“ฉันมีอะไรจะบอกเธอ” เขาคิดว่าเธอน่าจะรับฟังเขากว่าคนอื่น ญาตาน่าจะเข้าใจเขาได้ ชายหนุ่มอยากขอคำแนะนำจากเธอ
“คะ?” ญาตากลืนน้ำลายลงคอ เธอสบตากับคนตัวโต พยายามใจเย็นไม่เร่งเร้าเขามาก
“ฉันรู้สึกคิดไม่ออก แล้วก็คิดว่าเธอน่าจะช่วยฉันได้”
“มีอะไรหรือเปล่าคะ” ยิ่งเขาพูด เธอก็ยิ่งอยากรู้
“คือว่า...มีผู้หญิงคนหนึ่ง เธอบอกว่าเธอท้อง” เสียงในหูของเธอดังซ้ำ ๆ กับคำว่าท้อง ญาตากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ก่อนจะยิ้มให้เขาบาง ๆ เธอคิดไว้อยู่แล้ว คิดไว้ว่าสักวันมันจะเกิดขึ้นจริง สักวัน...
“นานกว่าที่ฉันคิดอีกนะคะ” เธอเงยหน้าขึ้นมองเพดาน กำฝ่ามือเข้าหากันแน่น พยายามกลั้นน้ำตาไว้จนริมฝีปากบางสั่นระริก บอกกับตัวเองว่าอย่าร้องไห้อีก
“เธอชื่อยาหยีหรือเปล่าคะ” ชนินทร์พยักหน้ารับ ทำเอาคนรับรู้หัวใจแหลกสลายเป็นเสี่ยง ๆ ผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว
“เธอไม่ต้องห่วงหรอก แค่รอสักสองเดือน ฉันจะตรวจดีเอ็นเอ”
“_”
“แต่ระหว่า
