เพลี่ยงพล้ำทำรัก

ตอนที่ 5 100 %

วินาทีที่เสื้อตัวใหญ่หล่นกองบนพื้น มือหนาข้างหนึ่งก็เลื่อนไปกอบกุมท่อนเนื้อที่ตั้งชันได้ที่ แล้วขยับมือขึ้นลง

มนัสยาแทบจะลืมความทรมานที่คนใจร้ายก่อแล้วทิ้งให้เธอคั่งค้างไปเลยเมื่อได้เห็นสิ่งที่ขยายตัวอยู่ในอุ้งมือหนา

แล้วคุณอาผู้ใจร้ายก็ก้าวขึ้นมานั่งบนเตียง คุกเข่าข้างหนึ่งลงข้างๆ เธอ ในขณะที่ยังขยับฝ่ามือขึ้นลงอยู่เช่นนั้น

มนัสยาช้อนดวงตาขึ้น เธอทำอะไรไม่ถูก เขาใช้มืออีกข้างประคองแก้มนิ่ม ก้มจูบชิดริมฝีปากนุ่มพร้อมบอกเบาๆ

"รู้มั้ยว่าทำไมอาถึงให้นลินพายาหยีไปโรงพยาบาล"

เธอกลืนน้ำลายทันทีแทนคำตอบ รู้สิ เพราะเขาอยากสัมผัสเธอผ่านเนื้อแนบเนื้อจริงๆ

"ยาหยีเป็นคนเดียวที่อาอยากทำแบบนี้ด้วยนะ รู้มั้ย" เขาทอดมองเธอผ่านดวงตาหวานฉ่ำ มือข้างที่จับแก้มเลื่อนไปจับมือบางของเธอมากุมสิ่งที่ชูชันตรงหน้าขา แน่นอนมันกำลังพุ่งชี้มาที่หน้าเธออย่างคุกคามอยู่ด้วย

แล้วเขาก็เป็นฝ่ายขยับมากำกับมือบางเอาไว้เตรียมชักนำให้เธอได้เรียนรู้อ**บทเรียนหนึ่ง

"ยาหยี..." เธอรู้สึกเก้อกระดาก

"เด็กดี...ต้องตามใจอาใช่มั้ย อาอยากให้ยาหยีสัมผัสมันด้วยมือของยาหยี"

เขาเคยจินตนาการถึงมือนุ่มนิ่มที่เข้ากอบกุมส่วนนี้ และแล้วมันก็นุ่มนวลเหมือนที่เขาคิดเอาไว้จริงๆ

จากนั้นเกื้อการุณก็เริ่มต้นชักนำให้มือบางเคลื่อนไหวอย่างที่เขาต้องการ มนัสยาหลุบมองท่อนเนื้ออุ่นร้อนในมือด้วยความพิศวง ริ้วเอ็นขรุขระสร้างความรู้สึกแปลกใหม่ให้เกิดขึ้น จะว่ามันน่ารังเกียจก็ไม่ใช่เสียเดียว มันน่าพิศวงมากกว่าตรงที่...แค่เธอเข้ากอบกุมเต็มฝ่ามือก็สามารถสร้างความหฤหรรษ์ให้ร่างหนา เขาถึงกลับเกร็งสะท้านรับพร้อมทำสีหน้าเหยเกอีก

"อ้า...ยาหยีของอา"

เมื่อเธอขยับเป็นเขาก็ปล่อยให้เธอทำเอง หลับตาลงซึมซับกับสัมผัสนี้ด้วยความถึงใจ "อ๊าๆๆ"

แต่ก็ยังไม่พอ...

เขารีบแตะมือบางไว้ให้หยุด เชยคางเธอขึ้นเล็กน้อย ในขณะที่โน้มตัวมาบอกชิดติดแก้มนุ่มอีกว่า "ต่อไป... เอามันเข้าปากยาหยีสิ"

"อาเกื้อ!" เธอไม่กล้าทำหรอก ทว่า...

