เวลา 23.20 น.
ประกาศิตเดินเข้ามาในบ้าน เขาไม่เห็นรถของพี่ชายจอดในโรงรถ ก็นึกแปลกใจ ทว่าพอเข้ามาในบ้านเดินผ่านครัวก็พบว่าทอฝันกำลังเทน้ำใส่แก้วอยู่ จึงยิ้มกริ่ม ประกอบกับความมึนเมา จึงทำให้กล้ามากกว่าปกติ
“ไงครับ พี่สะใภ้”
ทอฝันสะดุ้งน้อยๆ กับเสียงคุ้นเคยที่ดังอยู่ทางด้านหลัง เพราะความหิวน้ำทำให้เธอต้องเดินลงมาหาน้ำกลางดึก แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้พบกับเขาที่กลับมาเวลานี้ กลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนจัดลอยมาแตะจมูก ทำให้รับรู้ได้ในทันทีว่าเขาดื่มมา เมื่อหันมาก็ต้องพบกับใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์
“ถอยไปค่ะ ฉันจะกลับห้อง”
เธอวางแก้วน้ำลงบนเคาน์เตอร์ทั้งที่ยังไม่ทันจะได้ดื่มมัน เมื่อตระหนักได้ว่าไม่ควรยืนอยู่ตรงนี้ ในเวลานี้
“เดี๋ยวสิ...จะรีบไปไหน”
ประกาศิตเอาตัวมาขวางไม่ยอมให้เธอเดินผ่าน เขาย่างสามขุมมาหาเธอช้าๆ ต้อนให้ถอยหลังกลับไปติดกับเคาน์เตอร์ครัว ตอนนี้ก็ไม่เหลือช่องให้ลอดออก
