligaya sa sarili nang biglang may kumatok sa kanyang pinto.

“Fúck!” impit niyang mura. “Yes?” tugon niya sa pagitan ng pagtataas-baba ng kanyang mga balikat.

“Ninong, are you still awake?”

Mariin niyang kinagat ang labi. Hindi niya mapigilang mairita dahil nabitin siya sa ginagawa. Papasabog na ang katas niya nang abalahin siya ng inaanak.

“Bakit?” tanong niya saka siya bumangon. Hindi na siya nag-abala pang magsuot ng pang-ibaba dahil tigas na tigas pa rin ang alaga niya. Itinago lang niya ang ibabang katawan sa likod ng pinto nang buksan niya ito. “Do you want something?” tanong niya.

Bumungad sa kanya ang inosenteng mukha ng dalaga na nakatingalang nakatingin sa kanya dahil sa agwat ng tangkad nila. “I…I was wondering kung may extra comforter ka? I forgot to ask kanina. Bedsheet lang kasi ang nasa kwarto.”

“O-Oh, is that so? I apologize,” aniya. “Let me check kung meron ba rito sa kwarto.”

“Okay. Can I come in?”

“No!” tarantang sagot niya. Napataas ang boses niya dahilan para magulat ang inaanak. “I mean…It’s to messy inside,” palusot niya. “Sa susunod na lang. Just wait here outside,” dagdag niya saka isinara ang pinto. Agad siyang nagsuot ng shorts dahil medyo lumalambot na rin naman ang alaga niya.

Dali-dali niyang tiningnan ang cabinet at kinuha ang extra comforter at mabilis itong ibinigay sa dalaga. “Do you need anything else?” tanong niya rito.

Pero natigilan siya nang mapansin kung saan nakatingin si Althea—at ‘yon ay sa shorts niya kung saan hulmang-hulma ang lumalambot niiyang alaga. He was supposed to hide it, pero hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit hinayaan niyang tumitig lang doon ang inaanak.

“Althea?” tawag niya sa atensyon nito. Kita niya kung paano ito mapakurap-kurap at mapaiwas ng tingin.

“N-Nothing na po. Thank you!” sabi nito bago mabilis na tumalikod. “Good night po ulit,” mahinang pahabol nito at tuluyang umalis.

Napatitig lang siya sa matambok na pang-upo ng inaanak saka isinara ang pinto. Bumuga siya ng hangin saka napailing.

“What the hell am I doing?” naibulalas na lang niya at nagdesisyon na itulog na lang ang libòg na nararamdaman.