"เป็นเด็กดีของอา ต้องทำยังไง หืม"

แววตาเธอสั่นระริก สบตาเขาที่จ้องมาอย่างบังคับ เม้มริมฝีปากเล็กน้อยแล้วหลับตาลง ก่อนจะจำยอมอ้าปากออกทำตามที่เขาสั่งอย่างไม่มีเงื่อนไข พลางนึกค่อนขอดถึงกฏเหล็กสามข้อนั้น เพราะคุณอาผู้เอาแต่ใจไม่เปิดช่องทางให้เธอได้ปฏิเสธเลย

วินาที่ที่หัวหยักบานสัมผัสกับลิ้นเล็กๆ ร่างของเกื้อการุณรู้สึกราวกับตัวปลิวขึ้นกลางอากาศ "นุ่มนวลเหลือเกินเด็กน้อยของอา"

จากนั้นเขาก็เป็นฝ่ายขยับสะโพกดุนดันสิ่งนั้นเข้าโพรงปากนุ่ม ยามที่ตัวตนสัมผัสไรฟัน ลิ้น ลึกเข้าภายในโพรงปากนุ่มร้อนที่เสกสรรมาราวเนื้อผ้ากำมะหยีชั้นดี

มนัสยากล้ำกลืนสิ่งนี้เข้า รู้สึกแปลกๆ จนนิ่วหน้าลงเมื่อสัมผัสถึงน้ำบางอย่างที่ผุดซึม ไม่ถึงกับคาวเสียทีเดียว คงแค่เธอยังไม่ชิน... แล้วก็เป็นเขาที่เคลื่อนไหว ด้วยการใช้สองมือตะปบศีรษะเธอส่งตัวตนเข้าโพรงปาก ลำตัวสั่นโยนจนชายหนุ่มทานทนไม่ไหว รีบถอดถอนออกก่อนที่เขาจะเผลอปลดปล่อยเข้าในโพรงปากนุ่มนี้เสียก่อน

เขารีบจับตัวเธอเธอนอนลง แทรกนั่งตรงระหว่างลำตัว จัดสองขาเรียวให้ตั้งชัน ก่อนจะกดทับส่วนหัวหยักนั้นลงกับปากทางอุ่นร้อน เสือกเสยนำทางก่อน

"อาเกื้อ!"

หญิงสาวผวา เขาจังใจใช้ส่วนหัวแตะซ้ำๆ กับส่วนจุดอ่อนไหวที่กำลังบวมเบ่งได้ที่ มันยิ่งกระสันเสียวมาก

เกื้อการุณเสือกเสยขึ้นลงอีกสองสามครั้งก่อนจะไถลส่วนหัวลงจรดปากทางเข้า พลางครางครึ้มมันเริ่มขยับตอดรับการมาเยือนของเขา

นี่คือการเรียนรู้เองโดยธรมมชาติสินะ แล้วเขาดันส่วนนั้นให้ค่อยๆ จมลงไป

"อาเกื้อ...ยาหยีเจ็บ!"

ชายหนุ่มรีบใช้นิ้วโป้งคลึงจุดที่อ่อนไหว ให้ร่างบางคลายความเจ็บ และส่วนนี้ของเธอมันคับแคบรัดเขาจนหายใจไม่ทันเช่นกัน

"อาเกื้อ เอา เอาออกไปก่อนค่ะ!"

