30
กว่าที่รัฐกฤตญ์จะเดินทางออกจากบ้านของอารยา เวลาก็ล่วงเลยไปกว่าสองทุ่ม อาการกระวนกระวายของคนรักทำให้อารยารู้สึกสงสัยมากยิ่งขึ้น แต่เก็บความรู้สึกไว้อยู่ภายในใจเพราะคืนนี้เธอต้องรู้สิ่งที่สงสัยให้ได้
ประตูห้องคอนโดชุดของรัฐกฤตญ์ถูกเปิดออกโดยกุญแจสำรองที่เขาไปขอมาจากเจ้าหน้าที่ของคอนโด เนื่องจากเขาอาจทำตกไว้ที่บ้านของอารยา เสียงหัวเราะประสานกันอย่างมีความสุขดังเข้ามาในโสตประสาทหู คิ้วหนาขมวดกันจนเป็นปมเป็นไปไม่ได้ที่มานพจะหัวเราะเสียงดังขนาดนี้ เพราะมานพเป็นเสือยิ้มยาก ตั้งแต่ทำงานกับเขามาร่วมสิบห้าปี รอยยิ้มของมานพเขาแทบจะนับครั้งได้เลย แต่เสียงนี้มันคุ้นๆ หูยังไงชอบกล เสียงนี้มันเป็นเสียงของน้องชายตัวดีของเขา หลังจากที่รัฐศาสตร์เดินออกไปจากที่ห้องทำงานของเขา โดยพูดทิ้งท้ายไว้ว่าจะมาหาณิชา เขาก็แทบทำงานไม่รู้เรื่องไม่มีสมาธิ อารยาถามอะไรเขาก็ตอบผิดๆ ถูกๆ พอไปส่งคนรักที่บ้าน บิดาและมารด
