เนเน่ออกมาภายในออฟฟิศก็ไม่มีคนอยู่แล้วเธอเดินมานั่งโซนเครื่องดื่มยกมือทาบหน้าอกข้างซ้ายที่เต้นแรงจนน่ากลัว เมื่อกี้พี่โปรดจูบเธอตั้ง 2 ครั้งแล้วที่สำคัญคือเธอกลับรู้สึกดีด้วยอีก
เธอถือน้ำมา 2 แก้วเช้ามาในห้องทำงานพี่โปรดก็ได้อาหารเที่ยงมาแล้วดูจะจัดเต็มกว่าเธออีก ไม่รู้ว่าจะไล่ยังไงเพราะพี่โปรดตื้อเธอหนักมากกว่าเมื่อก่อนเยอะ จากที่เคยชวนตอนนี้หันมาสั่งข้าวนั่งกินกับเธอแทน ดีนะที่ออฟฟิศคนไม่มีอยู่ไม่อย่างนั้นคงถูกนินทาสารพัดแน่
“แค่เอาน้ำทำไมต้องไปนาน”เขาลุกขึ้นไปล็อกประตูห้องทำงานเธอไว้
“พี่ไม่ต้องรู้ทุกเรื่องก็ได้นะ”
“นี่จะด่าพี่ว่าเสือกเหรอเนเน่” ก็ถือว่าเป็นคำด่าตามแบบฉบับคุณหนูมั้งเพราะเธอไม่ค่อยจะพูดคำหยาบเท่าไร มีแต่เขานี่แหละที่หยาบใส่เธอปล่อยและยังชอบทำอะไรเถื่อนๆใส่เธออีก เขาแกะช๊อกโกแลตอีกชิ้นมากินแต่ยังเคี้ยว
“พี่…” เธอถูกจูบอีกครั้งรู้ถึงรสชาติหวานจากปลายลิ้นและบางอย่างกำลังส่งต่อจากปากเขามาให้ปากเธอ
“กินแบบนี้ดีกว่าตั้งเยอะ” เขาคิดว่าเธอน่าจะชอบนะถึงได้น่าแดงขนาดนี้
“หยุดลวมลามหนูได้แล้วนี่มันห้องทำงานนะ!” เธอขยับตัวออกมาห่างเขาดื่มน้ำแก้อายไปด้วย
“งั้นเลิกงานตอนนี้ได้ไหม พี่อยากทำอย่างอื่นมากกว่าลวมลามแล้ว” เขาขยับตัวเข้าไปใกล้เธอก้มหน้าลงใกล้เธอมากขึ้น ยิ่งเธอขยับห่างเขายิ่งใกล้มากกว่าเดิม
“หนูอย่าคิดว่าไล่พี่ออกจากชีวิตได้ เพราะหนูเป็นเมียพี่แล้ว” เขาบอกเธอเสียงแหบพร่าก่อนดึงเข้ามาจูบอีกครั้งด้วยความเร้าร้อน มือเล็กที่ดันเขาออกตอนนี้ถูกรวบเอาไว้แล้ว
จากที่ขัดขืนในทีแรกกลายเป็นเคลิ้มไปกับรสจูบแสนหวานของเขาจนลืมตัวว่ากำลังทำอะไร เธอสบตาเขาอีกครั้งมันเต็มไปด้วยความต้องการก่อนจะหลับตารับจูบเขา
“พี่รักหนูนะคะ” เขากระซิบบอกเธอแนบริมฝีปาก
“พอได้แล้วพี่โปรด” เธอต้องบอกเขาก่อนทุกอย่างจะเกินเลยไปมากกว่านี้
“พี่ไม่หยุด” เขาดันตัวเธอนอนลงจูบปิดปากด้วยความเร้าร้อนเพียงครู่เดียวสูทตัวหรูก็กองลงไปบนพื้น
“หนูสั่งให้หยุด!!” เธอตวาดใส่เขาเสียงดัง
“หนูร้องอีกคำเดียวเสื้อตัวนี้ขาดแน่” เสื้อไม่โป๊แต่โคตรบางเลย เขาจับคอเสื้อเลิกคิ้วถามเธออย่างเหนือกว่า ในเมื่ออยากเอาชนะ อยากคิดว่านี่คือเกมเขาจะจัดให้เพราะยังไงเธอก็หนีเขาไปไม่พ้นเหมือนเดิม
