13
1617 Words
ทุกวันนี้เนเน่ยังคงคิดว่าเขาข่มขืนทั้งที่จริงก็ไม่เลย เธอโดนวางยาแล้วเขามาช่วยให้เธอหายจากการทรมานต่างหาก แ ต่พูดไปก็สามไพล่เบี้ยรู้กันอยู่เรื่องนี้ใครมันเป็นคนเหี้ย!
ก็ถ้าพาไปโรงพยาบาลก็จบแล้ว!
“แม่มานานยังครับ?” คุณนายนรีนั่งยิ้มแป๋นเชียว
“ทรงโปรดแม่มีข่าวดีจะบอก”
“อะไรเหรอแม่ หุ้นขึ้นเหรอ?” เขาก็ไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้แม่อารมณ์ดีแบบนี้
“คุณวรรณายอมให้ลูกหมั้นกับน้องแล้วนะ เหลือแค่ลูกเคลียร์กับน้องได้รึยัง?”
“จริงดิ! เนเน่ต้องหมั้นอยู่แล้ว” วันนี้วันอะไรวะเนี่ยมีแต่ข่าวดีทุกอย่างเลย เมียรู้ความจริงแม่ก็มาบอกฤกษ์หมั้นอีก สงสัยคงจะดูพฤติกรรมเขาด้วยมั้ง
เขาจะได้มีเมียเด็กแล้วดีใจจนอยากวิ่งแก้ผ้ารอบห้องเลย ไม่มั่นใจว่าเนเน่จะรู้ยังแต่เขาจะยังไม่พูดอะไรปล่อยให้เธออารมณ์ดีขึ้นกว่าเดิมก่อน เมียเด็กหนึ่งวันพันอารมณ์เขาคงต้องปรับตัวอีกเยอะชัวร์!
ทรงโปรดคุยกับแม่ตามปรกติถึงเรื่องต่างๆรวมถึงเรื่องส่วนตัวที่พึ่งจะคืนดีกับเนเน่ได้ แม่ตาลุกวาวเชียวเมื่อรู้ว่าเคยรักกันมาก่อนถึงจะนานแล้วก็เถอะ
“ถ้าน้องชอบเอาชนะก็ให้น้องชนะไปสิลูก”
“แม่จะให้ผมยอมเนเน่เหรอ?”
“ไม่ใช่! แม่หมายถึงปล่อยให้น้องชนะไปแล้วลูกก็ค่อยๆเกลี่ยกล่อมน้องทีหลัง แม่ดูก็รู้ว่าน้องใช้ไม้แข็งไม่ได้ต้องไม้อ่อนอย่างเดียว”
“อ๋อ ผมจะลองดูนะแม่”
พอมาลองคิดดูมันก็จริงที่เนเน่ดื้อกับเขาตลอดเลย ยิ่งตอนโดนบังคับยิ่งดื้อหัวชนฝาไม่ยอมท่าเดียว เขาเคยใช้ไม้อ่อนก็ตอนเมื่อวานคิดแล้วก็อยากทำให้ที่นอนยับยู่ยี่อีกจัง บ้านก็ใกล้จะเสร็จแล้ว ถ้าหากหมั้นกันเรียบร้อยบังคับให้เมียไปอยู่ด้วยกันดีกว่า
บ่ายสามกว่าๆเนเน่รีบออกจากบริษัทเพราะไม่อยากกลับพร้อมทรงโปรด มันไม่ใช่ว่าเธอไม่รักเขานะ แต่ว่าเรื่องแบบนี้ต้องใช้ระยะเวลาปรับตัวเข้าหากัน เธอรู้ว่าถ้ากลับพร้อมกันเขาต้องเอาเธอไปนอนกกกอดที่คอนโดแน่ พี่โปรดทั้งหื่นทั้งบ้ากามจนน่ากลัว พรุ่งนี้วันหยุดแล้วเธอจะนอนพักให้สบายใจเลย
“เฮ้อ…วันวุ่นวายของฉัน!” มาถึงคอนโดเธอทำอย่างแรกคือล้มตัวลงนอนบนเตียงแสนนุ่ม
“วันนี้ดื่มคนเดียวดีกว่า” เธอไม่ใช่คนชอบเที่ยวกลางคืนถ้าเพื่อนไม่ชวนจริงๆก็ไม่ไป ป่านนี้พี่โปรดคงรู้แล้วว่าเธอกลับมาก่อน ถ้าให้เดาจากนิสัยของเขานะอีกไม่นานคงตามมาที่นี่แน่
พี่โปรดไม่เหมือนชาวบ้าน
เขาเหมือนเจ้ากรรมนายเวรมากกว่า
