ความโกรธสุมอยู่ในอก ชนินทร์มองหน้าของเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ และความรู้สึกเสียใจในอกที่ไม่อยากยอมรับ
“เธอพังชีวิตของฉัน คิดอยากไปก็ไปอย่างนี้เหรอ”
“แล้วคุณใหญ่ต้องการอะไรคะ อึก คุณใหญ่ยังไม่พอแล้วก็ยังอยู่กับผู้หญิงพวกนั้น สักวันพวกนั้นก็จะมาทำร้ายยัยหนูอีก”
“_”
“วันนั้นก็ส่งข้อความมาหาฉัน”
“ใครส่งมา”
“ยาหยี...หึ วันนั้นฉันไม่ได้ใส่ใจ ฉันยอมทุกอย่างแต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายลูกของฉัน”
“ก็บอกเดี๋ยวให้คนไปจัดการ”
“จัดการ? แล้วมันจะไม่มีอีกเหรอคะ ถ้าคุณใหญ่ไม่รู้จักพอสักที เดี๋ยวเมียน้อยของคุณใหญ่ก็มาทำร้ายยัยหนูอีก” เขาถอนหายใจออกมา ชนินทร์ใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มอย่างใช้ความคิด เรื่องนี้มันเหนือการควบคุมของเขา
“ฉันพยายามเต็มที่แล้ว แปดปีที่ผ่านมา ฉันอยู่รับใช้คุณใหญ่ เป็นคนรับใช้คนหนึ่ง อึก แต่ฉันกลัวว่าหลังจากนี้ลูกของฉัน...”
“เฮ้อ...ก็บอกว่าจะจัดการให้ไง จัดการทุ
