"SHE'S all good, Sir. Pwede n'yo na po siyang iuwi."
I switched my eyes to the woman in the hospital bed. Mabilis namang nag-iwas ng tingin si Jessie.
"Thank you," sabi ko sa nurse na nag-asikaso sa kaniya at saka lumapit sa kama.
I can't believe I'm seeing her now after ten years. Akala ko pa kanina ay namalikmata lang ako. Inisip ko rin na baka kamukha lang niya ang babaeng na-off balance at bumagsak sa basement parking ng mall, pero hindi ako nakatiis na lumapit para tumulong at saka ko lang natiyak na siya nga iyon.
"Hindi mo'ko kailangang alalayan. Kaya kong mag-isa. Ayoko ng tulong mo."
I calmed myself. Sinusungitan na naman niya ako. Ni hindi bukal sa loob niya ang pagpapasalamat sa pagdala ko sa kaniya sa emergency room. I think she's still mad at me. Baka nga isinumpa niya