“พี่โปรดเห็นแกตอนไหนนะ” เธอหยิบพวงกุญแจเน่าๆที่ถูกซ่อมมานับไม่ถ้วนขึ้นมาดู นี่เป็นของอย่างเดียวที่เธอไม่ได้คืนให้เขาในวันที่บอกเลิก ใครจะคิดว่าติญ่าในตอนนั้นอายุแค่ 15 ปีจะทำเรื่องแบบนั้นล่ะ เธอไม่ได้โกรธแต่ไม่ไว้ใจอีกแล้ว เธอมีเพื่อนสนิทคนเดียวคือคิทที่มีสถานะคลุมเครือกับผู้ชายอีกคนมาก สถานะเดียวกันกับเธอเลย ความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนทั้งที่ร่างกายเข้ากันได้ตั้งหลายครั้ง
เนเน่อาบน้ำขัดตัวด้วยความเพลิดเพลินกินเวลาไปชั่วโมงกว่าๆโดยที่ไม่ได้เอาโทรศัพท์เข้าไป เกิดตกน้ำเครื่องพังจะโทษใครได้นอกจากตัวเอง เครื่องเก่าของเธอก็พังแบบนั้น
“อื้มม…สบายตัวจัง!” เธอแต่งตัวเรียบร้อยยืดบิดตัวไปมามองบรรยายการใกล้ค่ำมันสวยดี
“สบายใจมากไหม?” ทรงโปรดนั่งรอในมุมห้องด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“พี่โปรด!!” ให้ตายสิ! เขามันตัวอะไรถึงตามเธอขนาดนี้
“ก็พี่ไง จำหน้าผัวไม่ได้เหรอ”
“มาทำไม?”
“มาทำเมีย!” เขาตั้งใจจะกลับพร้อมเมียแต่เนเน่ยัยเด็กแสบหนีเขากลับมาก่อน เหอะ! ว่าแล้วไงเธอไม่มีทางทำตามเขาง่ายๆหรอก
“ไอ้พี่โปรดบ้า! ออกไปเลยหนูจะนอน”
“นอนในห้องน้ำยังไม่พออีกเหรอห่ะ?” เขาไม่เข้าใจว่าเธอจะอาบน้ำนานอะไรนักหนา เขามาได้เกือบชั่วโมงเธออาบน้ำไม่เสร็จ นี่ถ้าอยู่ต่ออีกสักสิบนาทีเขาทุบประตูตามไปลากตัวออกมาแน่นอน
“หนูอยากอยู่คนเดียว” เธอเดินเฉียดตัวเขาไปหยิบเสื้อคลุมยาวมาใส่เพราะในสภาพตอนนี้คือใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อสายเดี่ยวแล้วยังโนบราอีก
“ตัวหนูหอมจัง”
“แล้วมาทำไมคะ ไม่ไปเที่ยวเหรอพรุ่งนี้ก็หยุดแล้ว”
“พี่คิดถึงหนูนะ ไม่เอาไม่เถียงแล้ว” เขายอมแพ้เธอก็ได้แต่ไม่กลับหรอก เขาเดินไปอาบน้ำแทนดีกว่า เขาเบื่อจะเถียงเด็กแล้ว จะว่าไปเนเน่ก็น่ารักมากเลยนะ ทำไมเขาถึงโชคดีขนาดนี้เนี่ย
เนเน่ออกมารออาหารที่สั่งไว้ ส่วนไวน์มีติดห้องอยู่แล้วเพราะเพื่อนชอบซื้อมาฝาก เธอไม่ค่อยได้ดื่มหรอกเพราะคออ่อนมาก ไม่นานอาหารมื้อเย็นก็มาเธอรอทานพร้อมพี่โปรด แต่ก็ดื่มไวน์รอก่อนด้วย
ทรงโปรดเดินออกมาจากห้องนอนในสภาพตัวเปล่าไม่ใส่อะไรนอกจากชุดคลุมอาบน้ำแค่นั้น แล้วดูเมียนอนคว่ำดูหนังแบบนี้สิ สมองเขามันจิตนาการไปถึงเรื่องอื่นเลย เขาคิดว่าได้ทำอะไรกับเธอในท่านี้จะมีความสุขขนาดไหนนะ เขาเผลอกัดปากตัวเองด้วยความต้องการที่ซ่อนไม่ไหว
“ที่รักรอพี่เหรอ?” แม่พูดถูกแค่เขายอมแพ้เธอบ้างแล้วใช้ไม้อ่อน
“ดื่มไวน์ไหมคะ พอดีคิทซื้อมาฝาก”
