.
.
.
.
.
.
‘ฉันเจ็บที่ต้องจากนายไป..’
.
.
.
.
‘แต่ฉันจะเจ็บยิ่งกว่าถ้าฉันยังอยู่กับนาย..’
.
.
.
“ริน..เธอจะไปจริงๆน่ะหรอ” ชายหนุ่มที่ได้แต่นั่งมองภรรยาของเขาเก็บข้าวเก็บของ
“อืม” หญิงสาวที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเก็บของตอบไปทั้งๆที่ไม่สบตาอีกคนแม้แต่น้อย
“แอ้ๆ~” หนูน้อยที่คลานมานั่งลงแหมะตรงหน้าคุณพ่อส่งเสียงเรียกความสนใจจากผู้เป็นพ่อ
“อะไรคะยัยหนู อยากอยู่กับป๊ะป๋าใช่ไหม”มือหนาอุ้มลูกน้อยขึ้นมานั่งตักก่อนก้มลงไปคุยกับยัยหนู
“แอ้ะ แอ้ๆ!” ราวกับเข้าใจสิ่งที่ผู้เป็นพ่อพูดแต่ถึงอย่างนั้นคนเป็นพ่อก็ขอทักท้วงไปเองก็แล้วกันว่าลูกน้อยกำลังเข้าข้างเขาอยู่!
“นั่นไง เห็นไหมรินลูกอยากให้ฉันอยู่ด้วย”
“เฮ้อ.. รันฟังนะ ฉันตัดสินใจแล้ว..แล้วฉันจะไม่เปลี่ยนใจด้วย” ร่างบางละมือจากสัมภาระตรงหน้าแล้วเงยหน้าขึ้นมาย้ำคำตอบของเธออีกครั้งให้ชายหนุ่มฟัง เพราะขืนเขายังอ้อนวอนแบบนี้ไม่หยุดเธอต้องใ