เขาแช่ค้างไว้เท่านี้ก่อน โน้มตัวลงไปจูบชิดมุมปาก น้ำเสียงแหพร่าปลุกปลอบว่า "เจ็บนิดเดีนว เดียวยาหยีก็ชิน"

เกื้อการุณเริ่มเล้าโลมเธอจากจูบปากก็ขยับไปดูดดื่มทรวงงามทั้งสอง พร้อมกับดันส่วนล่างเข้าไปทีละนิดๆ

"อาเกื้อ"

"ทนอีกนิดเดียวจะสุด ทางแล้ว" เขาขยับใบหน้าขึ้นมาบอก แล้วหลอกเธอคุยไปเรื่องอื่น เบนความสนใจก่อนที่เขาจะตรอกตรึงเข้าไปอีก

"ยาหยีจำคืนนั้นได้มั้ย คืนที่ยาหยีไปเห็นอาเมกเลิฟกับนางแบบคนนี้"

ดวงตาฉ่ำฉายปรือ ทอดมองเขา ไม่เข้าใจว่าเขาถามทำไม แต่เธอก็จำได้

"วินาทีที่อาสบตากับยาหยี อาก็อยากทำแบบนี้กับนาหยีนับตั้งแต่ตอนนั้นแล้วล่ะ แล้วยาหยี รู้สึกเหมือนกันมั้ย"

เธอจะตอบเขาอย่างไรล่ะ หากตอบตามความจริงเขาจะได้ใจ แล้วถ้าจะโกหก เพราะในความฝันเร่าร้อนดันมีหน้าเขาโผล่ออกมาทุกที

"ยาหยี..." ขณะที่เธอกำลังหาคำตอบ เกื้อการุณก็ดันสะโพกพรวดเข้ามาจุดสุดทาง

"อาเกื้อ..." เธอเจ็บและเริ่มคับแน่นไปหมด"

เขายิ้มแล้วทิ้งช่วงไว้ ครั้นเธอปรับรับได้ก็เริ่มทำการขยับสะโพกจากคลึงเคล้นส่วนภายในก็เริ่มถอนถอยออกแล้วดันเข้าไปใหม่

ความเจ็บปวดเริ่มค่อยๆ มลายกลายมาเป็นความเสียวซ่านเต็มที่ หญิงสาวเห็นดวงตาเขาราวมีไฟโซนแสง ขณะที่ขยับสะโพกอย่างถนัดถนี่ เธอครางรับ มือไม้ควานหาสิ่งยึดเพื่อคลายความทรมานปนสุขสม

เสียงเนื้อกระทบเนื้อเหมือนระรอกคลื่นกระทับฝั่งครั้งแล้วครั้งเล่า ประสานเสียงหวีดหวานและครางต่ำของร่างหนาที่กำลังเคลื่อนเข้าออกอย่างไม่ออมแรง

จังหวะหนึ่งที่เธอขวนเจียนจะถึงแล้ว มนัสยารับตะปบมือทั้งสองลงแผ่นหลัง แล้วจิกเล็บลงเรียกร้องให้เขาปลดปล่อยเธอเสียงที

เกื้อการุณก็อ่านภาษากายเธอได้ ขยับลุกนั่ง จับขาทั้งสองเรียวพาดบ่าหนั่นแน่น เคลื่อนไหวแรงๆ เร็วๆ ไม่กี่ครั้งก็ได้ยินน้ำเสียงหวานหวีดยาว พร้อมกับกายบางที่เกร็งกระตุก

เนื้อภายในบีบรัดเขาอย่างรุนแรง สีหน้าเขาเหมือนกำลังเจ็บปวด แต่จริงๆ กลับสุขสมมาก เกื้อการุณถอดถอนออกมาเกือบสุดก่อนจะกระแทกเข้าไปย้ำๆ ไม่กี่ทีสายธารอุ่นร้อนก็หลั่งชะโลมออก

เขาทรุดฮวบทับร่างบางที่กำลังหอบหายหายใจกระชั้น รับรู้สิ่งที่กำลังตอดรัดเขาอยู่ด้วยความพึงพอใจ ครั้นทุกอย่างคลายตัวกลับเข้าสู่ภาวะปกติแล้ว เขาก็พลิกใบหน้าแล้วจูบลงกับแก้มนิ่มชื้นเหงื่อข้างหนึ่งตาม

"ยาหยีของอา...สุดยอดจริงๆ"