กันนภัทรค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นช้าๆขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะสะดุ้งเมื่อไอร้อนจากตัวของหญิงข้างกายแผ่มาถึงตัวเขา
"ทำไมร้อนแบบนี้"
เขามองหญิงสาวที่ตอนนี้นอนตัวสั่นไหวใบหน้าเนียนเหงื่อซึมแก้มแดงแจ๋ เขาลูบผมเธอเล็กน้อยดึงผ้าห่มที่คลุมร่างกายของเธอออกก่อนจะหาชุดคลุมมาสวมทับให้
"ไหวมั้ยพริ้งพราว"
"หนาว... นะ...หนาว"
หญิงสาวใช้มือกอดตัวเองเอาไว้ กันนภัทรรีบลุกขึ้นแต่งตัวออกไปหายาลดไข้มาให้หญิงสาวกินก่อนเพราะไม่งั้นจะสั่นแบบนี้ไม่หยุด
และเมื่อออกมาจากห้องนอนของหญิงสาวลงไปชั้นล่างเจอแม่บ้านกำลังทำความสะอาดอยู่ก็เดินเข้าไปทักทาย
"ผมขอยาพาราหน่อยสิ พอดีว่าคุณหนูไม่ค่อยสบายครับ"
"ได้ค่ะคุณกันต์รอแป๊บหนึ่งนะคะ"
แม่บ้านรีบเดินออกไปจากตรงนั้นหยิบยาพาราและน้ำอุ่นให้ชายหนุ่มด้วยความรวดเร็ว
"ให้พี่ไปช่วยเช็ดตัวมั้ยคะ"
"ไม่เป็นครับน้องไม่ได้เป็นไข้เยอะขนาดนั้น"
"ถ้ามีอะไรบอกได้นะคะ"
"ขอบคุณครับ"
เขารับย
