“พี่จอมอ๊า...” เธอหลุดเสียงครวญครางออกมาเมื่อเขาเสียดสีท่อนกายกับร่องเยิ้ม “กดเลยได้ไหม” เขาเอ่ยถามเสียงพร่า แข็งชันจนเจ็บปวดไปหมด “ค่ะ” เธอรับคำเสียงสั่นพร่า เปิดขาให้เขากดแทรกเข้ามาจนสุดลำ รังรองครางรับอย่างเสียวซ่าน ให้เขาแช่กายนิ่งอย่างยินยอมพร้อมใจ “แน่นมากเลยค่ะ ให้พี่ทำยังไงต่อคะ” เขาเอ่ยถามพลางเกี่ยวผมนุ่มสลวยของเธอไปด้วย “ขยับแรง ๆ ลึกๆ หน่อยนะคะ เริงชอบ” เธอบอกเขาเสียงสั่น จิรภัทรครางยาว เขาเข้าบดจูบและสับสะโพกแรงๆ ลึก ๆ แบบถวายหัว ทำเอาเมียรักร้องครวญครางแทบขาดใจ บทรักถึงพริกถึงขิงจบลง รังรองหลับไปอย่างอ่อนเพลียแต่เปี่ยมสุข ในขณะที่จิรภัทรนอนกอดร่างเธอเอาไว้แนบอก เขายังลืมตาตื่นอยู่ในความมืดมิดภายในห้องนอนกว้าง กระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นอย่างหวงแหน รังรองกำลังอยากติดต่อไปหาครอบครัว เขารู้เพราะเธอเริ่มถามมากขึ้น แถมยังอยากดูรูปแต่งงานที่เขาอ้างว่ามันอยู่ที่กรุงเทพฯ ประโยคนั้นเ