Kumunot ang noo ni Juan at nagtanong, “Kailan kita ininsulto? Nagsasabi lang naman ako ng totoo. Anyway, gusto kong mabuhay nang mas matagal, Natalie, at ang pritong isda ni Franco ay hindi makakatulong sa akin na makamit ito.”
"Fair enough. Just allow me to do anything on my vacant time,” she bargained.
"Hindi ka naman bilanggo sa bahay na ito, Taling.”
“Hindi bilanggo? Eh ayaw mo nga akong lumabas? Ilang beses mo na akong hindi pinayagan na umalis! May saltik ka ba sa utak?”
“Saltik? Hindi ba p’wede na ayoko lang na makita ka ng iba dahil akin ka lang?”
Inirapan ni Natalie si Juan dahil sa mapang-asar nitong ugali. Kagaya ng dati, hindi pa rin nag-atubili ang lalaki na sabihin ang gusto nitong sabihin. Ngunit nang muli siyang tumingin kay Juan, hindi niya nagustuhan ang paraan nito
