กริ๊งง กริ๊งงงงง กริ๊ง>>>>
เสียงโทรศัพท์ของนนทชัยดังขึ้นในระหว่างที่เขาขับรถจะพามาริสาไปส่งที่คอนโดของเธอ
"พี่ขอจอดตรงนี้รับโทรศัพท์แปปนะ.."
"ได้ค่ะ.."
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงพอเก็นว่าเป็นใครที่โทรมา เขาก็ดูกังวลใจจึงหันไปมองที่มาริสา
"พี่ลงไปคุยธุระแปปนึงนะ สารอพี่ในรถก่อนนะ"
"ได้ค่ะ พี่นนท์เชิญตามสบายเลยค่ะ"
เขาเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินไปให้ห่างๆเพราะกลัวมาริสาจะได้ยิน
“ฮัลโหล มีอะไร...”
(คุณพีทหนีไปแล้วครับ.)
“อะไรนะ แล้วนายปล่อยให้หนีไปได้ยังไง ออกไปตามหาตัวให้เจอเดี๋ยวนี้.”
นนทชัยวางหูอย่างรู้สึกหงุดหงิดเขาหันกลับมามองหน้ามาริสาที่นั่งรออยู่ในรถก็รู้สึกกังวลใจขึ้นมาทันที
"พี่นนท์เป็นอะไรหรือะปล่าคะ สีหน้าพี่ดูไม่ดีเลย.?"
"เปล่าจ่ะ ไม่มีอะไร..?"
นนทชัยขับรถมาส่งเธอที่คอนโดแล้วก่อนที่เธอจะลงจาดรถเขาก็คง้าข้อมมือเธอไว้
"สา.."
"คะ..พี่นนท์มีอ
