เมื่อทุกอย่างเคลียร์เสร็จเรียบร้อย รถยนต์ที่เกิดอุบัติเหตุถูกจัดการด้วยเจ้าหน้าที่ประกันภัยจนลงตัว
"ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะครับ" ศิลาเอ่ยถามย้ำด้วยมารยาทก่อนที่เขาจะรีบตีตัวจากไป
"ครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนพอดีมีธุระต่อ" อาไฟตอบรับอย่างเป็นมิตร
"งั้นเราแยกย้ายกันเลย" ศิลาเอ่ยตามและยิ้มให้อย่างละมุน ก่อนจะปรายสายตามองเด็กสาวที่ยืนเคียงผู้เป็นอาอย่างอ่อนโยน
"ไปขนมปังป่านนี้ทุกคนรอแย่แล้ว" อาไฟเรียกหลานสาวที่เอาแต่ยืนบิดจ้องมองหน้าคู่กรณี
"ค่ะ ๆ ปังไปก่อนนะพี่" เธอคืนสติกลับมาอยู่กับตัว แล้วบอกลาชายตัวสูงที่รอส่ง
"ครับผม หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะน้องขนมปัง" ศิลาที่ถูกชะตากับเด็กสาวผู้สดใส เอ่ยขึ้นล่ำลาเธออย่างมีความหวังลึก ๆ ในใจกับการพบเจอเธออีกครั้ง
"ปังเร็วสิลูก" อาไฟตะโกนเรียกซ้ำ
"ปังไปแล้วนะพี่ สวัสดีค่ะ" ขนมปังรีบกล่าวลาอย่างรุกรี้รุกรน แล้วยกมือไหว้ชายตัวสูงที่อายุมากกว่าก่อนจ