“แน่นอนแล้วหนูดูอะไรอยู่อารมณ์ดีเชียว” เนเน่อารมณ์ดีมากๆ เขาต้องสูดหายใจอดทนให้ไหวเพราะภาพตรงหน้ามันคิดไปไกลมาก ทำไมคิดอื่นยั่วแล้วเขาไม่ค่อยเป็นอะไร เนเน่ไม่ต้องทำอะไรเลยสมองเขาก็ประมวลไปเรื่องอย่างว่าตลอด
“หนูแพ้อะไรไม่รู้พี่ดูสิ” มันเป็นตุ่มแดงๆพึ่งขึ้นเธอคิดว่าคงเป็นแมลงอะไรสักอย่างเพราะเป็นตั้งแต่อยู่บริษัทแล้ว แต่พึ่งจะมาเห็นตอนอาบน้ำ
“มียาทาไหมมันแดงมากเลย” เขานั่งลงกับพื้นจับขาเธอมาดูใกล้ๆหน้า เนเน่จะรู้ไหมว่าภาพในห้องทำงานซ้อนมาเลย หรือเธอจะยั่วเขาแต่แววตาเนเน่ก็ไม่เลย
ขาเนเน่ขาวและเล็กมากด้วย ตัวก็เล็กนิดเดียวห่างจากเขามากจนไม่น่าเชื่อ เนเน่จัดว่าอยู่ในสเป็กชายไทยเลยนะ ตัวเล็ก ผิวขาว หุ่นดี จับตรงนั้นก็เต็มมือไปหมดโดยเฉพาะหน้าอกเนี่ย เพราะแบบนี้เขาถึงได้หวงเธอมากไง ตอนนี้มันกลายเป็นว่าเขาจับขาเธอบีบนวดไปมาราวกับคนรับใช้ส่วนตัว เขาทำให้ได้ตลอดนะ แต่มันต้องแลกกับเนเน่ต้องยอมให้เขาปรนเปร่อทุกอย่างด้วย
เธอตัวหอมมากจนแทบลืมหายใจ
“แมลงมันก็กัดซะใกล้เชียว!”
เนเน่ปรายตามองพลางอมยิ้มในความน่ารักของพี่โปรด เขาลงทุนนั่งกับพื้นเพื่อจะดูรอยแมลงกัดได้ถนัด แล้วยังจะมาบีบนวดขาเธออีก มือพี่โปรดใหญ่มากจนสามารถกำรอบขาเธอได้สบายๆเลย
“นวดเก่งจัง หนูกำลังเมื่อยพอดีเลย สงสัยใส่ส้นสูงนานไปหน่อย”
“ไม่จำเป็นต้องใส่รองเท้าสูงขนาดนี้เลยนะ พี่เป็นห่วง” เธอห่วงสวยมากเกินไปรู้ตัวบ้างไหม เขาไม่ได้คิดรังเกียจหรือเสียศักดิ์ศรีอะไรเลยที่ต้องมานั่งนวดเท้าให้เธอแบบนี้ แค่เนเน่มีความสุขก็พอแล้ว เขาอยากจะชดใช้ความเสียใจของเธอด้วยความรักของเขา เวลานี้เนเน่ดูผ่อนคลายขึ้นเยอะเลย
“พอแล้วพี่ไปล้างมือแล้วมาดินเนอร์กัน”
“เตี้ยรักพี่ไหม?”
“แล้วพี่ล่ะรักหนูไหม?”
“ตอบพี่ก่อนสิ เตี้ยไม่เคยบอกรักพี่นานแล้วนะ” เขาลุกขึ้นมานั่งบนโซฟาแย่งแก้วไวน์มาดื่มเองรวดเดียวหมดแก้ว ดูแก้มเนเน่มันแดงขึ้นมาคงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์แน่เลย เขาตามดูพฤติกรรมเธอเงียบๆมาตลอดจนถึงจุดที่ทนไม่ไหวแล้วมาตื้อนี่แหละ เนเน่ไม่ค่อยชอบเที่ยวกลางคืนเว้นแต่จะมีเพื่อนชวนไปกันเยอะๆเหมือนปาร์ตี้นีออนที่เธอโดนวางยา เนเน่ยังอ่อนต่อโลกเพราะอยู่แต่กับหนังสือเรียนมากไปหน่อย
“หนูรักพี่โปรดนะคะ”
“พี่รักเตี้ยมากนะครับ รอแป๊ปเดียวนะ”
หลังจากกินอาหารแล้วทรงโปรดนอนดูหนังพร้อมกับเมียรักที่ดูจะชอบ ไม่ว่าจะหนังเรื่องอะไรเธอก็หัวเราะ ยิ้มหรือร้องไห้ออกมาตามตัวละคร เนเน่อ่อนไหวง่ายแต่ก็ใจแข็งมากมันดูย้อนแย้งนะแต่เขาก็เข้าใจ
หลังจากนี้อย่ามีเรื่องอะไรอีกเลย
ที่ผ่านมาเราเสียเวลาเยอะแล้ว
- Writer
