21
“ก่อนหน้านี้นะใช่ฉันไม่มีสิทธิ์ในตัวเธอ แต่นับจากเมื่อคืนฉันนี่แหละมีสิทธ์ในตัวเธอเต็มๆ มันต่างหากที่ไม่มีหรือเธออยากจะเห็นหลักฐานมายืนยันสิทธิที่ฉันมีต่อเธอ...นี่ไงหลักฐาน” รัฐกฤตญ์พูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่คอและตามลำแขนที่หลักฐานโผล่พ้นออกมายืนยันได้ ไม่มีใครพูดอะไรมีแต่สายตาของบุคคลในที่นั้น ซึ่งมีหลากหลายอารมณ์
รัฐกฤตญ์มองใบหน้าของณิชาด้วยความโกรธที่กล้าพูดว่า เขาไม่มีสิทธิ์ในตัวเธอ แล้วมองไปยังใบหน้าของธนาพลด้วยสายตาที่เยาะเย้ยถากถาง สายตาของผู้มีชัยเหนือศัตรู สายตาของธนาพลและณิชาที่มองไปยังใบหน้าของรัฐกฤตญ์เต็มไปด้วยความแค้นเคือง หากสายตาที่ทั้งณิชาและธนาพลมองมาที่กันและกัน มันเป็นสายตาที่อ่อนโยน ห่วงหาเป็นสายตาที่บ่งบอกความรู้สึกที่มีทั้งหมดของหัวใจ
“และฉันก็จะแสดงสิทธิ์ของฉันให้มันดู มันจะได้รู้ว่าต่อจากนี้เธอเป็นของฉัน...คนเดียว” ร่างของณิชาถูกกระชากเข้ามาหาร่างของรัฐกฤตญ์อย่
