เหลียงม่านฉีอยากโวยวาย แต่ก็นั่นแหละ นางกับบุรุษผู้นี้ควรหาที่สงบๆ ตกลงกันดีที่สุด เรื่องสำคัญเด็กๆ เหมือนอยากรู้อยากเห็นมาก โดยเฉพาะหลานปิง ลูกคนรองสายตาเขา และการมองนางกับเฉิงอี้คัง เห็นแล้วคนเป็นแม่ต้องยอมรับว่า ประหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าผู้พิพากษาในศาล และมีเครื่องประหารหัวสุนัขเตรียมเปิดมีด และนำศีรษะนางเข้าไปตัด
“น้องหญิง หลายปีที่ผ่านมา เจ้าคงลำบากมิน้อย”
หญิงสาวมองคนรูปหล่อตาโต เฉิงอี้คังใช้คำพูดปลอบประโลมนาง ประกอบกับยิ้มหวานๆ และดวงตาที่ทอแสงอ่อนโยน ซึ่งทั้งหมดช่วยชุบชูจิตใจนางสำเร็จ
“เฮอะ เป็นแม่หม้ายสามีตายโหง และยังมีลูกตั้งสามคน ท่านคิดดูเอาเถิดว่าผู้น้อยจะเหนื่อยยากเพียงใด” เอ่ยถึงตรงนี้ นางก็เหมือนจะมีน้ำตาเอ่อคลอหน่วย นางเครียด เสียใจ คิดถึงวันเวลาอันยากลำบากที่ผ่านมา ซึ่งไม่ใช่แค่โผล่เข้ามาในร่างผู้อื่น ยังอยู่ในโลกที่แตกต่าง ใช้ชีวิตด้วยความตื่นกลัว ทั้งสับสน หากเป็นเพ
