2

1568 Words

เที่ยงวันเขาตื่นมาก่อนเธอและไม่คิดจะกวนอะไรทั้งนั้นเพราะอีกเดี๋ยวความวุ่นวายจะเข้ามาหาแล้วถ้ายัยตัวร้ายเนเน่ตื่น! ควันบุหรี่ลอยฟุ้งจากปากปลิวไปกับสายลม เขาอยากรู้คือใครมันวางยาเนเน่ แล้วยาเชี้ยอะไรแรงขนาดนี้เขาจะซื้อต่อมั้ง “กรี๊ด…” จุดเริ่มต้นความหายนะมาแล้ว “ไอ้โปรด!! แก...ไอ้ชั่ว!” เธอห่อตัวด้วยผ้าเช็ดตัวลุกขึ้นมองผู้ชายที่แสนเกลียดมาก “หนูแทบจะปล้ำพี่นะรู้ไหม?” “ไอ้ผู้ชายเฮงซวยแกตาย!!” เธอคว้าโคมไฟกระชากออกมาจนปลักหลุดเหวี่ยงเต็มแรงใส่เขา “เห้ยเตี้ย!!” เพล้ง!! กูตาย! กูตายแน่ๆถ้าเนเน่อาละวาดแบบนี้ เขากระโดดหลบโคมไฟทันแต่ก็พลาดมาโดนโทรศัพท์เครื่องแพงเต็มหน้าผาก เงยหน้ามาอีกทีเนเน่อยู่ตรงหน้าแล้ว เผียะ!! “พี่ข่มขืนฉัน!!” “ฟังก่อนดิ!!” เผียะ!! “ไอ้…” “อยากโดนนมตบหน้าวะ!” เนเน่นอนหมดแรงมองค้อนใส่คนที่กอดกันไม่ยอมปล่อยหลังจากมีเซ็กซ์อีกครั้ง เขามันชั่วยิ่งกว่าที่เธอคิดไว้ซะอีก! ครั้งแรกที่ตั้งใจจะให้กับคนรักต้องมาจบบนเตียงกับไอ้คนเฮงซวย “เรื่องของเราคงต้องเป็นไปตามผู้ใหญ่ต้องการแล้วแหละ” โปรดพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดีก่อนจะลุกขึ้นเดินไปสูบบุหรี่ข้างนอก เขาเทียวไล่เทียวขือเธอแทบตายบทจะง่ายก็ง่ายเกิน! ยัยคุณหนูแสนหยิ่งถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลยที่ต้องมาเป็นเมียเขาแบบนี้ที่เธอเกลียดนักหนา มันใช่ว่าเขาไม่รักเธอนะแต่เพราะรักนั่นแหละถึงได้ตั้งใจทำแบบนี้ เขาไม่รู้ว่าเนเน่จะยังชอบเขาอยู่ไหมเพราะช่วงหลังเธอต่อต้านเขาหมดทุกอย่างเลย “ฮัลโหลแม่ครับไปคุยกับฝั่นโน้นได้เลย” เขาโทรบอกแม่เรียบร้อยก็วางสาย เหตุผลที่เนเน่มาทำงานบริษัทเดียวกับเขาเพราะผู้ใหญ่ต้องการให้เราลงเอยกัน ลูกสาวคนเดียวของตระกูลเก่าแก่หมื่นล้านกับลูกชายคนเล็กของตระกูลไฮโซอย่างเขา เงินชนเงินมันก็ใช่แล้วอีกอย่างเขาค่อนข้างพอใจในตัวเนเน่มากด้วย “หนูจะเสียใจอะไรนักหนาห่ะ?” เขาเข้ามาในห้องอีกทีเธอก็แต่งตัวเรียบร้อยเตรียมตัวจะไปแล้ว “หนูจะถือว่าทำบุญให้หมาจรจัด!” เธอมองเขานิ่งก่อนจะเดินหนีไปไม่ต้องการให้เขาเห็นน้ำตาเธอ “หมาจรจัดเลยเหรอ? งั้นขอหมากินอีกรอบนะคนสวย” เขาเดินตรงไปอุ้มเธอแล้วโยนไปบนเตียงก่อนจะกระโจนเข้าหาด้วยความโกรธมากที่ไม่ถูกยอมรับสักที “ไอ้บ้าปล่อยฉัน!!” “หนูไม่รักพี่แล้วเนเน่?” เขาตะคอกถามเสียงดัง “หนู…” เธอหันหน้าหนีหลบตาและไม่กล้าพูดออกไปว่าไม่รัก เธอเคยชอบเขามากและตอนนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารู้สึกยังไง “หนูยังรักพี่ใช่ไหมเนเน่?” เขาถามชิดริมฝีปากเธอ “หนู…” เขาจูบก่อนที่จะพูดจบคำ ลิ้นร้อนเข้ามาพัวพันเพียงแค่เธออ้าปากกำปั้นเล็กๆทุบเข้าที่บ่าใหญ่ก่อนจะถูกรวบขึ้นไว้ เธอได้แต่ยอมให้เขาดูดดื่มจนพอใจ “พอใจพี่รึยัง?” เธอไม่มองหน้าเขาด้วยซ้ำ “นอนพักเถอะ เมื่อคืนหนูนอนน้อยมาก” “เพราะใครล่ะ?” “คืนนี้ไม่ให้กลับหรอก พอดีว่าพี่อยากใช้เวลาอยู่กับเมียนานๆหน่อย เผื่อจะใจอ่อนขึ้น” “ใครเมีย!?” “เอากันทั้งคืนไม่เรียกว่าเมียเหรอ จะนอนดีๆหรือให้พี่ทำอย่างอื่นแทนห่ะเนเน่?” “ฉันเกลียดพี่!” เวลาผ่านไปจนถึงตอนดึกเนเน่ไม่สามารถลุกจากเตียงได้สาเหตุมาจากตัวเขาเองที่ห้ามใจไว้ไม่อยู่เอาเธอทั้งวันจนตามตัวมีแต่รอยแดงเต็มไปหมด แต่คนมันรักมากนี่หว่าทำไงได้ล่ะ “ปล่อยเนเน่กลับบ้านได้ยัง?” เธอนอนหันหลังให้กับคนที่ทำงานหน้าโน๊ตบุ๊คเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นงั้นแหละ “ไม่ คืนนี้หนูค้างกับพี่ที่นี่แหละ ส่วนเสื้อผ้าก็ใส่ของพี่ไปก่อนเลย” ใครจะปล่อยเธอกลับบ้านวะ บ้ารึเปล่า! ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้เลย พรุ่งนี้พี่ชายเขาจะมาหาและมันนั่นแหละตัวดีที่จะช่วยเขาได้แต่งงานเร็วขึ้น “หนูเกลียดพี่!” “อีกเดี๋ยวหนูจะต้องรักพี่เหมือนเดิม!” มันเจ็บนะที่ได้ยินแบบนี้จากคนรักซ้ำๆทั้งที่เขาไม่ได้ทำผิดอะไรเลยสักอย่าง เขาเคยคบกับเนเน่มาสักพักหนึ่งก่อนจะเลิกกันด้วยเหตุแสนเอาแต่ใจของเธอ แล้วเนเน่ก็บ้ามากที่สอบเทียบจนเรียนมหาวิทยาลัยได้และจบในอายุ 20 ปี ตอนนี้เธอกำลังจะอายุ 21 ปีและเตรียมตัวรับปริญญาในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ เขาไม่รู้ว่าไปพูดอะไรคำไหนรึเปล่าเธอถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ “พี่ไม่ปล่อยหนูไปอีกแล้วนะ” “เกมนี้ยังไม่จบหนูจะชนะพี่ให้ได้!” “แต่พี่ชนะหนูแล้ว ก็เห็นนี่หลักฐานเต็ม…ไม่ใช่เหรอ?” เขารู้ว่าเธอกำลังโกรธมาก แล้วไอ้เกมเอาชนะงี่เง่าที่เธออุปโลกน์มันขึ้นมาเนี่ยเขาจะทำให้มันพังยับเยินไปเลย “พี่ข่มขืนหนูต่างหาก!” “เนเน่!!” เขาขึ้นเสียงดังไม่อยากจะตะคอกใส่เท่าไร “ชัยชนะของหนูคือพี่ต้องแพ้!” “ได้เลย! อยากเล่นเกมนักใช่ไหมพี่จัดให้แล้วอย่ามาโวยแล้วกัน” โอเค! เขาเป็นคนแฟร์ๆ ในเมื่อเธออยากจะเล่นเกมเอาชนะเขาก็จะทำให้เนเน่ต้องแพ้จนได้ “อย่ามาร้องไห้ขี้มูกโปงทีหลังแล้วกัน” มันถึงเวลาที่เขาต้องกำราบเด็กดื้อให้อยู่หมัดก่อนจะดึงเธอเข้ามาในกรงทองของเขา เกมนี้เธอไม่รู้หรอกว่าเขาจะชนะหรือแพ้แต่ที่รู้คือมันต้องอันตรายต่อหัวใจเธอแน่นอน