"ถ้ากินข้าวหมดจานพรุ่งนี้จะพาไปดูมหาวิทยาลัย ชดเชยให้กับความใจพาลของฉันที่ทำร้ายเธออย่างไม่มีเหตุผล"
ไอรักพยายามจะลงจากตักเพื่อไปนั่งทานข้าวแต่ก็ยังถูกรั้ง นั่นหมายความว่าเธอต้องนั่งทานข้าวบนตักแกร่งอย่างเลี่ยงไม่ได้ ไอรักตักอาหารเข้าปากฝีมือป้าสาอร่อยเหมือนวันแรกที่เธอได้ทาน
"อร่อยไหม"แก้มป่องที่มีอาหารบรรจุอยู่ข้างในเธอเคี้ยวตุ้ยๆจนอัคคีต้องทอดถาม รู้แหละว่าอร่อยแต่อยากถามแสร้งทำเป็นสงสัยทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ
"อร่อยมากค่ะคุณอัคคีลองทานดูไหมคะ"ไอรักกำลังเปลี่ยนช้อนเพื่อตักอาหารให้อีกคนได้ลองทาน จะใช้ช้อนส่อมอันเดียวกันกับเธอคงดูไม่เหมาะสม
"ใช้ช้อนและส่อมของเธอตักให้ฉัน"เธอเม้มปากนิดๆแบบนี้เหมือนจูบกันทางอ้อมเลยอะ แก้มแดงหูแดงเพียงแค่คิดแต่ก็ยอมทำตามอย่างไม่อิดออดเพราะกลัวโดนดุ อาหารถูกยื่นไปตรงหน้า อัคคีอ้าปากรับพร้อมกับมองหน้าหวานที่ตอนนี้หายเศร้า รอยยิ้มมีขึ้นให้ได้เห็นลักยิ้มบุ๋มชัด