“พี่อื้อ….” เธอดิ้นหนักขึ้นไม่สามารถจะส่งเสียงอะไรได้เมื่อถูกจูบอย่างรุนแรงมือเล็กที่ทุบตีผลักดันเขาออกบัดนี้ถูกรวบเอาไว้เหนือหัวด้วยคนที่แรงเยอะกว่า
ทรงโปรดจูบเมียเด็กอย่างเร้าร้อนดุเดือนไม่ยอมหยุดง่ายๆ เขาจูบเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนปากบางบวมเจ้อขึ้นมา ปากหนักลากมาจูบซอกคอของเธอไม่ลืมทิ้งรีองรอยตามจุดต่างๆที่เคลื่อนผ่าน จากที่เคยต่อต้านแต่ตอนนี้มือเนเน่ยกขึ้นมากอดคอเขาไว้ด้วยความเคลิ้ม เขาใช้ประสบการณ์ที่มากกว่าหลอกล่อเธอมาให้ติดในความปราถนาของตัวเองได้สำเร็จ เสื้อผ้าแฟชั่นถอดออกได้งานด้วยความรวดเร็ว
“หนูคือเมียคนเดียวจำไว้” เขากระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่าก่อนจะถอดเสื้อเชิ๊ตออกไปกองกับพื้นมองหน้าอกขนาดน่ารักที่โอบอุ้มด้วยชุดชั้นในสีดำสนิทมันช่างเซ็กซี่
“พี่โปรด..หนู..อื้ออ…” เนเน่กัดปากห้ามเสียงน่าอายเอาไว้ไม่ต้องการให้ใครได้ยิน ช่วงล่างเธอถูกเขารุกรานด้วยมือใหญ่ในขณะที่ปากเขายังคงนัวเนียกับหน้าอกเธอไม่หยุด ความเสียวซ่านทั้งส่วนบนส่วนล่างทำให้เธอแทบคลั่งตายให้ได้ แต่ต้องพยายามห้ามเสียงเอาไว้แม้จะหลุดลอดออกไปบ้าง
“ตัวหนูเป็นของพี่แล้ว ใจก็ต้องเป็นของพี่” ลิ้นร้อนปาดเลียยอดอกตั้งใจหลอกเย้าให้เธอสยิวมากถึงอย่างไรชั้นเชิงในด้านนี้ของเธอกับเขามันต่างกันมาก หน้าอกอีกข้างถูกเขาบีบนวดจนยอดอกแข็งเป็นไต
ด้วยความเคลิ้มหลงเนเน่แอ่นหน้าอกให้ทรงโปรดอย่างไม่รู้ตัวมือเล็กก็อยู่ไม่เป็นสุขไปขย้ำผมเขาจนหยุงเหยิงไปหมด ทรงโปรดมองเธอด้วยตาพราวระยับก่อนจะขยับตัวจับขอบกางกางชั้นในเธออกพร้อมกระโปรงตัวจิ๋วก่อนจะโยนทิ้งเขาจับมาสูดดมกลิ่นมองเนินเนื้อสีชมพูที่มีเส้นไหมปกคลุมแค่เพียงบางๆเท่านั้น เขาเผลอกัดปากด้วยความหิวกระหายกลืนน้ำลายด้วยความคอแห้งมากขึ้น
“พี่ขอนะเนเน่” เขาหอบหายใจหนักขึ้นจับเธอนั่งบนโซฟายกเขาขึ้นชันขอบแล้วแยกเรียวขาที่หุบถ่างออกเผยให้เห็นบ่อน้ำน้อยที่จะช่วยเขาจากความหิวกระหายนี้ได้
เนเน่กัดปากมือจิกเกร็งบนโซฟาด้วยความด้วยความเสียวสะท้านไปหมดทั้งเรียวขา ความหน่วงที่ส่วนนั้นเสียดมาถึงช่องท้องน้อยเพียงแค่ความอุ่นนุ่มของเขาสัมผัสเธอเสียวหนักขึ้น ขาเรียวพยายามจะหุบแต่ก็ถูกจับอ้าออกมาเหมือนเดิม
“อื้อ…” เธอกัดฟันแน่นจนสันกรามนูนขึ้นมือจิกผมเขาด้วยระบายอารมณ์อันร้อนแรง