ในเมื่อเธอคิดจะกำจัดผู้ชายเฮงซวยอย่างเขาเธอต้องใจแข็งให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เนเน่ลุกขึ้นแต่แค่ยืนบนพื้นก็ล้มลงไปกองแล้ว ให้ตายเถอะ! ขาเธอมันอ่อนแรงขนาดนี้ได้ไง ทุกอย่างเพราะพี่โปรดเป็นต้นเหตุ “อาบด้วยกันดีกว่า” โปรดลุกขึ้นเต็มความสูงบิดตัวไปมาคลายความเมื่อยล้าก่อนจะตรงไปอุ้มเมียที่ไม่มีแรงแล้วผิวปากเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างสบายใจ เนเน่ตัวเบามากเลยหนักถึง 45 กิโลกรัมรึเปล่าก็ไม่รู้แต่สัดส่วนแม่งน่าเอาฉิบหาย “พี่อยากรู้ว่าวันนั้นดื่มอะไรเข้าไป?” เขาเปิดน้ำอุ่นไหลวนในอ่างน้ำเธอจะได้ผ่อนคลายมากขึ้น “ไม่รู้สิ จำได้ว่าเพื่อนส่งมาให้” เธอรู้ว่าเพื่อนคนไหนแต่ไม่บอกเขาหรอกเพราะจะจัดการเอง “ย้ายมาอยู่กับพี่นะ ที่บ้านก็ได้” เขามีบ้านหนึ่งหลังพึ่งสร้างเสร็จกำลังตกแต่ง เขาวางแผนจะทำเป็นเรือนหอในอนาคต “ฝันไปเถอะ! หนูไม่ได้รักพี่แล้ว” เธอกลั้นใจพูดเพราะไม่อยากให้เขาคิดอะไรกับเธออีกทั้งนั้น เธอไม่อยากกินผู้ชายต่อจากเพื่อนแต่ก็พลาดท่าเพราะเพื่อนบ้าอีกแล้ว ไม่รู้ว่าที่ทำไปเพราะอะไรแต่เธอต้องไม่อ่อนแอ เธอจะต้องเก่งและชนะทุกคน “หนูเลิกกับพี่เพราะอะไรกันแน่?” “พี่เลิกทำเป็นไม่รู้เรื่องสักทีเถอะ!” เธอนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นมันเป็นบทเรียนราคาแพงสำหรับเธอว่าอย่าไว้ใจใครเกินไป เขาไม่รู้จริงๆว่าทำไมเนเน่ถึงบอกเลิกทั้งที่เรายังรักกันอยู่เหมือนกัน เธอไม่มีเหตุผลและไม่ฟังเขาเลยด้วย เขารักเธอนะ รักมากขนาดไหนคิดดูเถอะว่าตลอดเวลาที่เลิกกันเขาไม่เคยมีคนใหม่เลย นี่ก็ผ่านมา 5 ปีแล้วที่เขายังตามเธอต้อยๆเพื่อทำให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม “ป่านนี้แม่พี่คงโทรหาน้าวรรณาแล้วแหละ” “โทรหาแม่!! หรือว่า…” “หนูพลาดมากรู้ไหม?” เธอไม่ได้ตั้งใจแต่ว่าเขาตั้งใจมากๆถ้าหลังจากนี้เนเน่จะท้องก็ไม่แปลกเพราะเขาปล่อยในตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนกลางวันที่ไม่ปล่อยให้พักนานเลย เห็นเธอแล้วมันเขี้ยวอยากฟัดให้หนักๆ เธอได้แต่นั่งนิ่งปล่อยให้เขาถูตัวให้ตามใจ เธอคิดอะไรไม่ออกเลยว่าจะเอายังไงต่อดี แล้วถ้าเรื่องนี้ถึงหูแม่เธอต้องแต่งงานกับพี่โปรดตามที่ครอบครัวต้องการสิ เธอเกลียดเขาที่สุดเลย เขาจะทำร้ายเธอไปถึงไหนอีก เนเน่นิ่งไปมีหยดน้ำอุ่นไหลมาโดนมือเขาแค่นี้ก็รู้สึกอยากจะจูบปลอบใจแล้ว เขามันแย่มากขนาดต้องเสียใจเลยเหรอ ช่างเถอะสักวันเนเน่จะรู้เองว่าเขารักเธอมาก อีกไม่นานเธอจะกลับมารักกัน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more