Chapter 5
1012 Words
Chapter 5
Clarion Gonzales' Point of View
"Ma'am, pinabibigay po ni Sir Jared," sabi ng isang kasambahay sa akin sabay abot ng sandamakmak na mga paper bags. Ang daming paper bags at halos mabitawan na niya ang mga ito. Kaagad ko siyang tinulungan, kinuha ko na ang ibang paper bags mula sa kanya at naramdam kong nakahinga siya ng maayos. Halos mataas pa sa kanya ang mga hawak niya eh.
"Ah Ate thank you po, Clarion na lang po itawag niyo sa akin," I said and flash a smile. Ngumiti na lang din siya sa akin at inilagay na niya ang mga dala niya sa ibabaw ng kama.
"Maiwan na kita," sabi niya at tumango naman ako. Lumabas na siya ng kuwarto at maingat niyang isinara ang pinto.
Pagkaalis ng maid ay agad kong binuksan ang mga ito. Halos malula ako sa mga laman nito. Mga damit, bags at sapatos ang laman and take note mga branded pa. Just like Channel and Prada.
Grabe, sa tanan ng buhay ko ngayon lang ako nakatanggap ng mga ganitong bagay. May kaya sila Papa pero never akong nagkaroon nito. Halos lahat ng gamit ko ay galing UK- ukay ukay. Kung hindi ukay-ukay ay mga pinaglumaan ng mga kaklase ko or minsan naman 'yung mga imitations.
Kahit papaano, napangiti ako. Hindi ko kasi naranasang magkaroon ng mga ganitong bagay. Hindi naman siguro masama na matuwa dahil sa materyal na bagay katulad nito. Binuksan ko ang isang paper bag at nakita ang isang kahon ng sapatos. Binuksan ko ito at napa-wow sa laman nito. Isang Jimmy Choo high heels. Sinukat ko ito at para nga namang sinukat sa akin dahil kasyang-kasya. Bumagay ang kulay itim nito sa mputi kong paa pero agad ko rin naman itong hinubad. Hindi naman ako nagsusuot ng ganito. Kuntento na ako sa rubber shoes na made in china. 'Yung tig-150 sa divisioria.
Iniayos ko na ang mga gamit, maiingat kong inilagay ang mga ito sa walk-in closet. Nagtataka pa nga ako dahil bakit ang daming damit na ibinigay samantalang punong-puno ang closet na ito.
Wait, hindi kaya may may-ari ang mga damit na ito dito? Hala, kumuha pa naman ako ng damit ng hindi nagpapaalam.
Lumabas ako ng kuwarto at hinanap si Jared. Pagbaba ko ay nakita ko naman siya sa may living room at nagbabasa ng libro.
"Ja-jared?" tawag ko at lumingon naman siya sa akin.
"Anong kailangan mo?" tanong niya.
"Gusto ko sanang magpasalamat sa mga binigay mo," I said at umismid lang siya sa akin.
"Huwag kang magpasalamat. Bayad ko yan dahil pinasaya mo ako kagabi," he said at ibinaba ang hawak niyang libro sa center table. Tumayo siya mula sa pagkakaupo at nilapitan ako. Sobrang lapit niya, as in sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko. Nakakduling na nga eh at anytime, mahahalikan na niya ako.
"I had a great time f*cking a virgin like you," sabi niya at umalis na. Naiwan akong nakatulala lang.
Oo nga pala, isa akong babaeng bayarin, ipinambayad sa utang, binayaran dahil sa aliw na nakuha niya sa akin. Nakaramdam ako ng kurot sa aking puso. Makakaalis pa ba ako sa ganitong sitwasyon?
Hay Clarion. Ito na talaga siguro ang kapalaran mo. Maybe I should accept things little by little. Wala naman na akong magagawa pa eh, niyurakan na niya ang pagkatao ko.
Jared Crisostomo's Point of View
"Wow Pare! Cellphone na naman? Kabibili mo lang noong isang linggo ah!" sabi ni Karl habang tinitingnan ang cellphone na binili ko. Ibinalik ko sa kahon ang cellphone at maingat na nilagay sa isang maliit na paper bag. Inalok niya ako ng yosi at agad ko naman itong kinuha. Sinindihan ko ang sigarilyo at binuga ang usok bago ko siya sinagot.
"That's not mine, its for Clarion," I said at muling humithit ng sigarilyo. Dinama ko ang usok na pumasok sa aking baga bago ko muli itong ibinuga.
"Weh? 'Di nga Jared? Bakit mo binilhan?" taniong ni Jeric at humithit ng vape. Ito ang ayoko sa vape eh, parang tambutso ang bibig ng gumagamit.
"Wala daw siyang cellphone kaya ito binilhan ko. Para if I want to f*ck her, mako-contact ko siya," sagot ko at tumawa naman si Karl.
"Baka mainlove ka sa kaniya ah," sabi ni Karl.
I just smirk on them.
"Ako? Maiinlove? That's the most f*cking joke I ever heard from you Karl!" sabi ko at natatawa pa. No way. in hell! Hinding hindi mangyayari iyon. I will never let that happen. Masisira ang plano ko.
"Jared," napatingin ako kay Dylan na nakaupo sa harap ng grand piano. Well, nandito kami kasi ngayon sa club house ni Karl.
"O bakit?"
"Mahirap magsalita ng tapos," sabi niya. Napataas ang kilay ko dahil sa sinabi niya. Magsalita ng tapos?
"Magsalita ng tapos? Bakit? Sa tingin mo ba maiinlove ako sa babaeng iyon?" tanong ko.
"Who konws?" tapos ay nagsimula na siyang tumipa ng piano keys.
"You know what Jared? Lets have a bet," Karl said. Napatingin kaming lahat sa kanya.
"What bet?"
"Kung maiinlove ka sa kaniya I want your Condo building in Makati," sabi niya.
"And what if I don't?"
"Rest house ko sa Tagaytay at Cebu ang makukuha mo."
I grinned at him.
"Iyon lang pala eh! Fine! Deal yan ah!" And all of us laugh except Dylan. Nakita naming umiling-iling pa siya bago tumugtog ng piano.
Clarion Gonzales' Point of View
May pasok na pala bukas. Buti na lang at binigyan ako ni Jared ng mga damit. Ano kayang mangyayari sa akin pagdating ko sa school?
Dati, madalas ko lang titigan si Jared mula sa malayo. Nagnanakaw ng tingin. Lagi ko siyang pinapanuod sa mga game niya kahit practice lang. Nagyon nakakausap ko na siya at sa iisang bubong lang kami nakatira pero ang masaklap, isa niya akong s*x slave.
Kaya ko namang tiisin 'to, mahal ko siya eh.
Wala na rin namang akong magagawa eh.
Pinambayad utang ako, wala na akong karapatang tumanggi pa.
Maybe I should look to the brighter side. At least, magkasama na kami ni Jared. Hindi nakakatulong kung ilugmok ko ang sarili ko sa kalungkutan.
- Writer