ปลายลิ้นร้อนฉ่าตั้งหน้าปาดเข้าอย่างละเมียดละไมไม่ตะกละอย่างทุกครั้ง เสียงครางหวานดังขึ้นมานิดหน่อยแต่ช่างดูยั่วยวนจนแทบทนไม่ไหว เขาดูดกลีบเนื้อเล็กๆของเธอด้วยความหลงใหลหนักมากขึ้น ก่อนจะสอดนิ้วเข้าช่องรักเพื่อเพิ่มความสุขให้กับเธอ
“อื้อ...” เธอบิดเกร็งอย่างหนักต้องการเพิ่มขึ้นจนแทบบ้าก่อนจะบิดเกร็งหลุดเสียงออกมาอย่างห้ามไม่ไหว
เธอนั่งนิ่งหายใจถี่ๆราวกับวิ่งมาหลายกิโลเมตร ปล่อยความรู้สึกล่องลอยคล้ายว่าอยู่บนปุยเมฆโดยที่มีรอยยิ้มของทรงโปรดส่งมาด้วยความชอบใจและหยิบกระดาศทิชชูมาเช็ดขอบปากที่เลอะไปด้วยน้ำรักของเมีย กางเกงชั้นดีลงไปกองกับพื้นเปิดเผยความต้องการที่แข็งชันชี้โด่ตรงไปข้างหน้าและปลายหัวยังมีน้ำใสไหลออกมาเล็กน้อย
“นอนลงได้ถึงเวลาของพี่แล้ว” มันแข็งมากจนปวดไปหมดทั้งดุ้นเขาดันตัวเธอนอนลงไปแล้วขึ้นคร่อมตัวเธอทันที
“ซี๊ด…อ่า…” เพียงแค่ดันหัวเข้าไปในช่องรักอันคับแน่นของเธอก็แทบจะระเบิดอยู่แล้ว ทรงโปรดสูดลมหายใจเขาลึกขึ้นดันตัวตนเข้าไปด้วยความเสียวซ่านจนสุดลำ
เอวสอบเริ่มทำงานอย่างช้าๆในช่องรักได้ปรับตัวกับความคับแน่นแล้วโยกตัวเข้าหาแรงขึ้นอีกเรื่อยๆความแน่นของเธอทำเอาเขาแทบจะบ้าตายที่ต้องห้ามใจไม่ทำรุนแรง สะโพกโยกเข้าหาหนักเห็นสิ่งดึงดูดใจคือหน้าอกที่ไหลออกข้างๆด้วยความธรรมชาติ หน้าอกเธอโยกขึ้นลงตามจังหวะรักถี่ยิบ เขาก้มหน้าลงไปนัวดนียกับหน้าอกเธอทั้งจับ ทั้งดูด ทั้งบีบจนเป็นรอยแดงเถือกไปหมด
“กรี๊ด..อื้อ..” เธอหลุดปากกรี๊ดออกมาก่อนจะกัดปากแน่นอีกครั้งความเสียวที่เขาป้อนให้เธออย่างรุนแรงทั้งหน้าอกและส่วนนั้น มือเล็กข่วนไปกับแผ่นหลังเขาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอดึงเข้าขึ้นมาจูบก่อนที่จะทนไม่ไหวเผลอหลุดเสียงออกไป
แต่เมื่อจูบความเร้าร้อนส่งมาถึงลิ้นและปากจนปัดป่ายดันไปมันต่างคนต่างดูดลิ้นกันและกันด้วยความต้องการและปลดปล่อยความเสียวซ่านที่อัดแน่นตัวตัว
ทรงโปรดโยกตัวเข้าหาหนักขึ้นถอดจูบแล้วลุกขึ้นนั่งจับเอวบางยกถึงและอัดตัวตนเข้าไปรวดเร็วรุนแรงไม่นานเขาต้องกัดฟันเกร็งดันตัวตนเข้าไปลึกสุดระเบิดน้ำรักออกมาอย่างมากมาย ก่อนจะทรุดตัวลงทับเมียที่นอนหอบอย่างหนักมาก
ฟอดด…
