.
.
.
‘ฉันจะไม่ยอมปล่อยให้เธอไปเป็นของใครอีกแล้ว..’
.
.
.
.
.
“นี่จะกลับแล้วจริงๆหรอ..” เจ้าของบ้านร่างสูงมายืนเกาะขอบประตูห้องตัวเองมองคุณแม่บ้านคนสวยเก็บสัมภาระ
“ก็ใช่น่ะสิ ฉันกลับมาเพราะเห็นว่านายไม่สบายหรอก ไม่ได้ว่าจะกลับมาอยู่ตลอด นายหายแล้วก็หมดหน้าที่ฉันแล้ว”
“งั้นฉันไม่น่าหายเลย..” ชายหนุ่มหน้ามุ่ยบ่นกับตัวเองอุบอิบแต่มันก็ดังพอที่อีกคนจะได้ยิน
“- - นายว่าอะไรนะ” หญิงสาวละมือจากงานข้างหน้าแล้วเงยหน้ามองร่างสูงที่หน้าบูดเป็นตูดอยู่นั่น
“เปล่าสักหน่อย ไม่ได้พูดอะไรเล๊ย”
“ให้ตายสิ เมื่อไหร่จะโตสักทีนายเนี่ย” ร่างบางปากก็บ่นให้อีกคนส่วนมือก็ทำงานต่อไป
“อืม.. นี่ๆๆ ริเอลหนูอยากกลับไหมลูกหรือหนูอยากอยู่บ้านเราคะ?” ร่างสูงยืนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนเหลือบไปเห็นหนูน้อยที่คลานดุ๊กดิ๊กอยู่ในคอกเด็ก คุณพ่อไม่รอช้ารีบตรงเข้าไปหาหนูน้อยทันทีเพื่อหาแนวร่วม
“แอ้ๆ!”
“ห๊ะ อ๋อหนูอยากอย
