การเดินทางมาที่ประเทศไทยนั้นทำให้รู้สึกเวียนศีรษะอยู่ไม่น้อย เพราะอยู่คนละไทม์โซน ญาตาโทรหาเขาเวลาหัวค่ำของไทยตอนนั้นที่สหรัฐอเมริกาเพิ่งเช้า ชวินทร์ออกเดินทางไปขึ้นเครื่องบินทันทีโดยไม่ต้องคิดอะไร พอมาถึงที่ประเทศไทยก็มาถึงเวลาเช้าเหมือนเดิม ทำให้เขาเกิดอาการเจ็ทแล็ก แต่ก็ไม่อยากช้าแม้แต่วินาทีเดียว
ทันทีที่ลงจากเครื่องบินก็ใช้บริการรถเช่าทันที พอมาถึงบ้านของคนเป็นพี่ จากที่คิดว่าจะได้เจอญาตา เขาก็เจอร่างหนาของพี่ชายที่เดินออกมาหน้าบ้าน
“มึงมาทำไม!” ประตูรั้วขนาดใหญ่ถูกเปิดออกในทันที ชนินทร์นั้นได้ยินเสียงคนกดออดหน้าบ้าน เขาลุกขึ้นจากโซฟาหลังจากเมาจนเผลอหลับไป ตื่นมาก็เห็นน้องชายยืนกดกริ่งรอแล้ว
“หึ ไวจังเลยนะ” กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งจนชวินทร์รู้สึกเป็นห่วงญาตา เขาสบตากับคนเป็นพี่
“ญาตาอยู่ไหน ผมมารับเธอ”
“กูไม่ให้ไป” ว่าอย่างชัดถ้อยชัดคำ ชนินทร์เห็นหน้าน้องชายแล้วรู้สึกโกรธมาก มากพอ