“พี่รักเนเน่นะคะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงติดขัดเพราะยังเสียวซ่านและหายใจรุนแรงความสุขซัดเข้าหาเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ทรงโปรดจูบหน้าอกเธอย้ำไปมาด้วยความสุขสม
เนเน่นอนหอบอย่างหนักเธอยกแขนโอบกอดลำตัวที่เปียกไปด้วยเหงื่อ เธอเหมือนตัวเบาหวิวอีกครั้งความคิดทุกอย่างหายไปเหลือเพียงความสุขที่มากล้น
กว่าจะมีแรงอีกครั้งก็ผ่านไปหลายนาที เขาขยับตัวออกจากเธอหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดเหงื่อที่กรอบหน้า ลำคอและส่วนนั้นที่เต็มไปด้วยน้ำรักจนไม่สามารถเช็ดหมดได้ในแผ่นเดียว เขาหยิบกางเกงชั้นในขึ้นมายกเรียวขาขึ้นมาใส่ให้ราวกับเด็กและช่วยเธอแต่งตัวต่อจนเรียบร้อย ถึงได้แต่งตัวเองทีหลังจนจบ
“เสียเหงื่อแล้วก็มากินข้าวกัน”
“…”
“หนูอย่าเงียบสิ มากินข้าวดีๆหรือต้องให้พี่ป้อนห่ะ?”
“พี่โปรดนิสัยไม่ดี!” ถึงเธอจะสมยอมแต่ทั้งหมดก็เพราะเขาที่เอาแต่ใจตัวเอง เขาหลอกล่อเธอด้วยความชำนาญจนเตลิดไปกับเขาอย่างกู่ไม่กลับ กว่าจะได้สติที่ถูกเขาจัดการจนหมดแรงแล้ว
“แล้วไงห่ะ พี่ต้องแสนดีเป็นพระเอกเหรอปัญญาอ่อน!” เนเน่เหรอจะมีปัญญาด่าให้เขาเจ็บแสบ แค่คำหยาบคายเธอยังแทบไม่พูดเลย ได้เมียเป็นลูกคุณหนูมันดีแบบนี้แหละ
“พี่ทำเหมือนหนูเป็นผู้หญิงอย่างว่า!”
“หนูไม่ใช่ พี่ทำเพราะหนูไม่ยอมรับสักทีว่าพี่คือผัว” เขาพูดชัดเจนทุกคำไม่ได้อยากจะเถียงแต่ก็ต้องเถียง
“กินข้าวดีๆได้รึยัง หรือต้องเสียอีกน้ำถึงจะกิน” เขาจะปล้ำเธออีกรอบเอาให้เป็นข่าวไปทั้งออฟฟิศจนต้องเร่งงานแต่งเลย
“พี่มันเลว!” เธอด่าเขาก่อนจะกินข้าว
“เฮ้อ…พี่ทำดีให้ตายหนูก็มองว่าพี่เลวเหมือนเดิม” เขาหยิบข้าวตัวเองมากินก่อนจะตักกับข้าวแบ่งให้เธอด้วย เนเน่มองเขาแปลกๆแต่ก็ไม่พูดอะไรกลับกินข้าวต่อเงียบๆ
“ทำไมกินให้หมดเหลือตั้งเยอะ” เธอกินไปน้อยมากจนแทบไม่น่าเชื่อ
“ลดน้ำหนัก” คำตอบสั้นๆที่ผู้ชายไม่เคยเข้าใจ
“เตี้ยเคยอ้วนด้วยเหรอ พี่เห็นผอมตลอดเลย” เนเน่จัดว่าเป็นคนที่ตัวเล็กหุ่นบอบบางมาก ไม่รู้ว่าถ้าลมพัดแรงๆเธอจะปลิวไปรึเปล่า แค่ตัวเธอก็สามารถใส่เสื้อเชิ๊ตเขายาวมาถึงเข่าได้คิดเอาเถอะต้องตัวเล็กน้อยขนาดไหน
“พี่หวีผมใหม่ยุ่งหมดแล้ว” เขารื้อกระเป๋าเธอหยิบหวีสีพาสเทลออกมาหวีผมที่ยุ่งเหยิงมากแต่ก็นุ่มมาก ทรงโปรดแอบจับผมเธอขึ้นมาดมกลิ่นมันหอมจริงๆนะ