คบกัน

1288 Words

เหม่ยหลีตกใจมากกว่าและไม่เลือกที่จะตอบคำถามแต่กลับวิ่งเขามาดูเขาด้วยความเป็นห่วง ดวงตาเริ่มคลอไปด้วยน้ำตา หัวใจเต้นตึกตักที่เห็นเลือดเต็มเสื้อและกางเกงเขา “ตรงไหน” เธอรีบถอดเสื้อเขาออกและหาดูแผล “เจ็บตรงไหน ทำไมไม่มีแผล หัวหรอ” เธอกดหัวเขาลงอย่างร้อนรนและหาดูแผลแต่ก็ไม่เจอ เธอสำรวจไปทั้งตัวแต่ก็ไม่มีแผล ตรงนี้เอเดนเริ่มแอบขำเบา แต่ยังไม่ได้พูดอะไร เหม่ยหลียกแขนเขาขึ้นแล้วหาดูปากแผลแต่ก็ไม่เจอ “นี่ถามว่าแผลอยู่ตรงไหน หรือว่าขา” เหม่ยหลีรีบคว้าไปที่เข็มขัดราคาแพงของเขาแล้วพยายามปลดล็อกหัวเข็มขัดอย่างร้อนรน เพราะกางเกงเขาก็เต็มไปด้วยเลือด “เมียจ๋าห่วงผัวขนาดนั้นเลยหรอครับ” ร่างใหญ่ช้อนตัวเธอขึ้นมานั่งตักโดยหันหน้าไปในทิศทางเดียวกัน “นี่ ไอ้บ้า ทำอะไรน่ะ ไอ้เจ้าพ่องี่เง่า” เหม่ยหลีตกใจแล้วปากมันก็ด่าไปโดยอัตโนมัติเพราะถูกช้อนตัวขึ้นมานั่งตักอย่างรวดเร็วจนไม่ทันได้ตั้งตัว แล้วพยาบาลกับคนอื่นก็อยู่เต็มห้องฉุกเฉินพวกเขาตกใจจนตาโตกันหมด โดยเฉพาะเชิดชัย “บอกว่าอย่าด่าเยอะ ด่าเยอะจะโดนเย็*เยอะนะ” เจ้าพ่อเอเดนคนเถื่อนไม่กลัวที่จะพูดจาหยาบโลนออกมาต่อหน้าคนอื่นเพราะเขาดีใจกับท่าทีของเหม่ยหลีที่ดูเป็นห่วงเขามาก เขาใช้ชีวิตมาถึง 40 ปี แต่ยังไม่เคยเจอใครมาน้ำตาคลอเพราะเป็นห่วงเขาแบบนี้ เจ้าพ่อภักดีอีสานหัวใจพองโตและเริ่มเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง การที่มีคนเป็นห่วงมันเป็นแบบนี้เองสินะ “ไอ้งี่เง่าพูดจาน่าเกลียด นี่ปล่อยนะ คนอื่นอยู่เยอะแยะ” เหม่ยหลีพ่นคำด่าออกมาไม่หยุด ตัวก็พยายามดิ้นผละออกจากคนตัวใหญ่ คนตัวใหญ่ก็กอดไว้ไม่ปล่อยจนพวกพยาบาล พวกมาเฟียแม้กระทั่งเชิดชัยเริ่มขำ กับท่าทางของสองคนนี้และอดเอ็นดูไม่ได้ “ไม่ปล่อยหรอก” ฟอดซ้าย ฟอดขวา ใหญ่ๆ หนักๆ และแสนรัก เขามองตาเหม่ยหลีที่กำลังเขินจนหน้าแดง จนเธอต้องก้มหน้าหลบสายตาคมกริบสีดำของเขา “งี่เง่าจริง คนอุตส่าห์เป็นห่วง ตกใจหมด” เหม่ยหลีอ้อมแอ้มพูดเบาๆ แต่เอเดนก็ได้ยินแล้วยิ้มอย่างดีใจ รอยยิ้มที่ทำเอาทุกคนยิ้มตามอย่างอดไม่ได้ “น่ารักจัง ไม่ไหวแล้วว่ะ แล้วดูชุดซิ มันน่าจับฟาดก้นแรงๆ” เอเดนมองนมที่เกือบทะลักออกมาแล้วกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก เขาอุ้มเธอแทบขึ้นบ่าแล้วเดินไปหน้าประตูทั้งๆ ที่ไม่ได้ใส่เสื้อ “อ้าวเจ้าพ่อครับ ทิ้งกันเฉย แล้วใครจะเย็บแผลให้ผมละทีนี้” เชิดชัยแอบแซวเจ้านายตัวเองที่คว้าหมอทำแผลออกไปซะดื้อๆ “มึงก็ให้พยาบาลทำสิ เมียกู กูจะให้ทำแผลให้แค่กูคนเดียวพอ” เจ้าพ่อพูดใส่หน้าเชิดชัยแล้วแบกคนตัวเล็กเดินออกไปเหมือนกับเธอเบามาก ทั้งๆ ที่เหม่ยหลีทั้งทุบทั้งดินทั้งโวยตายแต่ก็ไม่เป็นผล เอเดนตอนนี้ดีใจมาก และดีใจมากกว่านั้นที่เห็นเธอไม่ได้อยู่กับอดัมหลานชายของเขา “เหม่ย หยุดดิ้นได้แล้ว” เขาพาเธอเดินออกมาจากโรงพยาบาล และมาหยุดอยู่ที่รถสปอร์ตคันหรู “ไอ้เจ้าพ่อเถื่อน ไอ้งี่เง่า” ปากก็ด่าไม่หยุดตัวก็ดิ้นโวยวายจนเอเดนต้องปล่อยลงแล้วดันตัวเธอไปติดรถและปิดปากร้ายๆ ด้วยจูบแสนร้อนแรง “อื้ออ อู้ อ่อย” ปากยังด่าไม่หยุด แต่เอเดนก็ไม่หยุดจูบ แล้วคว้านลิ้นเข้าไปในโพรงปากเธอ “อืมม∼” เสียงเจ้าพอคำรามในลำคออย่างพอใจที่ได้รับรสจูบที่แสนเสน่ห์หา เมื่อพพวกเขาผละออกจากัน เอเดนก็มองตาเหม่ยหลีด้วยความรัก เขาเข้าใจตัวเองแล้วตอนนี้เข้าใจความรู้สึกของตัวเองแน่ชัดแล้ว มันไม่ใช่แค่ร่างกาย เขารักและหวงแหนเธอด้วยหัวใจ แค่เห็นสีหน้าตอนเหม่ยหลีเป็นห่วงเขาจนน้ำตาคลอเบ้านั่นยิ่งทำให้เขาเข้าใจมากจริงๆ ความรักมันอาจจะไม่ใช่เรื่องยุ่งยากอย่างที่เขากลัวก็ได้ ถ้าเป็นยัยเด็กนี่ เขาคงจะใช้คำว่ารักกับเธอได้เต็มปาก “เหม่ย” เอเดนเรียกเธอเสียงอ่อนโยนหลังจากจูบปากเธอครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างพอใจ “ไอ้งี่เง่า” เหม่ยหลีก็ยังไม่พอใจอยู่ดีที่เขามาทำให้เธอเป็นห่วงแถมไม่พอยังทำแบบนั้นต่อหน้าคนทั้งห้องฉุกเฉินอีก “เหม่ยหลี มาคบกับฉันมั้ย คบกันเป็นแฟนน่ะ” เจ้าพ่อเอเดนกล้าพูดออกมาแล้ว เขากล้าพูดคำที่เขากลัวมาตลอดกับเธอแล้ว “หูฟาด ฉันต้องหูฟาดแน่ๆ” เหม่ยหลีได้ยินถึงกับอึ้งและอยากให้เขาพูดซ้ำอีกครั้งแต่ก็ไม่กล้าถามจึงแกล้งพูดว่าหูฟาด เอเดนเขินจนหน้าแดงไปถึงหู “ฉันบอกว่า เรามาคบกันเป็นแฟนมั้ย ผมรักหมอ” เขาแหกปากตะโกนดังลั่นแบบเถื่อนๆ เล่นเอาเหม่ยหลีตกใจแล้วตีไปที่ไหล่เขาอย่างแรง “จะแหกปากหาพระแสงอะไรคะ” เธอแอบดีใจแต่ไม่ได้แสดงออกมามาก “โอ๊ยย เจ็บ ไหล่ผมหลุดอยู่นะหมอ” เขาพูดขึ้นมาดังๆ แต่ก็จริงเพราะไหล่ข้างซ้ายเขาเหมือนจะเจ็บๆ ที่แบกเหม่ยหลีมานั่นมันไหล่ข้างขวา “จะ เจ็บมากมั้ย ให้หมอดูให้มั้ย” เธอบอกเจ้าของร่างใหญ่ด้วยความเป็นห่วงสีหน้ากังวลสุดๆ “ต้องไปดูที่คอนโดผมแล้วแหละครับ” เขาพูดแล้วยิ้มร้ายพลางเปิดประตูรถให้เหม่ยหลี ในใจก็ยิ้มอย่างดีใจที่เห็นเธอเป็นห่วงเขา เหม่ยหลีขึ้นรถไปอย่างว่าง่าย “แล้วสรุปอยากคบกันมั้ยเหม่ย” อยู่ดีๆ เขาก็ถามขึ้นมาตอนขับรถและดึงมือเธอขึ้นมาหอมไปที่หลังมืออย่างแผ่วเบาและหวงแหน “ไหนเขาบอกว่าเจ้าพ่อภักดีอีสานหวงความโสดไม่ใช่หรอคะ จะไหวหรอ” เธอแอบค่อนขอดเขา จริงๆ ก็แค่อยากมั่นใจนั่นแหละ “นั่นมันก่อนเจอเธอนี่” เขาพูดแล้วหอมที่มือเธอไม่หยุดถ้ากินเข้าไปได้เขาคงกินเข้าไปแล้ว “แน่ใจแล้วหรอคะ” เธอยังอยากย้ำอีกครั้งเพื่อเรียกความมั่นใจให้ตัวเอง “ครับ แน่ใจ” เอเดนเหลือบมามองหน้าเธออย่างจริงจังและหันกลับไปมองถนน “ฉะ ฉันก็ไม่ติดอะไรหรอกค่ะ ก็แค่ช่วงนี้โสดๆ อ่ะนะ” เหม่ยหลีวางฟอร์มพูดขึ้นมาแบบนั้นแต่หัวใจกำลังพองโดตแน่นคับอกจนแทบปริออกมา “งั้นเราเป็นแฟนกันแล้วนะเหม่ย” พระเจ้าหมอนี่ยิ้มยังกับเด็กน้อย ไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้จากเขาสักครั้ง ดาเมจแรงเกินต้าน “กะ ก็ตามนั้นแหละค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ” เหม่ยหลีมองคนตัวโตที่ไม่ได้ใส่เสื้อขับรถอย่างใจเต้น . . . ไอ้ต้าว ในที่สุดก็คบกันแล้วสินะ ต่อไปก็ฉาก NC เลือดพุ่งสินะ ใครอยากอ่านต่อขอหัวใจหน่อยค่าา . . ไรท์โม ซาชิกิวาราชิ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more